ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΧΡΥΣΩΝ ΗΛΙΩΝ
ΝA THOUSAND SPLENDID SUNS
ΚΑΛΕΝΤ ΧΟΣΕΪΝΙ
Αμέτρητα τα φεγγάρια που λάμπουν πάνω στις στέγες της, κι οι χίλιοι αστραφτεροί ήλιοι που κρύβονται πίσω από τους τοίχους της.
Αυτή είναι η Καμπούλ.
Μέσα στους δρόμους της, δυο γυναίκες, η Μαριάμ και η Λεϊλά.
Αν και τις χωρίζουν αρκετά χρόνια και πολύ διαφορετικές ιδέες για την αγάπη και την οικογένεια, τις φέρνει κοντά ο πόλεμος, η απώλεια και η μοίρα.
Καθώς έρχονται αντιμέτωπες με τους κινδύνους στην πόλη τους αλλά και μέσα στο σπιτικό τους, η αρχική αντιπάθεια της μίας για την άλλη μεταμορφώνεται σε μια μοναδική σχέση μητέρας-κόρης.
Μια σχέση που αποδεικνύει ότι η αγάπη μιας γυναίκας για την οικογένειά της μπορεί να την οδηγήσει στην αυτοθυσία κι ότι, τελικά, η αγάπη ή η ανάμνηση της αγάπης είναι το κλειδί για την επιβίωση.
Ένα συγκλονιστικό χρονικό των τριών τελευταίων δεκαετιών του Αφγανιστάν.
Ένα υπέροχο μυθιστόρημα για μια ανελέητη εποχή, μια μοναδική φιλία και ένα μεγάλο έρωτα!
Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΜΠΡΟΝΤΕΚ
BRODECK'S REPORT
ΦΙΛΙΠ ΚΛΟΝΤΕΛ
Ονομάζομαι Μπροντέκ, και δεν ευθύνομαι για τίποτα. Οφείλω να το πω. Πρέπει να το ξέρει όλος ο κόσμος.
Εγώ δεν έκανα τίποτα, κι όταν έμαθα τι συνέβη θα προτιμούσα να μη μιλήσω ποτέ γι' αυτό, να αλυσοδέσω τη μνήμη μου, να την κρατήσω γερά δεμένη στα δεσμά της έτσι ώστε να κάτσει φρόνιμη όπως μια αλεπού πιασμένη στο δόκανο.
Με ανάγκασαν όμως οι άλλοι:
"Εσύ ξέρεις να γράφεις", μου είπαν, "έχεις κάνει σπουδές".
Απάντησα ότι είχα κάνει πολύ λίγες σπουδές, που ούτε καν τις ολοκλήρωσα άλλωστε, και ότι δε μου άφησαν σπουδαίες αναμνήσεις. Δε θέλησαν ν' ακούσουν τίποτα:
"Ξέρεις να γράφεις, γνωρίζεις πώς να χρησιμοποιείς τις λέξεις και πώς μπορούν να εκφράσουν τα πράγματα.
Αυτό αρκεί.
Εμείς δεν ξέρουμε να το κάνουμε.
Εμείς θα μπερδευόμασταν, ενώ εσύ θα τα πεις και θα σε πιστέψουν".
Μια αριστουργηματική τοιχογραφία μιας κοινωνίας και μιας εποχής, ένα υπέροχο μυθιστόρημα, βραβευμένο με το Goncourt des Lyceens 2007.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου