ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΣΟΥΚΑΣ / ROSS DALY ΠΝΟΗ Αυτός ο δίσκος έχει κεντρικό άξονα την επτάχρονη συνεργασία (1987-1993) μας με τον αείμνηστο Βασίλη Σούκα.

Ο Βασίλης Σούκας ήταν ένας από τους τελευταίους μεγάλους, ιστορικούς θα έλεγα, οργανοπαίχτες της Ελλάδας. Καταγόταν από μια μεγάλη μουσική οικογένεια της Άρτας που επί πολλές γενεές έχει δώσει διακεκριμένους οργανοπαίχτες στο χώρο κυρίως της δημοτικής μουσικής.

Έτσι και ο Βασίλης από μικρό παιδί μυήθηκε στη μουσική μαθαίνοντας διάφορα όργανα όπως το σαντούρι, τη κιθάρα το λαούτο και βέβαια το κλαρίνο στο οποίο φάνηκε η μοναδική του ευαισθησία και φαντασία.

Αν και ολοκληρωμένος εκπρόσωπος της παράδοσης της ιδιαίτερής του πατρίδας, ο Βασίλης Σούκας πάντα ενδιαφερόταν να μάθει καινούργια πράγματα και από άλλες παραδόσεις.

Το αποτέλεσμα αυτής της αναζήτησης ήταν να έχει συγκεντρώσει ένα τεράστιο ρεπερτόριο από μουσική όλης της Ελλάδας αλλά και των γειτονικών χωρών.

Εκεί όμως που αποκαλυπτόταν όλη η έκταση της τέχνης του Βασίλη Σούκα ήταν στους μοναδικούς αυτοσχεδιασμούς του.

Kατάφερνε να είναι συγχρόνως αυθεντικός και ελεύθερος, αντλώντας εμπνεύσεις από το σύνολο των ακουσμάτων του συνδυάζοντας τα με ένα ιδιαίτερα σοφό και ισορροπημένο τρόπο.

Σαν άνθρωπος ήταν πάντα χαμογελαστός και τον διέκρινε μια έμφυτη φυσική ευγένεια που έκανε τη συνεργασία μαζί του ευχάριστη και άνετη.

Ιδιαίτερα συγκινητικός ήταν ο τρόπος με τον οποίο βοηθούσε νέους μουσικούς δίνοντας πολύτιμες συμβουλές και χαρίζοντας απλόχερα τα μυστικά της τέχνης του. Στις 28 Ιουνίου 1993 ο Βασίλης Σούκας έφυγε πρόωρα από τη ζωή.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι εκείνη την ημέρα είχαμε μια συναυλία στο θέατρο του Λυκαβηττού στην Αθήνα στη οποία, όταν την προγραμματίζαμε, ελπίζαμε όλοι ότι θα ήταν σε θέση να συμμετέχει και ο Βασίλης.

Δυστυχώς όμως η κατάσταση της υγείας του συνεχώς χειροτέρευε και μάθαμε την είδηση του θανάτου του 5 λεπτά πριν την έναρξη της συναυλίας.

Ήταν η μοναδική φορά που παίξαμε σε αυτό το θέατρο χωρίς τον Βασίλη. Ακόμα σήμερα, όποτε βρικόμαστε μαζί εμείς, τα «παλιά» μέλη του Λαβύρινθου, θυμόμαστε τις μοναδικές μουσικές στιγμές άλλα και τις ιστορίες και τα αστεία του Βασίλη.

Μας έλεγε πολλές ιστορίες για τους θρυλικούς μουσικούς του παρελθόντος με τους οποίους είχε συνεργαστεί, για τις απίστευτα σκληρές συνθήκες που επικρατούσαν στα πανηγύρια στα νεανικά του χρόνια, και για πολλά άλλα πράγματα.

Εκείνη την εποχή περιοδεύαμε σε όλη την Ελλάδα με πούλμαν και στο δρόμο μας έλεγε ο Βασίλης ιστορίες για να περνάμε την ώρα μας.

Αυτά τα ταξίδια και αυτές οι ιστορίες ήταν σχολειό για μας. Θυμάμαι χαρακτηριστικά, δύο η τρία χρόνια μετά από το θάνατο του Βασίλη, συζητούσαμε με τον Σωκράτη Σινόπουλο με τον οποίο παίζαμε μαζί με το Βασίλη τότε.

Κάποια στιγμή μετά από μια μικρή σιωπή ο Σωκράτης είπε «τώρα καταλαβαίνω πόσα πράγματα έμαθα από τον Βασίλη Σούκα». Ross Daly Αρχάνες 2007