ΤΕΥΧΟΣ Οκτώβριος 2007
Σε αυτό το τεύχος του περιοδικού δημοσιεύεται ένα κείμενο με τίτλο «η σκοτεινή πλευρά των βλαστοκύτταρων», που όμως δεν είναι επαρκές για να αλλάξει τη γνώμη εκατοντάδων Ελλήνων με αναπηρίες που επισκέπτονται ειδικά(!) «νοσοκομεία» που ασκούν «θεραπείες» με βλαστοκύτταρα.
Στο συγκεκριμένο κείμενο, οι θεραπείες με τα βλαστοκύτταρα ενοχοποιούνται για καρκινογένεση.
Και δεν είναι περίεργη αυτή η ενοχοποίηση, ούτε είναι η πρώτη φορά που ενοχοποιούνται αυτές οι αντιφατικές θεραπείες για επικίνδυνες επιπλοκές.
Επιπλέον, δεν είναι η πρώτη φορά που αναφέρονται θύματα από τέτοιες θεραπείες.
Ίσως η Ελλάδα να είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής τέτοιων αντιφατικών θεραπειών.
Από πάντα είχε αυτά τα πρωτεία και μια έφεση για μαγικές θεραπείες και για μάγους θεραπευτές, αφού στη συνείδηση των καταναλωτών υπηρεσιών υγείας και αποκατάστασης αποτελούν υποκατάστατο σωτηρίας και ελπίδας.
Οι άνθρωποι δεν μπορούν να επενδύσουν σε κάποιο αξιόπιστο σύστημα αποκατάστασης των κακώσεων νωτιαίου μυελού (βασικά) και της σκλήρυνσης κατά πλάκας (δευτερευόντως).
Η αλήθεια είναι πως οι Έλληνες και Ελληνίδες με αναπηρίες αμέσως μετά την απόκτηση μιας κάκωσης νωτιαίου μυελού ή μιας σκλήρυνσης κατά πλάκας έρχονται σε κατάσταση απόγνωσης, όχι τόσο εξαιτίας της αναπηρίας ή της νόσου, όσο επειδή η έλλειψη υποδομών επιδεινώνει το σύνολο της συγκρότησης του ανθρώπου και υπονομεύει την επιβίωση.
Ο άνθρωπος ύστερα από μια παράλυση εξουδετερώνεται πλήρως. Δεν έχει πού να απευθυνθεί.
Η μόνη φυγή είναι οι μάγοι θεραπευτές και αυτές οι αντιφατικές και εν γνώσει τους επικίνδυνες θεραπείες.
Η μόνη λύση είναι το θαύμα.
Δεκάδες και ίσως εκατοντάδες άνθρωποι με κακώσεις νωτιαίου μυελού κατευθύνονται κάθε μήνα προς την Ρωσία και στα διάφορα νοσοκομεία που κάνουν θεραπείες με βλαστοκύτταρα, γνωρίζοντας ωστόσο πως πρόκειται για επικίνδυνες θεραπείες που ακόμη βρίσκονται σε πειραματικό στάδιο.
Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες είναι μάλλον οι καλύτεροι πελάτες σε αυτά τα «νοσοκομεία».
Δεν υπάρχει τρόπος για να αλλάξουν άποψη γι’ αυτές τις θεραπείες:
Έχουν υποστεί και υφίστανται καθημερινά πλύση εγκεφάλου για να πιστέψουν πως ύστερα από μια παράλυση η ζωή είναι άχρηστη και πως για να αποκτήσει ξανά αξία χρήσης θα πρέπει να εξαφανιστεί τουλάχιστον αυτή η συγκεκριμένη αναπηρία.
Δεν είναι τυχαίο πως τέτοιες θεραπείες με βλαστοκύτταρα επιλέγουν μόνο άνθρωποι με κακώσεις νωτιαίου μυελού και ορισμένοι με σκλήρυνση κατά πλάκας.
Αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι η κάκωση νωτιαίου μυελού θεωρείται και είναι ανίατη και καθόλου αξιοβίωτη στην Ελλάδα.
Ας μην κρυβόμαστε το δίλημμα είναι: Θεραπεία ή θάνατος!
Ακούγεται σκληρό αλλά οι περισσότεροι έχουμε υποστεί πλύση εγκεφάλου για να αποδεχθούμε αυτό το δίλημμα.
Ωστόσο, η θεραπεία είναι δύσκολη έως αδύνατη.
Το πιο πιθανό είναι να είναι αδύνατη.
Δεν βρέθηκε ακόμη η θεραπευτική μέθοδος που θα εξαφανίσει ή θα βελτιώσει την παράλυση.
Είναι άδικο νέοι άνδρες και νέες γυναίκες να ταξιδεύουν προς την Ρωσία και προς τη μακρινή ανατολή ξοδεύοντας πολλά χρήματα για να καταναλώσουν αυτές τις θεραπείες.
Δεν φταίει το μάρκετινγκ της Ρωσίας και της μακρινής Ανατολής.
Δεν έχει ακόμη εφευρεθεί το μάρκετινγκ εκείνο που θα μαστουρώσει τους καταναλωτές και θα τους εξαναγκάσει να καταναλώσουν θανατηφόρες «θεραπείες».
Φταίει το ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει καμία άλλη επιλογή παρά μόνο η ολοκληρωτική θεραπεία έστω και εάν αυτή συμβεί ύστερα από ένα θαύμα.
Θα πρέπει να δοθεί η τελική λύση και να μην βρίσκονται αντιμέτωποι οι άνθρωποι με το δίλημμα «θεραπεία ή θάνατος» ύστερα από την παράλυση.
Το ζήτημα δεν είναι ούτε η αποκατάσταση ούτε τα κέντρα αποκατάστασης (μόνο).
Το ζήτημα είναι πολύ πιο πολύπλοκο και έχει να κάνει με τη ζωή αυτή καθεαυτή.
Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να επιβιώσει στην Ελλάδα ύστερα από μια παράλυση, επειδή ακόμη και στην περίπτωση που αποκατασταθεί, θα βρεθεί αντιμέτωπος με την έλλειψη υποδομών, την έλλειψη υποστήριξης και την έλλειψη προσωπικής βοήθειας.
Ακόμη δηλαδή και αν κατορθώσει -φαινομενικά- να επιβιώσει ύστερα από την παράλυση, τον περιμένει ένας αργός θάνατος, χωρίς υποστήριξη και χωρίς υποδομές, από μια κοινωνία που δεν τον θέλει ούτε τον καταλαβαίνει.
ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ,Οκτώβριος 2007
Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύθηκε στον ιστοχώρο disabled.gr
Μπορείτε να βρείτε ανάλογα κείμενα στην διεύθυνση http://www.disabled.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου