Τετάρτη 21 Μαΐου 2008

Nόμπελ Ειρήνης σε 2 Έλληνες επιστήμονες!


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ http://greece-salonika.blogspot.com/


Το Νόμπελ Ειρήνης για τη συμβολή τους στην έρευνα για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών μοιράστηκαν με ακόμη 45 επιστήμονες απ’ όλο τον κόσμο οι διακεκριμένοι επιστήμονες Χρήστος Ζερεφός (φώτο) και Αλκιβιάδης Μπέης! Το Νόμπελ απονεμήθηκε από κοινού στον πρώην αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Αλ Γκόρ και τη Διακυβερνητική Επιτροπή για τις κλιματικές αλλαγές.
Ο πρόεδρος της Επιτροπής αποφάσισε να διανείμει τη διάκριση σε όλους τους επιστήμονες που εργάστηκαν για να καταδείξουν το πρόβλημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη- μεταξύ αυτών και οι κύριοι Ζερεφός και Μπέης.

Σάββατο 17 Μαΐου 2008

Ηθικός αυτουργός ο Ρουσόπουλος...


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ http://press-gr.blogspot.com/
Ο Στέλιος Κούλογλου μιλά στο Press-gr έξω από τα δόντια και καταγγέλει...,
Έπαθε ...αμνησία ο κυβερνητικός εκπρόσωπος - Για πολιτικούς λόγους η απόλυσή μου - Καθεστώς ...κινεζικής ενημέρωσης εγκαθίσταται στη χώρα - "Αρτος και θεάματα" η νέα πολιτική - Λοβοτομημένους καταναλωτές θέλουν τους τηλεθεατές- Τα ...παπαγαλάκια δημοσιογράφοι - Τα blogs το μοναδικό μελλοντικό μέσο πραγματικής ενημέρωσης..
Συνέντευξη στον Ανδρέα Καψαμπέλη.

Ο Στέλιος Κούλογλου μιλάει -για πρώτη φορά- για την περιπέτεια της απόλυσής του από την ΕΡΤ την οποία αντιμετωπίζει με "ψυχραιμία".
Την ίδια ώρα οι αντιδράσεις κλιμακώνονται και το κύμα συμπαράστασης προς το πρόσωπό του διαρκώς μεγαλώνει.
Χωρίς περιστροφές χαρακτηρίζει ηθικό αυτουργό της απόλυσής του τον κ. Ρουσόπουλο και διαψεύδει τους ισχυρισμούς του ότι δεν γίνεται λογοκριστία επί των ημερών του στην ΕΡΤ.
Αναφέρεται στις απολύσεις δημοσιογράφων για οικονομικούς λόγους και εξηγεί εύστοχα τη σύνδεση με τη δική του περίπτωση.
Καταγγέλει με δηκτικό τρόπο ότι εγκαθίσταται στη χώρα μας "καθεστώς κομμουνιστικής ενημέρωσης με σπόνσορα το κινεζικό ΚΚΕ" και ότι η πολιτική "άρτος και θεάματα" που ακολουθείται έχει στόχο "να μετατραπούν οι τηλεθεατές σε λοβοτομημένους, υπερχρεωμένους καταναλωτές".
Ο Στ. Κούλογλου αναγνωρίζει ότι τα blogs ίσως αποτελέσουν "το μοναδικο μελλοντικο μέσο πραγματικής ενημέρωσης" και εξηγεί γιατί υπάρχουν ...παπαγαλάκια στη δημοσιογραφία.

Ερ:
Ο κ. Ρουσόπουλος είπε στην Βουλή ότι δεν γίνεται λογοκρισία επί των ημερών του στην ΕΡΤ...
Απ: Μάλλον αμνησία εχει πάθει ο κ. Ρουσόπουλος.
Απαντώντας στην Βουλή, στην ερώτηση για την εκπαραθυρωση των εκπομπών "Ρεπορταζ Χωρις Σύνορα" και "Θεματική Βραδιά" δήλωσε ότι επι υπουργίας του η ΕΡΤ δεν έχει κάνει ποτέ μα ποτέ λογοκρισία.
Ξέχασε προφανώς ότι η πρώτη ενημερωτική εκπομπή που προσπάθησε να λανσάρει(με παρουσιαστές Αυγερόπουλο, Κουβαρά και Παπαδάκου) λογοκρίθηκε από το πρώτο επεισόδιο. Οι δημοσιογράφοι είχαν εξασφαλίσει συνεντεύξεις απο τον δικηγόρο του Κάρλος και τον Γιωτόπουλο.
Αλλά το επεισόδιο δεν βγήκε ποτέ στον άερα και η εκπομπή γρήγορα εκφυλίστηκε.
Ερ: Στοιχίζατε ...ακριβά κύριε Κούλογλου;
Απ: Κοστίζω φτηνότερα από άλλες εκπομπές-talk show, την στιγμή που εγώ πρεπει να γυρίζω ανά τον πλανήτη, να κάνω έρευνα και συνεντεύξεις, να επεξεργάζομαι το υλικο και να μοντάρω.
Καθε μια εκπομπή του "Ρεπορταζ Χωρις Σύνορα" παίρνει κατα μέσον όρο 6 μήνες για να ολοκληρωθεί.
Τα talk show θέλουν μια μέρα τηλέφωνα και δυο ώρες στο στούντιο.
Με την ευκαιρία, ένα θέμα που έθιξαν συναδέλφοι και στο blog σας.
Τι γίνεται με τους λιγότερο γνωστούς συναδέλφους που απολύονται και θα βρούν δυσκολότερα δουλιά;
Στην δική μου περίπτωση το μείζον θέμα είναι η απόπειρα λογοκρισίας και η διακοπή των εκπομπών για πολιτικούς λόγους.
Αλλοι συνάδελφοι απολύονται για λόγους οικονομικους.
Πρέπει όμως να γίνει κατανοητό ότι τα δύο αυτα θέματα συνδεόνται. Αν τα μέσα ενημέρωσης δεν είναι αξιόπιστα, θα χάσουν το κοινό τους-όπως γίνεται σήμερα- και επομένως θα κάνουν περικοπές.
Και για να είναι αξιόπιστα, πρέπει να είναι ελέυθερα.
Ερ: Αναφερθήκατε σε "πολιτικούς λόγους". Πώς το τεκμηριώνετε;
Απ: Τα περιστατικά τα έχω ήδη διηγηθεί και υπάρχουν και στο blog σας.
Βλέπετε κανένα άλλο λόγο για να κοπούν δύο κατα γενικά ομολογία επιτυχημένες εκπομπές; Το "Ρεπορτάζ χωρις Σύνορα" της Πέμπτης έφτασε το 12% -με μέσον όρο ΕΤ-1 ούτε 3- και ήταν και επανάληψη..
Ερ: Υπάρχουν φυσικοί αυτουργοί, υπάρχουν και ηθικοί γι' αυτό που συνέβη; Ποιοι; Ονόματα...
Απ: Ο φυσικός αυτουργός είναι η διοίκηση της ΕΡΤ.
Ηθικός, ο κ. Ρουσόπουλος..
Ερ: Η ακρίβεια ποιον "πονάει" περισσότερο; Αυτούς που την υφίστανται ή αυτούς που θέλουν να την κρύβουν;
Απ: Σιγουρα αυτοί που την υφίστανται. Αυτοί που θέλουν να την κρύβουν απλως δεν την υφίστανται.
Ερ: Η ενημέρωση σήμερα τι βαθμό παίρνει στη χώρα μας; Ποιο είναι το μέλλον της;
Απ: Οπως πρόσφατα μάθαμε, η ενημέρωση του ελληνικου κοινού για την Κίνα και τους Ολυμπιακους Αγώνες, θα γίνει μέσω προργραμμάτων που εξασφάλισε η ΕΡΤ από την κινεζική κρατική τηλεόραση.
Το μέλλον είναι ήδη εδώ: έχουμε περάσει σε καθεστώς κομμουνιστικής ενημέρωσης , με σπόνσορα το κινεζικό ΚΚ..
Ερ: Πολλοί λένε ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια ευρύτερη και πιο έντονη παρά ποτέ προσπάθεια χειραγώγησης της πληροφόρησης από την κυβερνητική εξουσία. Ισχύει;
Απ: Η πολιτική ειναι σαφής: άρτος και θεάματα.
Στόχος, να μετατραπούν οι τηλεθεατές σε λοβοτομημένους, υπερχρεωμένους καταναλωτές που δεν ξέρουν από πού και γιατί τους έρχεται.
Ερ: Οι δημοσιογράφοι έχουν ευθύνες ή είναι ...αθώοι του αίματος; Υπάρχουν π.χ. "παπαγαλάκια";
Απ: Σε ποια ζούγκλα δεν υπάρχουν παπαγαλάκια;
Ερ: Η εναλλακτική ενημέρωση -blogs κλπ- καλύπτει κενά;
Απ: Καλυπτει όλο και περισσότερα. Ετσι όπως πάμε ίσως αποτελέσει το μοναδικό μελλοντικό μέσο πραγματικής ενημέρωσης.
Ερ: Το επόμενο επαγγελματικό σας βήμα;
Απ: Ψυχραιμία. Οπως λένε οι Εγγλέζοι, θα γλείψουμε πρώτα τις πληγές μας από την μάχη κι ύστερα θα δούμε.

Παρασκευή 16 Μαΐου 2008

Τέλος η Cosmote!...



Αλλάζει όνομα σε δύο χρόνια - αυτό προβλέπει η μυστική συμφωνία με τους Γερμανούς!.
Αποκαλύψαμε χθες ότι η μυστική συμφωνία με την Deutsche Telekom που δέχτηκε η κυβέρνηση -και δεν την ανακοίνωσε - προβλέπει ενοποίηση αποτελεσμάτων και μετονομασία των θυγατρικών.
Ειδικά από τις θυγατρικές, το ενδιαφέρον εντοπίζεται στην Cosmote που είναι πολύ κερδοφόρα και κυρίαρχη στην αγορά των Βαλκανίων, εκεί δηλαδή που οι Γερμανοί είχαν ανταγωνιστικά συμφέροντα.
Σύμφωνα με τον όρο που επέβαλαν οι Γερμανοί, η μετονομασία της Cosmote (με την οποία η χώρα μας έκανε και οικονομική διπλωματία) θα μπορέσει να γίνει -έτσι όπως αυτοί θέλουν- ύστερα από δύο χρόνια.
---------------------------------------
Ποιος είναι ενήμερος για τη συμφωνία αυτή;

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ «ΚΑΤΙΝΕΣ» ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ.

Αξίζει νομίζω τον κόπο να μιλήσουμε σήμερα για μια «συμπαθή» τάξη ανθρώπων, που «χαϊδευτικά» τους αποκαλούμε «Κατίνες».
Μέχρι τώρα, είχαμε συνηθίσει τα «ξεκατινιάσματα» στα διάφορα πρωινάδικα και τις μεσημεριανές εκπομπές της Ελληνικής Ιδιωτικής Τηλεόρασης.
Κάποια πράγματα όμως όπως τα συνηθίζεις, πρέπει και να τα «ξεσυνηθίζεις» όπως λέει και ο λαός.
Απολαύσαμε λοιπόν οι περισσότεροι στη βουλή των Ελλήνων, την δική μας δηλαδή, επ’ ευκαιρία της συζήτησης για τον ΟΤΕ τους παρακάτω «διαλόγους».
Όσοι δεν τα είδαν τα «καζάντια» των πολιτικών μας, ας διαβάσουν προσεκτικά παρακάτω.
Αλαβάνος: Κύριε Πρόεδρε, θέλω να καλωσορίσω τους Γερμανούς συναδέλφους και να πω πως πιστεύω και εγώ πως δεν είναι συμβολική η παρουσία τους σήμερα εδώ πέρα.
Όμως, θέλω να πω ότι γεννιέται ένα ερώτημα, το οποίο θέλω να θέσω προς τον κ. Καραμανλή για να το σκεφθεί.
Έχετε χρόνο να το σκεφθείτε, κύριε Πρωθυπουργέ, αφού δεν έχει έρθει στη Βουλή η συμφωνία προς την Deutsche Telecom.
Αφού η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και εσείς προσωπικά πιστεύετε ότι η χώρα μας είναι ανίκανη, είναι Ψωροκώσταινα, είναι κακομοίρα και δεν μπορεί να έχει το μάνατζμεντ, τη διαχείριση του τηλεπικοινωνιακού της Οργανισμού και χρειάζεται κάποιος «Γερμανός» για να κάνει το μάνατζμεντ, σας ρωτάω το εξής:
Γιατί να δώσουμε και τον Ο.Τ.Ε. και δεν βάζετε έναν Γερμανό Υπουργό; (Διαμαρτυρίες από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Γιατί δεν βάζετε έναν Γερμανό Υπουργό;
Και θα σας έλεγα και για τα λιμάνια να βρείτε και έναν Υπουργό από το Ντουμπάι!
Αυτή πρέπει να είναι η σύνθεση της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας!
Αυτά μας λέτε εδώ πέρα.
Μας λέτε ότι δεν μπορούμε να διαχειριστούμε έναν Οργανισμό!
Αλλάξτε την Κυβέρνησή σας!
Και φυσικά, καταλαβαίνω ότι για μέλη της Κυβέρνησής σας, όπως ο κ. Αλογοσκούφης, θα υπάρξει εργασιακό πρόβλημα.
Γιατί, κύριε Αλογοσκούφη, δεν στέκεστε ούτε σε συνοικιακό σούπερ μάρκετ ως διαχειριστής!
Και ξέρετε γιατί δεν στέκεστε!»
Αλογοσκούφης: «Εγώ δεν είμαι παιδί του κομματικού σωλήνα, όπως εσείς.
Εγώ δούλεψα στο ανταγωνιστικό περιβάλλον των πανεπιστημίων της Μεγάλης Βρετανίας και επέλεξα να επιστρέψω στην πατρίδα μου ως καθηγητής.... όπως και επέλεξα να διεκδικήσω την ψήφο του ελληνικού λαού για να προσφέρω και ως πολιτικός.
Δεν έχω κανένα επαγγελματικό –αν θέλετε- πρόβλημα και καμία επαγγελματική αδυναμία!
Έχετε εσείς να μας πείτε τι κάνατε στη ζωή σας!
Εσείς να μας πείτε πού δουλέψατε, πώς δουλέψατε!»Αλαβάνος: «Ο κ. Αλογοσκούφης και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δεν έχουν καταλάβει ότι άλλο είναι τι έκαναν στις επιχειρήσεις και στις σπουδές τους και άλλο στη δημόσια περιουσία! Αυτό που είπα και αυτό που επιμένω, είναι ότι δεν έχετε κανένα δικαίωμα να εφαρμόζετε πολιτικές για τη δημόσια περιουσία, δεν έχετε κανένα δικαίωμα να εφαρμόζετε πολιτικές ξεπουλήματος για τη δημόσια περιουσία, που δεν θα σας έδιναν θέση ούτε σε μία μικρή ιδιωτική επιχείρηση!
Δεν έχετε κανένα δικαίωμα να εφαρμόζετε πολιτικές ξεπουλήματος για τη δημόσια περιουσία, που δεν θα σας έδιναν θέση ούτε σε μία μικρή ιδιωτική επιχείρηση!...
Από εκεί και πέρα στην ιστοσελίδα της Βουλής μπορείτε να βρείτε το βιογραφικό μου!»
Μπήκα λοιπόν στην ιστοσελίδα, και τι βρήκα οεο;
Ότι ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ τους, δεν έχουν δουλέψει ιδιαίτερα στη ζωή τους, έτσι που να το παίζουν και καλά «παιδιά της εργατιάς».
Ο μεν κ. Αλογοσκούφης απλώς δίδαξε για λίγα χρόνια (από το 1984 έως το 1990) στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και στη συνέχεια μπήκε στην πολιτική.
Το 1990 ήρθε ως καθηγητής στην τότε ΑΣΟΕΕ και το 1992 έγινε πρόεδρος του ΣΟΕ (Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων) στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας υπό τον Στέφανο Μάνο και μετά σύμβουλος του Μιλτιαδη Έβερτ και βουλευτής..
.Ο δε κ. Αλαβάνος σπούδασε οικονομολόγος και έγινε ευρωβουλευτής για πρώτη φορά με το ΚΚΕ σε ηλικία 31 ετών!
Και τώρα μετά από αυτό το «ξεκατίνιασμα» (που ήταν μεγαλύτερο αλλά δεν μπορώ να μεταφέρω όλα τα πρακτικά της Βουλής στο άρθρο), αξίζει να αναρωτηθούμε, ΠΟΙΟΥΣ ΒΑΛΑΜΕ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΥΧΕΣ ΜΑΣ.
Ευτυχείτε!

Πέμπτη 15 Μαΐου 2008

3o Πανελλήνιο Συνέδριο Ορεινής Διάσωσης

Η Ελληνική Ομάδα Διάσωσης τηρώντας πιστά τις αρχές της για συνεχή ενημέρωση και εκπαίδευση διοργανώνει στις 24 και 25 Μαϊου 2008 για τρίτη συνεχόμενη χρονιά συνέδριο ορεινής διάσωσης εθνικής εμβέλειας με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων φορέων τόσο κρατικών όσο ιδιωτών και συλλόγων.
Στόχος της οργάνωσης είναι να το συνέδριο φέτος να έχει ακόμα μεγαλύτερη απήχηση και συμμετοχές σε σχέση με το περσυνό που πραγματοποιήθηκε στο Λιτόχωρο Πιερίας και αποτέλεσε σταθμό όχι μόνο στα διασωστικά δρώμενα, αλλά και στο χώρο της ορειβασίας.
Για φέτος επιλέχτηκε ο ιστορικός τόπος των Μετεώρων για να φιλοξενήσει τις εργασίες του συνεδρίου και με τη βοήθεια του Δήμου Καλαμπάκας που στήριξε από την πρώτη στιγμή την προσπάθεια, οι αρχικοί στόχοι αναμένεται να επιτευχθούν.
Μέλος της παγκόσμιας ομοσπονδίας ορεινής διάσωσηςIKAR - CISA


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ



ΣΑΒΒΑΤΟ 24 Μαΐου 2008 09:00-09:30 Προσέλευση και Εγγραφές Συνέδρων 09:30 - 09:45 Έναρξη - Επίσημοι Χαιρετισμοί" Χαιρετισμός Δημάρχου Καλαμπάκας κ. Μπουτίνα Βύρωνα " Χαιρετισμός Προέδρου ΕΟΔ κ. Αθανασίου Σωτηράκη " Χαιρετισμός Προέδρου OΦΟΕΣΕ (Ομοσπονδία Φυσιολατρικών Ορειβατικών Εκδρομικών Σωματείων Ελλάδος)-ΟΞΝΕ κ. Ανδρέα Αντωνόπουλου " Χαιρετισμός Επισήμων 10:05-10:30 1)Αντιμετώπιση ενός πολυτραυματία 2) Τεχνικές δυσκολίες 3) Νέα προβλήματα στην Αεροδιάσωση Εισηγητής:κ. Τρόμπακας Ζαφείρης 10:30-10:45 Επικοινωνίες στην Ορεινή Διάσωση και Αεροδιάσωση Εισηγητής:κ. Λιάμος Αλέξανδρος 10:45-11:00 Στατιστική ορεινών ατυχημάτων Εισηγητής:κ.Β.Ντόβας
11:00-11:10 Βραβεύσεις ατόμων για την προσφορά τους στην Ε.Ο.Δ. και στην ΕΡΕΥΝΑ ΚΑΙ ΔΙΑΣΩΣΗ
ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ
11:20-12:00 Διαδικασία ανέλκυσης πολυτραυματία σε ορθοπλαγιά από την άσκηση στο άρμα Πάρνηθος (εισηγητής:κ. Χάρης Ασαργιωτάκης)
12:10-12:20 Τεχνικές χρήσης φορείου σε χειμερινό πεδίο Τεχνικές ανέλκυσης ελαφρά τραυματισμένου Πλάγια διέλευση πλαγιάς με τραυματία.


Τι πρέπει να προσέχουμε Εισηγητής:κ.Τρόμπακας Ζαφείρης ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ:


Παρουσίαση εξοπλισμού για επιχείρηση διάσωσης και πρακτική κ.Φρειδερίκος Βαλσάμης Εκπαιδευτής πληρωμάτων Διάσωσης Α' Βοηθειών και Γιάννης Σπυρόπουλος Παραϊατρικός Διασώστης
ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ
12:20-12:35 Δεκαπεντάλεπτη παρουσίαση με θέμα πρωτόκολλο κοινοποίησης ενός τραγικού συμβάντος-εισηγητής:κ. Κατόγλου Χαράλαμπος, ψυχίατρος
12:35 -12:50 Τακτική αεροδιάσωσης απόσπασμα από το παγκόσμιο συνέδριο ορεινής Διάσωσης Παρουσίαση από την τεχνική που εφαρμόζει η Πολωνική ομάδα διάσωσης
12:50-13:00 Ποινική διάσταση των ευθυνών των αρχηγών αναβάσεων Καθηγητής κ. Γιώργος Πρίντεζης
13:00 -15:00 ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ-ΓΕΥΜΑ
16:00-17:30 Εκπαίδευση στην Ορεινή Διάσωση
17:30-19:00 Πρακτική με την χρήση του ελικοπτέρου που αφορά την χρήση του εξωτερικού φορτίου

ΚΥΡΙΑΚΗ 25 Μαΐου 2008
09:00-12:00 Πρακτική άσκηση - επίδειξη που θα πραγματοποιηθεί σε βράχο πίσω από το εκθεσιακό κέντρο όπου θα παρουσιαστούν πρακτικές ,εξοπλισμοί που αφορούν την ορεινή διάσωση και διαδικασίες που αφορούν την Αεροδιάσωση με την χρήση ελικοπτέρου (οι διαδικασίες θα γίνουν σε πεδίο προσβάσιμο για να μπορέσουν να τις παρακολουθήσουν όλοι)
Επίσης θα πραγματοποιηθεί άσκηση σε συνεργασία δύο ελικοπτέρων στο όρος Κόζιακας για τον εντοπισμό τραυματία ορειβάτη και την παραλαβή του.





ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ




Στο 3ο συνέδριο ορεινής διάσωσης της ΕΟΔ θα συμμετάσχουν εκπρόσωποι από όλα τα παραρτήματα της ΕΟΔ και εξειδικεύονται στην ορεινή διάσωση.


Επίσης από τους κρατικούς φορείς που εμπλέκονται στην αντιμετώπιση ορεινών ατυχημάτων έχουν προσκληθεί να παρευρεθούν εκπρόσωποι από τις 2 Μοίρες διασωστικών ελικοπτέρων της Πολεμικής Αεροπορίας, από την ΕΜΑΚ, από την Πυροβεστική Υπηρεσία, το ΕΚΑΒ, τις Ειδικές Δυνάμεις του Στρατού κ.α.


Το παρών θα δώσουν και φέτος πολλοί εκπρόσωποι ορειβατικών συλλόγων, ενώ με ιδιαίτερη χαρά θα υποδεχθούμε το πρόεδρο της Ομοσπονδίας εκδρομικών και φυσιολατρικών σωματείων, ο οποίος και θα χαιρετήσει το συνέδριο.


Επίσης το παρών θα δώσει όπως δηλωσε τετραμελής αντιπροσωπεία της Σερβικής Ορεινής Διάσωσης με τη οποία η ΕΟΔ έχει αναπτύξει το τελευταίο χρονικό διάστημα στενούς δεσμούς σε όται αφορά ανταλλαγή εκπαιδεύσεων.
Προσκλήσεις επίσης έχουν αποσταλεί σε εταιρίες που προμηθεύουν ιατρικό εξοπλισμό πρώτων βοηθειών και ορειβατικό εξοπλισμό, εκπρόσωποι των οποίων θα κάνουν παρουσιάσεις των νέων προϊόντων τους.
Από πλευράς εναερίων μέσων, θα συμμετάσχουν στο σύνολο 3 ελικόπτερα, ένα της εταιρίας INTERSALONICA, ένα SUPER PUMA της Πολεμικής Αεροπορίας με διπλό πλήρωμα καθώς επίσης και ένα από τα ελικόπτερα της Ελληνικής Αστυνομίας στην οποία και υπάγεται θεσμικά η αρμοδιότητα της ορεινής διάσωσης.




Περισσότερες πληροφοριες στην Ιστοσελίδα της Ε.Ο.Δ στην διεύθυνση http://www.hrt.org.gr/

Δευτέρα 12 Μαΐου 2008

ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ!

ΜΙΑ «ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΓΝΩΡΙΜΙΑ».
Πολλές φορές, έχω λάβει μηνύματα από αναγνώστες, που με προτρέπουν να δημοσιεύσω στοιχεία για διάφορους καλλιτέχνες που αγαπούν.
Στο μέτρο του δυνατού, πραγματοποιώ τις επιθυμίες όλων θα έλεγα.
Έτσι, μια από τις επιθυμίες πολλών, ήταν να μάθουν και για τον ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ, αυτόν τον μοναδικό καλλιτέχνη.
Έψαξα, και βρήκα πολλά στοιχεία, τόσο στο επίσημο site του Βασίλη, όσο και στο αρχείο μου.
Να λοιπόν τι βρήκα, και καλή σας ανάγνωση!
«ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ / Ο ΓΕΛΩΤΟΠΟΙΟΣ ΤΗΣ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗΣ
Tο επίθετο «Γελωτοποιός της Pωμιοσύνης» δόθηκε στον Xάρρυ Kλυνν από τον δημοσιογράφο Γιώργο Λιάνη σε μια σπουδαία συνέντευξή του στην εφημερίδα «TA NEA» πριν από 20 και πλέον χρόνια...
Aπό τότε πολλά είναι τα επίθετα που έχουν δοθεί στον «μεγάλο σατιρικό», που κατόρθωσε να εκφράσει μ' έναν τρόπο μοναδικό και ανεπανάληπτο τη σύγχρονη Eλληνική πραγματικότητα… «O πικρός στοχαστής», «O σαρκασμός του νεοέλληνα», «O επαναστάτης κωμικός» κ.α.
«O Xάρρυ Kλυνν είναι λαϊκός καλλιτέχνης με την έννοια ότι το υποκριτικό του σήμα και η γραφή του έχουν ευρεία αποδοχή και μεγάλη αποτελεσματικότητα. Όμως, είναι ένας διανοούμενος. Kαι, βέβαια, είναι διανοούμενος, δηλαδή εκκινεί με πρόθεση, έχει συγκεκριμένο στόχο, επεξεργάζεται τα μέσα του, επιλέγει τα εργαλεία του και κατευθύνει το κοινό του.
Δεν είναι λαϊκιστής και «αυθόρμητος», που πάει με τα νερά του κοινού και αντανακλά του κοινού τα γούστα.
H διαφορά του από τους ψευτοδιανοούμενος που κάνουν την ίδια δουλειά, είναι ακριβώς αυτό: O Xάρρυ Kλυνν χρησιμοποιεί την παλιά δοκιμασμένη μέθοδο του γέρο-Σωκράτη, την ειρωνεία και την μαιευτική.
Kαμώνεται τον αφελή, απορεί, οδηγεί το κοινό στο αδιέξοδο και ύστερα μαζί του ξετυλίγει το κουβάρι που είναι κρυμμένο και παγιδευμένο από την παραπληροφόρηση, την προπαγάνδα, τη μόδα και τη συνήθεια.
Σαν τον οίστρο, την αλογόμυγα, κολλάει στα καπούλια της εξουσίας και την αναγκάζει να εγκαταλείψει την ύπουλη αγελαδινή της νωχέλεια και να αποκαλύψει τα κέρατα και την κλωτσιά της.
Tο λάθος των ψευτοδιανοούμενων είναι ότι νομίζουν ότι είναι εξυπνότεροι από το κοινό και το δείχνουν.
O Xάρρυ Kλυνν οφείλει πάρα πολλά στη θητεία του στο αμερικανικό υπόγειο καμπαρέ - μιούζικ χολ, που συνήθως στηρίχτηκε στο χιούμορ και στην οργή των κυνηγημένων μειοψηφιών (Eβραίων, μαύρων, Λατίνων, μεσογειακών) της αμερικανικής διανόησης.
Tο χιούμορ αυτό έχει μέσα στη συνταγή του πολλή απελπισία (το άρωμα της ειρωνείας) πολύ σαρκασμό (και αυτοσαρκασμό-ο αυτοσαρκασμός καθιστά το χιούμορ πειστικό στους άλλους) και μια μεγάλη δόση δαιμονικής τρέλας, ουτοπικής αυθαιρεσίας και αναρχικής ευφορίας.
O Xάρρυ Kλυνν αυτήν την σπουδαία συνταγή την πολιτογράφησε Ελληνική.
Oι ρυθμοί του, οι σιωπές του, η χειρονομία του, το ευφρόσυνο πρόσωπό του, η περιπέτεια της μούτας του, εγγράφονται στην ιστορία της Eλληνικής υποκριτικής και ταυτόχρονα την υπερβαίνουν, δηλαδή την βλέπουν κριτικά.
Kάθε εμφάνιση του Xάρρυ Kλυνν είναι μια πολιτική, μια πολιτιστική και μια στενά θεατρική πρόταση…» γράφει γι αυτόν ο Κώστας Γεωργουσόπουλος.
Και συμπληρώνει ο Κώστας Καζάκος: «Όταν ο Xάρρυ Kλυνν στέκεται απέναντι στον ανύποπτο θεατή και τον κεραυνοβολεί με τη σάτιρά του, ξεσκεπάζοντας χαλκευμένα πρότυπα με τα οποία βομβαρδίζεται συνεχώς ο λαός μας, που έτσι αποδιοργανώνεται, ευνουχίζεται και παρασύρεται μακριά από τις δικές του ρίζες, από την δική του παράδοση, από τον δικό του Πολιτισμό, όταν γελοιοποιεί και γδέρνει κυριολεκτικά, πάνω στο πρόσωπο του θεατή, τη συντηρητική του νοοτροπία, την ψεύτικη ιδεολογία, τον ατομικισμό, την αδράνεια, την ημιμάθεια, τη ματαιοδοξία, τον φαρισαϊσμό, την ξιπασιά, τότε θα μπορούσε να προκληθεί μια καταστροφή.
Θα μπορούσε να προκαλέσει μιαν ανατροπή της ισορροπίας μέσα στο πνεύμα του θεατή.
Aυτό το αποτέλεσμα θα ήταν αναπόφευκτο αν ο Xάρρυ Kλυνν παρίστανε τον τιμητή.
Aν στεκόταν απέναντί σου και σε έκρινε...
Aν είχε χιούμορ... Aν ήτανε δυτικός...
Aλλά αυτός είναι γέννημα της ανατολής.
Tο αλάνθαστο ένστικτό του τον οδηγεί στην αυτοσάτιρα.
Tην ίδια στιγμή μετατρέπει τον εαυτό του σε φορέα της νοοτροπίας που σατιρίζει.
Έτσι, έχεις απέναντί σου έναν άνθρωπο δικό σου, που σου συμπαραστέκεται και πάσχει μαζί σου για τις πληγές και τις κατάρες που όλοι κουβαλάμε.
Aπό εκείνα τα μάτια του, τα γεμάτα εξυπνάδα και πονηριά, από εκείνη την πιπεριά, την μύτη του, βγαίνει δριμιά η μυρουδιά της κωμωδίας, μιας κωμωδίας ρωμαλέας και υγιούς, που μπορεί να παράγει ταυτόχρονα τον άγριο καγχασμό και την ιερή αγανάκτηση, την συγκίνηση και τον θυμό, την συμπόνια μαζί με το λυτρωτικό ασυγκράτητο γέλιο, υλικά πολύτιμα που μας έρχονται από παλιούς αιώνες, από τα διπλόκαρα με τρυγητάδες, απ' τα πατητήρια του σταφυλιού, απ' τ' αλώνια του ψωμιού και τη μεγάλη Δημοκρατία.
Γι αυτό το λόγο φεύγουμε από τον Xάρρυ Kλυνν ανακουφισμένοι.
Aισθανόμαστε ότι λίγο ξεπλυθήκαμε, ότι λίγη λάσπη έχει φύγει από πάνω μας».
ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκης στις 7 Μαίου 1940.
«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο προσφυγικό γκέτο της Kαλαμαριάς.
Πρόσφυγες οι γονείς μου από τον μαρτυρικό Πόντο.
Φτωχοί, πεινασμένοι και απελπισμένοι. Φτωχή, και πεινασμένη και η δική μου η γενιά. Δουλεύω απ' τα πέντε μου χρόνια...
Πέρασα τα εξήντα κι ακόμα δεν έχω παίξει...
Eλπίζω, όμως, στα παιδιά μου, στα παιδιά όλου του κόσμου.
Aπό μικρός ήλπιζα κι έτσι μεγάλωσα... Eλπίζοντας».
Δουλειά και σχολειό.
Tο βράδυ το καλαθάκι με τα φιστίκια, τα χαράματα το πανέρι με τα κουλούρια...
Kαι μετά στο θρανίο...
«O Bασιλάκης ήταν πρώτος σ' όλα » μας είπαν οι συμμαθητές του.
«Kαλός ήμουν, αλλά ζιζάνιο» μας είπε ο ίδιος, «πείραζα τους γείτονες, τους συμμαθητές μου, τους δασκάλους μου, αλλά όλοι μ' αγαπούσαν γιατί τους έκανα να γελάνε…» .
Tο αλάτι και το πιπέρι της παρέας.
Kαι τα χρόνια περνούσαν... Δημοτικό Σχολείο Kαλαμαριάς, Πέμπτο γυμνάσιο αρρένων Θεσσαλονίκης...
Kαλοκαίρι 1958 και ετοιμάζεται να δώσει εισαγωγικές εξετάσεις στην Iατρική σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
H τύχη, όμως, δεν το 'θελε να γίνει γιατρός. ,
Nα, τι μας είπε:
«Aπό τύχη έγινα καλλιτέχνης.
Θυμάμαι ήταν περίοδος Εκθέσεως και είχε έρθει, όπως κάθε χρόνο, στη Θεσσαλονίκη ο Γ. Oικονομίδης με το συγκρότημά του.
Eμφανιζόταν στο «ΛOYΞEMBOYPΓO» κι εμείς, όλη η τσακαλοπαρέα, σκαρφαλωμένοι στη μάντρα απ' το διπλανό καρνάγιο να παρακολουθούμε την παράσταση.
H βραδιά εκείνη, ήταν βραδιά ταλέντων.
Πρώτο βραβείο μια χρυσή λίρα, ένα κουστούμι και μία πετρογκάζ.
Διασκεδάζαμε κι εμείς με τον κόσμο και ξαφνικά πετάγεται ένας φίλος μου, ρε Bασιλάκη, μου είπε, τα ταλέντα είναι της πλάκας, δεν πας κι εσύ να τους σκίσεις;
Kάποιοι φαίνεται με σπρώξανε.
Πως βρέθηκα μέσα, τι είπα και τι έγινε, ούτε που το θυμάμαι.
Θυμάμαι, όμως, ότι κέρδισα τη λίρα, το κουστούμι και την πετρογκάζ...»
Οκτώβριος 1958, ο Γ. Oικονομίδης τον καλεί κοντά του στην Aθήνα.
Tρία χρόνια δίπλα σ΄έναν σπουδαίο καλλιτέχνη και δάσκαλο...
Kάστρο, Bράχος, Tροκαντερό, 'Aλσος, Γκρήν Παρκ...
Οι πρώτες εμφανίσεις...
Tαυτοχρόνως, σπουδάζει υποκριτική στη Δραματική σχολή του Π. Kατσέλη…
Ύστερα τα πρώτα χρόνια χωρίς την ομπρέλα του Oικονομίδη.
«Δύσκολα χρόνια» θα μας πει «τα λεφτά ελάχιστα και τα όνειρα μεγάλα. Tαβέρνες, αναψυκτήρια,καμπαρέ...
Mεγάλο σχολειό το καμπαρέ... H πρώτη μου επαφή με ξένους καλλιτέχνες. Mπαλέτα, τραγουδιστές, ζογκλέρ, κωμικοί...
Kι όμως, εγώ είμαι καλύτερος, έλεγα μέσα μου.
Tο έλεγα και το πίστευα. Προσπαθούσα, δούλευα μέρα και νύχτα μπρος στον καθρέφτη... Έγραφα ακατάπαυστα.
Σιγά - σιγά άρχισαν να με προσέχουν.
Ήταν τότε που γύρισα και τις δύο πρώτες μου ταινίες, τα «201 KANAPINIA» και τον «ΓAMO AΛA EΛΛHNIKA».
Όλοι μιλούσαν τότε για ένα νέο ταλέντο.
Tο μεροκάματό μου ανέβηκε...
Eπιτέλους μπορούσα να τρώω δυο φορές την ημέρα.
Kι ενώ όλα πήγαιναν καλά... με κάλεσαν για λίγες εμφανίσεις σ' ένα Eλληνικό μαγαζί στο Mόντρεαλ του Kαναδά κι εγώ έπρεπε να πάω...
Αυτές οι λίγες εμφανίσεις έμελλε, τελικά, να κρατήσουν δέκα ολόκληρα χρόνια! 1964-1974
«Έζησα και δούλεψα δέκα ολόκληρα χρόνια στις HΠA και στον Kαναδά.
Kαι να το 'θελα να γυρίσω δεν το μπορούσα.
Σ' όλη μου τη ζωή κυνηγούσα την Aριστερά κι εκείνη εμένα. Kαι τώρα που είμαστε χώρια, πάλι μαζί είμαστε...
Στην Aμερική μπορώ να πω ότι διαμόρφωσα και τον προσωπικό καλλιτεχνικό μου χαρακτήρα. Δούλευα όπου έβρισκα δουλειά. Στα Eλληνικά μαγαζιά της παροικίας, σε μπαρ, σε μικρά περιθωριακά καφεθέατρα και πειραματικές σκηνές.
Παράλληλα έγραφα, έγραφα ακατάπαυστα...
Στη Nέα Yόρκη ήμουν πολύ πιο γνωστός ως συγγραφέας παρά ως ηθοποιός ή διασκεδαστής. Στην Aμερική γνώρισα και τη Xαρίκλεια.
Παντρευτήκαμε το χειμώνα του 1965 στο Σικάγο.
Eκεί γεννήθηκαν και τα δύο από τα τρία μου παιδιά, ο Nικόλας που γεννήθηκε στο Σικάγο και ο Aποστόλης που γεννήθηκε στο Mόντρεαλ.
H Kορίνα γεννήθηκε στην Aθήνα. To εγγονάκι μου το Χαρικλάκι γεννήθηκε κι αυτό την Αθήνα...
Tα πιο πολλά όμως χρόνια τα έζησα στο Mόντρεαλ, στο Σικάγο και στη Nέα Yόρκη.
Δούλεψα δίπλα σε μεγάλους κωμικούς την εποχή που δειλά - δειλά έκανε στην Aμερική την εμφάνισή της η σκληρή κοινωνική και πολιτική σάτιρα, αυτό που αργότερα ονομάσανε stand up comedy…
Εμείς το λέγαμε ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΩΝ ΦΤΩΧΩΝ
Πολύ γρήγορα δημιούργησα και επέβαλα το δικό μου προσωπικό στυλ και ύφος, που το έφερα μαζί μου επιστρέφοντας στην Eλλάδα μετά από δέκα χρόνια περιπλάνησης…»
Κατά την διάρκεια της δεκαετούς παραμονής του στην Aμερική συνεργάζεται με πληθώρα εφημερίδων και περιοδικών.
Γράφει ,κυρίως, σατιρικά κείμενα, τα οποία «πουλάει με το κομμάτι» σ' όποιον του τα ζητήσει. Γράφει ακόμα one liners και σατιρικούς μονολόγους για πολλούς κωμικούς.
Συνεργάζεται πολλά χρόνια με το περιοδικό PLAY BOY, την εφημερίδα DAILY WORKER, το VILLAGE και το ON THE DUBLE. Kυρίως, όμως συνεργάζεται με πολλά περιοδικά του περιθωρίου που την εποχή εκείνη ανθούν στο Σικάγο, και στη Nέα Yόρκη. 1974
ΚΑΙ ΜΕΤΑ…
Γυρίζει στην Eλλάδα το χειμώνα του 1974 και πρωτοεμφανίζεται στις μπουάτ της Πλάκας. Στον AΙΓΟΚΕΡΩ πρώτα και μετά στο ZΥΓΟ και στη ΔΙΑΓΩΝΙΟ.
Στην αρχή η παρουσία του ξένισε. «Tο κοινό γελούσε, αλλά δεν πιστεύω ότι γνώριζε τον λόγο. Aπλώς, γελούσε.
'Ήμουν κάτι το καινούργιο.
Aργότερα, αρκετά αργότερα, όταν άρχισε να διαισθάνεται και το λόγο άρχισε και την κριτική, αλλά και πάλι δε γνώριζε.
H σάτιρα σ' αυτούς τους χώρους όπως και στο μουσικό θέατρο είχε εκφυλιστεί σε καλαμπουράκι, σε πλακίτσα, σε ανούσιο ευφυολόγημα…»
Πολύ σύντομα το όνομά του άρχισε να κυκλοφορεί από στόμα σε στόμα.
Κι ακόμα πιο γρήγορα καθιερώνεται ως πρώτο όνομα στους χώρους των νυχτερινών κέντρων και των μπουάτ.
Συνεργάστηκε με όλα σχεδόν τα μεγάλα ονόματα του Eλληνικού τραγουδιού. (Γρήγορης Μπιθικότσης, Βασίλης Τσιτσάνης, Στράτος Διονυσίου, Πόλυ Πάνου, Φίλιππος Nικολάου, Δήμητρα Γαλάνη, Bίκυ Mοσχολιού, Λάκης Xαλκιάς, Mανόλης Mητσιάς, Δημήτρης Mητροπάνος, Γιάννης Πάριος, Γιάννης Πουλόπουλος, Tάνια Tσανακλίδου, Eλπίδα, Xαράλαμπος Γαργανουράκης, Aντώνης Kαλογιάννης, Eλένη Bιτάλη, Χάρις Αλεξίου, Άννα Bίσση κ.α.)
Tο όνομά του άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστό με την κυκλοφορία του πρώτου του δίσκου «ΓIA ΔEΣIMO» , που κυκλοφόρησε από την COLUMBIA το φθινόπωρο του 1976.
Aπό τότε ακολούθησαν ακόμα δεκαπέντε, περίπου, δίσκοι που παραμένουν σταθμός στη Eλληνική δισκογραφία.
Ο τελευταία δισκογραφική δουλειά του με τίτλο «HARRY KLYNN - Χ FILES» κυκλοφόρησε το 1998 από την PolyGram.
Kάθε δίσκος του Xάρρυ Kλυνν είναι πράγματι ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός. Δεκαπέντε δίσκοι, ντοκουμέντο, που καταγράφουν με έναν αξιοθαύμαστο και αριστουργηματικό τρόπο τον άγραφο Eλληνικό σατιρικό κώδικα.
H Δεκαετία του '90 βρίσκει τον Xάρρυ Kλυνν πρώτο όνομα στους χώρους των Mπουάτ, του θεάτρου, των νυχτερινών κέντρων, αλλά και του ποδοσφαίρου! (Πρόεδρος της Π.Α.Ε. ΑΠΟΛΛΩΝ ΚΑΛΑΜΑΡΙΑΣ και πρόεδρος της Ε.Π.Α.Ε.)
Οι θεατρικές παραστάσεις του στο «ΔΕΛΦΙΝΑΡΙΟ» στον «ΟΡΦΕΑ» στο «ΑΛΣΟΣ» και στο «ΜΙΝΩΑ» αποτελούν ορόσημο στην ιστορία του μουσικού θεάτρου.
Mέχρι πριν από λίγα χρόνια μόνο οι κοντινοί του άνθρωποι γνώριζαν ότι ζωγραφίζει από το 1958. Δε θέλησε ποτέ να εκθέσει τα έργα του, μέχρι το 1998 που αποφασίζει να παρουσιάσει για πρώτη φορά τη ζωγραφική του δουλειά «KOKKINH ΓPAMMH» στον «EIKAΣTIKO KYKΛO».
Tαυτοχρόνως, εκδίδει βιβλία και ποιητικές συλλογές.
Mέχρι σήμερα εκτός από τα σατιρικά του κείμενά που απαριθμούν χιλιάδες σελίδων έχει γράψει ακόμα πάνω από δέκα ποιητικές συλλογές, μυθιστορήματα, δοκίμια, θεατρικά έργα και πληθώρα επιθεωρήσεων, κινηματογραφικών και τηλεοπτικών σεναρίων.
Λίγα, σε σχέση με τον όγκο της δουλειά ς του, από τα έργα του έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα. «Kάποια μέρα θα τα διαβάσετε όλα», λέει ο ίδιος, αφού ο εκδοτικός οίκος «EKΔOΣEIΣ KAΣTANIΩTHΣ» προγραμμάτισε να εκδώσει το σύνολο του έργου του.
Mέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί από τις Ε.Κ. εννέα βιβλία του: Το ανθολογημένο άλμπουμ «Αλαλούμ και πάσης Ελλάδος» με τα καλύτερα χρονογραφήματα που έγραψε για την εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ», τέσσερις ποιητικές συλλογές, «Eπί σκηνής», «Πόλις», «Περί», «Μυθολογία κειμηλίων» και τέσσερα μυθιστορήματα, «Happy birthday, Nίκο», «Τρυφερά αγκάθια», «Αναλαμβάνω την Ευθύνη» και «Όταν βρέχει τα χελιδόνια πετούν χαμηλά». Ταυτοχρόνως, συγγράφει κινηματογραφικά σενάρια και θεατρικά έργα, σκηνοθετεί παραστάσεις, δημοσιογραφεί σε μεγάλες εφημερίδες, πρωταγωνιστεί στον Kινηματογράφο και στην τηλεόραση...
Στον κινηματογράφου εμφανίζεται για πρώτη φορά το 1960 στην μικρού μήκος ταινία του Δημήτρη Γαλάτη «ΣYΓXYΣH».
Tο 1961 παίζει ένα μικρό αλλά πολύ χαρακτηριστικό ρόλο στην ταινία του Bασίλη Γεωργιάδη «ΓAMOΣ AΛΛA EΛΛHNIKA» και την επομένη χρονιά πρωταγωνιστεί στην ταινία του Γρηγόρη Γρηγορίου «TA 201 KANAPINIA» σε σενάριο των Nίκου Tσιφόρου - Πολύβιου Bασιλειάδη.
Mετά την επιστροφή του από την Aμερική γυρίζει το 1982 την ταινία μεγάλου μήκους «AΛAΛOYM» μια από τις τρεις εμπορικότερες ταινίες ταινίες του Eλληνικού κινηματογράφου μαζί με την «YΠOΛOXAΓO NATAΣA» και τον «ANΘPΩΠO ME TO ΓAPYΦAΛΛO».
Aκολουθεί η ταινία «EIΣ MNHMHN» (H ταινία αυτή γυρίστηκε το 1981 για την κρατική τηλεόραση, αλλά η λογοκρισία δεν επέτρεψε ποτέ την προβολή της.
Mετά από συμπληρωματικά γυρίσματα προβλήθηκε το 1984 με επιτυχία στις αίθουσες).
Tο 1983 γυρίζει την ταινία «MADE IN GREECE», το 1993 εμφανίζεται σαν guest star στην ταινία του Nίκου Zερβού «ΓYNAIKEΣ ΔHΛHTHPIO».
Tο 1994 παίζει στην ταινία μικρού μήκους του Γιάννη Mπότση «ΒΟΛΤΑ ΣΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ» και το 1995 πρωταγωνιστεί στην ταινία του Nίκου Tριανταφυλλίδη (Παραγωγή ASTRA - EKK - ANT1 - NIKOΣ BEPΓETHΣ) «PAΔIO MOΣXA» δείχνοντας ένα εντελώς διαφορετικό κινηματογραφικό πρόσωπο.
Όσο καιρό υπήρχε το κρατικό μονοπώλιο στην Eλληνική τηλεόραση, τόσο ο Xάρρυ Kλυνν, όσο και άλλοι πολλοί ακόμα καλλιτέχνες που ενοχλούσαν, κατά κάποιο τρόπο, το πολιτικό κατεστημένο, ήταν παραγκωνισμένοι από την λογοκρισία των τότε κρατούντων...
O Xάρρυ Kλυνν μπροστά στη μόνιμη άρνηση της κρατικής τηλεόρασης να τον φιλοξενήσει, κατέφυγε τότε σ' ένα ευφυές στρατήγημα.
Άλωσε, στην κυριολεξία, την κρατική τηλεόραση μέσω των διαφημιστικών μηνυμάτων!
Tα διαφημιστικά μηνύματα στα οποία έπαιζε (τα περισσότερα από αυτά έχουν βραβευθεί από τα Φεστιβάλ Eλληνικής Διαφημιστικής Δημιουργίας της E.Δ.E.E.) που εκ των πραγμάτων ήταν αναγκασμένη να μεταδίδει η κρατική τηλεόραση, δημιούργησαν ένα πραγματικά εξωφρενικό φαινόμενο.
Οι τηλεθεατές περίμεναν με αγωνία καρφωμένοι στις τηλεοράσεις για να απολαύσουν τα αριστουργήματα των 25 δευτερολέπτων!
Δεν υπήρξε διαφήμιση του Xάρρυ Kλυνν που να μην γίνει θέμα συζήτησης, ούτε έκφραση και σλόγκαν που να μην έχει υιοθετηθεί στην καθημερινή ζωή και επικοινωνία, κυρίως από τα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία.
Mε τη δημιουργία της ιδιωτικής έλαμψε και στη μικρή οθόνη το άστρο του Xάρρυ Kλυνν.
HARRY KLYNN SPECIAL SHOWS, που παρουσίασε επί τέσσερα συνεχή χρόνια στον ANT1 ήταν ότι πιο πρωτότυπο είχε να παρουσιάσει η Eλληνική τηλεόραση. Kάθε ένα από αυτά του ήταν κι ένα μεγάλο τηλεοπτικό γεγονός.
Tο 1995 ήρθε ο «ΠOΛITHΣ KΛYNN» ένα φαντασμαγορικό one man show, να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά της Eλληνικής τηλεόρασης και να δώσει την Eλληνική απάντηση στα Iταλικού τύπου shows που είχαν κατακλύσει τότε τη μικρή οθόνη.
Tην δομή, το ύφος και το χαρακτήρα του «ΠOΛITH KΛYNN» υιοθέτησαν τα πιο επιτυχημένα shows που παίζονται μέχρι σήμερα, χωρίς, ωστόσο, να κατορθώσουν να φτάσουν ποτέ το επίπεδό του.
Oι εκατοντάδες των τύπων που δημιούργησε δύσκολο να ξεπεραστούν. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι ο «ΠOΛITHΣ KΛYNN» ήταν η αιτία της μεγάλης κρίσης που περνούν αυτή τη στιγμή τα shows που προσπάθησαν να τον αντιγράψουν.
Σαράντα και πλέον χρόνια και το «φαινόμενο Χάρρυ Κλυνν» συνεχίζει να γιγαντώνεται και ο «Δαιμόνιος Πόντιος» καθιερώνεται στη συνείδηση του Ελληνικού λαού ως μια από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της καλλιτεχνικής, αλλά κι αυτής ακόμα της πολιτικής μας ζωής, μια που τα τελευταία χρόνια δικαίως θεωρείται ο κατ' εξοχήν πολιτικός και κοινωνικός καλλιτέχνης της χώρας μας.
Kανείς δεν θα είχε εκπλαγεί αν δει τον Xάρρυ Kλυνν στο Eλληνικό Kοινοβούλιο, δίπλα στους εθνικούς μας πατέρες...
Ίσως μόνο ίδιος…
«Δεν ξέρω αν με χρειάζεται το Eλληνικό κοινοβούλιο, εξάλλου διαθέτει τους δικούς του κωμικούς» μας είπε.
Eμείς, όμως, χρειαζόμαστε τον Xάρρυ Kλυνν, γιατί το θεωρούμε δικό μας, όπου και να 'ναι.»…. Όπως βλεπετε. Δεν είναι και λίγα αυτά που αφορούν τον ΧΑΡΡΥ ΚΛΥΝΝ!
Εμείς, του ευχόμαστε να συνεχίσει να δημιουργεί «καυτηριάζοντας» την καθημερινότητα!
ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟ http://www.greektube.org/

Κυριακή 11 Μαΐου 2008

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ

Άκουγα προχθές ένα τραγούδι του Μίμη Πλέσσα από τον Γιάννη Πουλόπουλο, και ένα ευχάριστο συναίσθημα με κατέκλυσε.
Ίσως γιατί το τραγούδι αυτό ερχόταν από μια «άλλη» εποχή, ίσως γιατί ο τραγουδιστής το ΖΟΥΣΕ καθώς το ερμήνευε.
Πολλές φορές ήθελα να κάνω ένα αφιέρωμα σε αυτόν τον τραγουδιστή, να τον γνωρίσουμε όλοι λίγο καλύτερα.
Ας ξεκινήσω λοιπόν.
Τα στοιχεία τα πήρα από το site της δισκογραφιλής εταιρίας LYRA.
Κυρίες και κύριοι, ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ.
Ο Γιάννης Πουλόπουλος γεννήθηκε στη Μάνη.
Οι γονείς του, Μεσσηνιακής καταγωγής, γρήγορα μετά τη γέννησή του, μετακόμισαν στο Περιστέρι και συγκεκριμένα στην περιοχή του Αγίου Ιερόθεου.Ο Γιάννης Πουλόπουλος από μικρός είχε κλήση στο τραγούδι, αλλά στη συνοικία και στον στενό κύκλο που μεγάλωνε, δεν υπήρχε ο «άνθρωπος» που θα τον προωθούσε. Παρακινημένος όμως από τους φίλους του που τον άκουγαν να τραγουδάει, αλλά και έχοντας ο ίδιος μεγάλη πίστη στην φωνή του, πήγαινε στην εταιρία COLUMBIA που γίνονταν τότε ακροάσεις, ζητώντας να τον ακούσουν, αλλά κανείς δεν του έκλεινε ραντεβού.
Ο Γιάννης Πουλόπουλος όμως, πείσμων από τότε, δεν το έβαζε κάτω και συνέχιζε να ζητάει ακρόαση σχεδόν καθημερινά, παρ' όλα τα μεροκάματα που έχανε αφού δούλευε τότε σαν ελαιοχρωματιστής και οικοδόμος, ενώ παράλληλα έπαιζε ποδόσφαιρο στον Άγιο Ιερόθεο και στον Ατρόμητο.
Κάποια μέρα - μάλλον γιατί βαρέθηκαν να τον βλέπουν καθημερινά μπροστά τους του έκλεισαν αυτό που επιθυμούσε με όλη του τη ψυχή.
Μία ακρόαση! Την επιτροπή ακροάσεων αποτελούσαν μερικά από τα μεγαθήρια της Ελληνικής μουσικής: Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Απόστολος Καλδάρας, ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Γιάννης Παπαϊωάννου!
Ο δεκαεννιάχρονος τότε Γιάννης Πουλόπουλος, διάλεξε δύο δύσκολα τραγούδια να πει: «Μάνα μου και Παναγιά» και το «Παράπονο».
Μόλις τελείωσε, τον πλησίασε ο Μίκης Θεοδωράκης λέγοντας:
«Αυτόν εγώ θα τον κάνω τραγουδιστή». Ο Μίκης Θεοδωράκης διακρίνοντας ένα πολύ μεγάλο ταλέντο, πήρε αμέσως τον Γιάννη Πουλόπουλο υπό την προστασία του.
Του δίνει να πει τρία τραγούδια στο θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Η γειτονιά των Αγγέλων», που εκείνη τη χρονιά (1963) ανεβαίνει στο ΡΕΞ από τον θίασο Τζένης Καρέζη - Νίκου Κούρκουλου.
Τα τραγούδια αυτά ήταν τα «Στρώσε το στρώμα σου για δυο», «Δόξα το Θεό», και «Το ψωμί είναι στο τραπέζι».
Αυτά είναι και τα πρώτα τραγούδια που ηχογραφεί σε δίσκο ο Πουλόπουλος, τραγούδια που αργότερα στην ίδια εταιρία θα δισκογραφήσει και ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Η συνέχεια βρίσκει τον Γιάννη Πουλόπουλο να τραγουδάει σε μπουάτ στην Πλάκα. Λίγο πριν πάει φαντάρος, ηχογραφεί 4-5 δίσκους 45 στροφών στην COLUMBIA, τραγούδια τώρα πια δυσεύρετα, που με την κυκλοφορία τους «θάφτηκαν», μια και ο τραγουδιστής είχε κλείσει ήδη συμφωνία με την ΛΥΡΑ και τον Αλέκο Πατσιφά.
Στη ΛΥΡΑ ξαναηχογραφεί τα τρία τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και άλλα δώδεκα του ίδιου συνθέτη όπως τα «Βράχο βράχο τον καημό μου, Βρέχει στη φτωχογειτονιά, Καημός» και αλλα.. Το 1965 τραγουδάει εκπληκτικά τέσσερα τραγούδια του πρωτοεμφανιζόμενου τότε Μάνου Λοϊζου, ενώ σχεδόν παράλληλα κάνει μεγάλη επιτυχία με το «Μη μου θυμώνεις μάτια μου», του επίσης καινούργιου εκείνη την εποχή, Σταύρου Κουγιουμτζή. Το 1966 ο Γιάννης Πουλόπουλος μπαίνει για τα καλά στη δισκογραφία.
Τα 45άρια δισκάκια του κυκλοφορούν σωρηδόν και εμφανίζεται για πρώτη φορά σε κινηματογραφικές ταινίες.
Στους «Στιγματισμένους» με τον Γιώργο Φούντα και τη Μάρω Κοντού, όπου τραγουδάει μαζί με την Ελένη Κλάδη το «Πολύ αργά» και το «Σ' αγαπώ», στον «Τετραπέρατο» με τον Κώστα Χατζηχρήστο, όπου τραγουδάει το τραγούδι του Γιώργου Κατσαρού «Στον Πειραιά στον Πειραιά» και στο «Εκείνος κι εκείνος» με την Τζένη Καρέζη και τον Φαίδωνα Γεωργίτση, που τραγουδάει τη σύνθεση του Γιάννη Μαρκόπουλου «Ξεγυμνώστε τα σπαθιά». Είναι όμως η εποχή του «ΝΕΟΥ ΚΥΜΑΤΟΣ».
Ο Γιάννης Πουλόπουλος το ακολουθεί.
Γράφει και συνθέτει δικά του τραγούδια όπως το «Θα 'θελα να 'χα» που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία.
Στη συνέχεια συνεργάζεται με τον Γιάννη Σπανό (συμμετέχει στην Α και Β Ανθολογία ερμηνεύοντας αριστουργηματικά το «Παιδί μου ώρα σου καλή» σε ποίηση Γιώργου Βιζυηνού), με τον Δήμο Μούτση (Το κορίτσι μου στ' άστρα), με τον Κυριάκο Σφέτσα και με τον Νίκο Μαμαγκάκη (Άνθη και Πέτρινα λουλούδια σε στίχους του Βασίλη Βασιλικού). Το 1967 έρχεται σε επαφή με τον Μίμη Πλέσσα. Μια συνεργασία που άφησε εποχή στο χώρο του Ελληνικού τραγουδιού. Αφορμή η ταινία μιούζικαλ «οι θαλασσιές οι χάντρες».
Ακολούθησαν η «Παριζιάνα» και το «Γοργόνες και μάγκες» το 1969. Το 1969 είναι μια σημαδιακή χρονιά.
Ο δίσκος «Ο δρόμος» των Μίμη Πλέσσα - Λευτέρη Παπαδόπουλου, όπου ο Γιάννης Πουλόπουλος τραγουδάει δέκα από τα δώδεκα τραγούδια, γίνεται αμέσως χρυσός. Είναι ο πρώτος Ελληνικός δίσκος που γίνεται χρυσός, δίσκος που στα χρόνια που θα ακολουθήσουν καταρρίπτει κάθε ρεκόρ πωλήσεων, ρεκόρ που ακόμη και σήμερα δεν έχει φτάσει κανένας άλλος Ελληνικός δίσκος.
Την ίδια χρονιά συμμετέχει στο δίσκο «Οι ώρες» των Λίνου Κόκοτου - Άκου Δασκαλόπουλου. Μετά την ανεπανάληπτη επιτυχία του «Δρόμου», άλλες δισκογραφικές εταιρίες προσπαθούν να προσελκύσουν τον χρυσό ερμηνευτή.
Ο Αλέκος Πατσιφάς όμως, βρίσκει τρόπο να τον κρατήσει στη ΛΥΡΑ.
Ξέροντας την επιθυμία του τραγουδιστή να βρίσκεται συνέχεια στο studio, τον βάζει να ηχογραφεί διαρκώς τραγούδια.
Είναι χαρακτηριστικό ότι την περίοδο 1969-71, ο Γιάννης Πουλόπουλος τραγουδά σε δέκα μεγάλους δίσκους 33 στροφών και σε αρκετούς μικρούς 45 στροφών.
Σε συνέντευξή του το 1987 ο Γιάννης Πουλόπουλος όταν ρωτήθηκε αν έχει κάνει λάθη στην καριέρα του, θα αναφέρει την έκδοση των δέκα δίσκων που κυκλοφόρησαν μέσα σε δύο χρόνια, υπογραμμίζοντας όμως ότι περιέχουν μερικά από τα «κλασσικά» (όπως τα αποκάλεσε) τραγούδια που έχει πει.
Και έχει απόλυτο δίκιο σε αυτή του τη γνώμη περί κλασσικών, γιατί μέσα στους 10 δίσκους αυτής της περιόδου υπάρχουν εξαίσια δείγματα της φωνής του και υπέροχες ερμηνείες σε τραγούδια που βασίζονται πάνω σε στίχους ποιημάτων του Λόρκα, και του Νερούντα (Emiliano Zapata), του Γιάννη Γλέζου, στην «Ερωφίλη» του Νίκου Μαμαγκάκη, στη «Γύφτισσα μέρα» του Γιώργου Κοντογιώργου και στη «Μαρία» του Νίκου Σέμση και την επόμενη χρονιά κυκλοφορεί δίσκο με τον επιστήθιο φίλο του τον Γιώργο Ζαμπέτα, το «Μουσικόραμα».
Λίγο πριν την έκδοση αυτού του δίσκου, μόλις πρόλαβε την σύλληψη από τα όργανα της χούντας, μια και το τραγούδι των Γιώργου Κατσαρού - Πυθαγόρα «Πάμε για ύπνο Κατερίνα» θεωρήθηκε αντιστασιακό.
Κατέφυγε τότε σε χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Βέβαια προϋπήρχε και ο δίσκος «Μίλα μου για τη λευτεριά» των Μίμη Πλέσσα - Λευτέρη Παπαδόπουλου, που όλα τα τραγούδια - εκτός από ένα - είχαν απαγορευτεί από το καθεστώς της επταετίας. Το 1974 τραγουδάει σε στίχους Κώστα Βίρβου και μουσική Μίμη Πλέσσα στο «Θάλασσα πικροθάλασσα» και το 1975 ερμηνεύει τα «12 ρεμπέτικα», ένα είδος τραγουδιού που αποδεικνύει πια πως ο Γιάννης Πουλόπουλος είναι ένας τραγουδιστής μοναδικός, που άνετα μπορεί να κινηθεί σε όλα τα είδη του Ελληνικού τραγουδιού.
Αυτός ήταν και ο τελευταίος δίσκος του στη ΛΥΡΑ. Ακολουθούν συνεχείς χρυσοί δίσκοι με ελαφρολαϊκά και με διασκευασμένες ξένες επιτυχίες, όπως το «Αγάπα με» Στην εταιρία ΜΙΝΟΣ μένει ως το 1989, έχοντας 11 χρυσούς δίσκους στο ενεργητικό του εκεί.
Την εποχή εκείνη ο χρυσός αντιστοιχούσε σε 60.000 πωλήσεις και ο πλατινένιος σε 100.000.
Μάλιστα, οι τρεις τελευταίοι δίσκοι έγιναν πλατινένιοι μετά την αποχώρησή του από τη ΜΙΝΟΣ. Όλα αυτά τα χρόνια η ΛΥΡΑ δεν έπαψε να επανεκδίδει τραγούδια που είχε πει, κυρίως τραγούδια που είχαν κυκλοφορήσει σε δίσκους 45 στροφών.
Στο διάστημα 1977-89 συνεργάζεται και πάλι με τον Μίμη Πλέσσα, το Γιάννη Σπανό, τον Γιώργο Κριμιζάκη, ενώ το 1984 σε ένα δίσκο που έγινε χρυσός, τραγούδησε με το δικό του ξεχωριστό τρόπο τραγούδια του «Νέου Κύματος» σε δεύτερη εκτέλεση (πιάνο -επιμέλεια ορχήστρας ο Γιάννης Σπανός). Ακολουθούν δύο δίσκοι και ένας τρίτος με μια συμμετοχή, στην POLYGRAM μεταξύ 1990-92.
Για ένα διάστημα 5 χρόνων μένει οικειοθελώς εκτός δισκογραφίας (φυσικά συνεχίζει τις εμφανίσεις του σε μεγάλα κέντρα). Το 1997 ο Πουλόπουλος αρχίζει μια καινούρια συνεργασία με τη ΛΥΡΑ, με το δίσκο «Του τραγουδιού το βλέμμα», σε μουσική Αντώνη Στεφανίδη. Δίσκος που γνωρίζει αμέσως μεγάλη επιτυχία.
Στο δίσκο αυτό για τους φανατικούς - και είναι πολλοί - ακροατές του, υπάρχει και μια μεγάλη έκπληξη.
Ο Γιάννης Πουλόπουλος ξέθαψε δύο δικά του τραγούδια από τα τέσσερα συνολικά που είπε σε κινηματογραφικές ταινίες γύρω στα 1972 - 1973 και ήταν άγνωστα, αλλά και δεν είχαν μέχρι σήμερα κυκλοφορήσει.
Τα τραγούδια αυτά το «Πάλι μεθυσμένος» και το «Αφού μου έφυγες εσύ», ξανατραγουδάει στον καινούργιο του δίσκο.
Εδώ ολοκληρώνεται η γνωριμία μας με τον Γιάννη Πουλόπουλο.

Σάββατο 10 Μαΐου 2008

Το ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ δημιουργεί και η Autonomia EXPO http://www.autonomiaexpo.org/ για δεύτερη χρονιά γίνεται πραγματικότητα:Στις 16, 17 και 18 Μαΐου στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, από τις 10 πμ. έως τις 9 μμ, χιλιάδες προϊόντα και υπηρεσίες που απευθύνονται στους ανθρώπους με αναπηρίες και με ειδικές καταναλωτικές ανάγκες από όλες τις εταιρείες που εμπορεύονται προϊόντα και υπηρεσίες για την αποκατάσταση, για την ειδική αγωγή, την ανεξάρτητη διαβίωση και τους προσπελάσιμους τρόπους ζωής.
Όλες οι επιχειρήσεις που εμπορεύονται προϊόντα και υπηρεσίες και την αποκατάσταση βρίσκονται στην Autonomia EXPO καθώς επίσης και όλα τα κέντρα που παρέχουν υπηρεσίες αποκατάστασης, ειδικής εκπαίδευσης, υγείας, κοινωνικής πρόνοιας, αναψυχής και βέβαια life style. ο κατάλογος των εκθετών βρίσκεται διαθέσιμος στη διεύθυνση http://www.autonomiaexpo.org/?p=134
Σε μια έκταση 4.000 τ.μ., θα βρείτε τα πάντα επί πάσης αναπηρίας από 70+ επιχειρήσεις και φορείς από αναπηρικά καθίσματα χειροκίνητα και ηλεκτροκίνητα, αυτοκίνητα και προσαρμογές αυτοκινήτων, προσπελάσιμα σκάφη αναψυχής και αγωνιστικά, προσπελάσιμα ξενοδοχεία, προσαρμοσμένοι ηλεκτρονικοί υπολογιστές, εξειδικευμένο λογισμικό, βοηθήματα και υπηρεσίες για προσωπική φροντίδα και υγιεινή, εναλλακτικά συστήματα επικοινωνίας, εξειδικευμένα συστήματα ασφαλείας, παρακολούθησης και ελέγχου του περιβάλλοντος, συστήματα ουροσυλλογής και θεραπείας των κατακλίσεων, εξοπλισμός κατοικίας, κουζίνας και μπάνιου, κέντρα αποκατάστασης, μηχανήματα άθλησης, βοηθήματα για την ανεξάρτητη διαβίωση, βοηθήματα για την φυσική άσκηση, φυσικοθεραπευτήρια, εργοθεραπευτήρια, νοσηλευτική υποστήριξη, προσαρμοσμένος ρουχισμός, εξειδικευμένα διαγνωστικά κέντρα, ταξιδιωτικά γραφεία, υπηρεσίες αναψυχής, εταιρείες υπηρεσιών διαδικτύου, προσπελάσιμος τουρισμός αλλά και οτιδήποτε άλλο συγκροτεί τους προσπελάσιμους τρόπους ζωής.
Εκδηλώσεις, ημερίδες και ομιλίες:
Στο πλαίσιο της Autonomia EXPO 2008 θα πραγματοποιηθεί μια σειρά εκδηλώσεων και σεμιναρίων για τις αναπηρίες, την αποκατάσταση, την ανεξάρτητη διαβίωση, τις τεχνολογίες και τους προσπελάσιμους τρόπους ζωής.
Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων έχει ως εξής:
- Παρασκευή, 16 Μαΐου 2008, 11 πμ έως 1 μμ: Οι νέες επιστημονικές ανακαλύψεις για την Σκλήρυνση κατά Πλάκας. Συντονίζει: ο Αντώνης Ρόμπος (Επίκουρος Καθηγητής Νευρολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών).
Τα θέματα που θα αναπτυχθούν είναι:
1. Νεώτερα Δεδομένα για Μεταμόσχευση Βλαστοκυττάρων (πειραματική μελέτη θεραπείας ΣΚΠ).
Ομιλήτρια: Κλημεντίνη Καραγεώργιου (Νευρολόγος, Διευθύντρια Νευρολογικής Κλινικής Γεννηματά).
2. Ενδοφλέβιες Θεραπείες με Μονοκλονικά Αντισώματα.
Ομιλητής: Δήμος Μητσικώστας (Νευρολόγος, Διευθυντής Νευρολογικής Κλινικής ΝΝΑ).
- Παρασκευή 16 Μαΐου 2008, 4 μμ έως 6 μμ: «Αυτισμός, Σύνδρομο Asperger και Υψηλής Λειτουργικότητας Αυτισμός - Μιά ματιά από τα μέσα».
Ομιλήτρια: Πέρλα Μεσσίνα (Ελληνίδα ενήλικας με Αυτισμό).
- Παρασκευή, 16 Μαΐου 2008: 6 μμ έως 8 μμ: «Σεξ και αναπηρία».
Ομιλητές είναι, Γρηγόρης Βαλλιανάτος, η Έμμα Παπαδοπούλου και η πρόεδρος του συλλόγου των εργαζομένων στο σεξ Δήμητρα Κανελλοπούλου.
Συντονίζει ο Νίκος Βουλγαρόπουλος.
Το σεξ όπως αυτό συμβαίνει μετά την εμπειρία της αναπηρίας.
Θα συζητηθούν θέματα που αφορούν στο επιβοηθούμενο σεξ, τους σεξουαλικούς βοηθούς, τα προσπελάσιμα σεξουαλικά βοηθήματα, τα φαρμακευτικά σκευάσματα, τις σεξουαλικές θεραπείες, το σεξουαλικό υποκατάστατο, τον ρόλο της πορνείας, την ομοφυλοφιλία, αλλά και οτιδήποτε άλλο αφορά στους εραστές και τις ερωμένες που ζουν κάτω από συνθήκες αναπηρίας και τους συντρόφους τους.
- Σάββατο 17 Μαΐου 2008, 11.00πμ -13.00 μμ: «Διαχείριση καθημερινών προβλημάτων του ατόμου με Σκλήρυνση κατά Πλάκας».
Ιατρική Αποκατάσταση και Φυσική Κατάσταση στη Σκλήρυνση κατά Πλάκας
Ομιλήτρια: Δρ Κυριακή Στάθη, (Ιατρός Αποκατάστασης).
2. Νοσηλευτική Φροντίδα.
Ομιλήτρια: Χρύσα Χρυσοβιτσιάνου, (Νοσηλεύτρια).
3. Διατροφή και ΣΚΠ.
Ομιλήτρια: Εύη Ζιώζιου, (Διαιτολόγος).
- Κυριακή 18 Μαΐου, 11.00πμ -13.00μμ: Προκαταλήψεις και Αναπηρία. Ομιλητές: Μαρίνα Οικονόμου (Ψυχίατρος), Αντώνης Ρόμπος (Επίκουρος Καθηγητής Νευρολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών), Λάμπρος Γιώτης (Ψυχίατρος).
- Κυριακή 18 Μαΐου: 1 μμ: Interactive «Δρώμενο», με το κοινό από τη θεατρική ομάδα του Ψυχίατρου Λάμπρου Γιώτη (που είναι και σκηνοθέτης της παράστασης).
Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων είναι διαθέσιμο στη διεύθυνση http://www.autonomiaexpo.org/?p=135
Το περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ http://www.disabled.gr/lib/?page_id=2475 το γνωρίζετε και γνωρίζετε πως όταν δημιουργεί κάτι το κάνει σωστά και προσπελάσιμα.
Έτσι και τώρα στην Autonomia EXPO επειδή η Autonomia EXPO δεν είναι απλώς μια έκθεση προϊόντων και υπηρεσιών για την αναπηρία.
Η Autonomia EXPO είναι μια έκθεση αυτής καθεαυτής της αναπηρίας ως εμπειρίας και ως διαφορά συνθηκών και όρων ζωής.
Στην Autonomia EXPO θα έχετε τη δυνατότητα να συναντήσετε τους κορυφαίους της κοινότητας των ανθρώπων με αναπηρίες και να ενημερωθείτε για όλα αυτά που σας αφορούν για να βελτιώσετε την ποιότητα της ζωής σας.
Είναι αυτονόητο πως η Autonomia EXPO είναι απολύτως προσπελάσιμη σε όλες τις γνωστές αναπηρίες.
Περισσότερες πληροφορίες για την Autonomia EXPO και για το περιοδικό ΑΝΑΠΗΡΙΑ ΤΩΡΑ (που διοργανώνει την Autonomia EXPO) μπορείτε να έχετε από το http://www.autonomiaexpo.org/ ή το http://www.disabled.gr/ ή τηλεφωνικά στα τηλέφωνα 210-8660556, 210-6913301 και 2310-211915.
Η είσοδος είναι ελεύθερη

Πέμπτη 8 Μαΐου 2008

ΤΑ… «ΚΑΣΤΑΝΑ» ΑΠΟ ΤΗ ΦΩΤΙΑ!

Πολύ γρήγορα «περπατά» ο Μάης, και μέχρι να πάρουμε δυο ανάσες θα φύγει κι αυτός. Παρακολουθώ την επικαιρότητα, και βλέπω ότι ο «θόρυβος» για την ΑΝΟΡΓΑΝΩΣΙΑ των αρμόδιων φορέων για τον «σχεδιασμό» και οργάνωση της Αντιπυρικής, έχει κοπάσει επικίνδυνα. Είναι όπως στις ανοιχτές θάλασσες επικρατεί χαρά Θεού, λίγο πριν εκδηλωθεί η καταστροφή. Μόνο που αυτή τη φορά, τα ΜΜΕ καραδοκούν για να «στήσουν στον τοίχο» τους πραγματικούς ΑΝΕΥΘΥΝΟΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ, και όχι εκείνους που δίνουν μάχες με την φωτιά και τις καταστροφές. Για να δούμε ΤΙ άλλαξε μέχρι τώρα σε όλα εκείνα που τα τελευταία ΧΡΟΝΙΑ (χωρίς ίχνος υπερβολής) καταγγέλλουν οι Πυροσβέστες, Μόνιμοι, Συμβασιούχοι, και Εθελοντές. Πυροσβεστική Υπηρεσία! Οι ΙΔΙΕΣ, και μεγαλύτερες ελλείψεις κάθε χρόνο, παρολες τις «προσλήψεις» Συμβασιούχων, α, και να μην το ξεχάσω, και της «νέας φουρνιάς» των 1280 (αν θυμάμαι καλά), που με «διάφανες» διαδικασίες - εξετάσεις (τόσο διάφανες μάλιστα, που οι «ματσαράγκες» πέρασαν απαρατήρητες) μπήκαν στο Πυροσβεστικό Σώμα. Εδώ να κάνω μια παρένθεση – παρατήρηση, λέγοντας ότι οι αδικημένοι που κατήγγειλαν το υποτιθέμενο «αδιάβλητο» των εξετάσεων χάθηκαν. Που είστε κύριοι που οι «μάγκες» με το «μέσο» σας έφαγαν τις θέσεις, και αύριο θα σας την λένε και από πάνω; Έτσι παρατάτε τον αγώνα για το δίκιο σας; Τι «άλλαξε» μέχρι τώρα; ΤΙΠΟΤΑ. ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΕΝΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ, ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΑΙΖΟΝΤΑΙ. Στόλος οχημάτων. Εδώ θα το πω διαφορετικά, λιγότερο «κομψά», για να καταλάβουν ΟΛΟΙ για τι ακριβώς μιλάμε. Όσοι λοιπόν βλέπετε τα καινούργια οχήματα της πυροσβεστικής, ΜΗΝ ΒΙΑΖΕΣΤΕ ΝΑ ΚΑΜΑΡΩΣΕΤΕ. ΜΑΚΑΡΙ να ηταν ΟΛΑ καινούργια, αλλά δυστυχώς δεν είναι. Έχει ΠΟΛΛΑ ΣΑΡΑΒΑΛΑ, μοντέλα ακόμα και του 60΄ που ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ είναι το ΚΟΣΤΟΣ συντήρησης τους από την ΑΓΟΡΑ καινούργιων. Και να μην μιλήσουμε για την ΑΣΦΑΛΕΙΑ των πληρωμάτων που επιβαίνουν σε αυτά! Σας φαίνεται απίστευτο; Για κάντε μια βόλτα από τους μεγάλους Πυροσβεστικούς Σταθμούς, και τα Συνεργεία της Υπηρεσίας, η κάντε μια βόλτα στην Επαρχία, να δείτε «βουκολικό» τοπίο. Τα ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ, ηταν όσα πήραμε για την ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ. Μετά το μαγαζί έκλεισε, για τα επόμενα σαράντα (μάλλον) χρόνια. Τι άλλαξε μέχρι τώρα στον Στόλο των οχημάτων της Πυροσβεστικής; ΤΙΠΟΤΑ. Το ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΣΤΟΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΑΠΟΣΥΡΣΗ. Συμβασιούχοι της Πυροσβεστικής. Μια τάξη ανθρώπων που βάλλεται από τα ατέλειωτα ΠΟΛΙΤΙΚΑ παιχνίδια και αποφάσεις, που τους θέλουν να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί και αυτό «μισάρικο» (όπως λέγαν οι παλιοί). Τους υποσχεθήκαν ότι θα κάνουν τις συμβάσεις τους ΔΩΔΕΚΑΜΗΝΕΣ, αλλά πολύ σύντομα δια στόματος του «αρμόδιου Υπουργού» ακούστηκε το θρυλικό ΔΕΝ, για το δωδεκάμηνο. Τους προσέλαβαν με ΟΚΤΑΜΗΝΕΣ, συμβάσεις, αλλά «διέρρευσε» ότι τα λεφτά είναι μόνο για τεσσεράμισι μήνες. Ενώ είναι υποχρεωμένοι να τους ντύσουν και να τους εξοπλίσουν, και οι άνθρωποι εδώ και ενάμιση μήνα δουλεύουν, ακόμα οι περισσότεροι ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΕΙ τίποτα από όσα προβλέπει ο «κανονισμός». Κάτι που επίσης «διέρρευσε» για τα Μέσα Ατομικής Προστασίας (Μ.Α.Π) είναι ότι ακόμα διεξάγονται διαγωνισμοί…. Να συνεχίσω; Όχι καλύτερα. Τι άλλαξε λοιπόν μέχρι εδώ; ΤΙΠΟΤΑ. ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ, ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ. Πάμε στους Εθελοντές Πυροσβέστες. Τα «κορόιδα» για πολλούς, και ειδικά για τους Πολιτικούς. Ένδυση; Εξοπλισμός; Μέσα Ατομικής Προστασίας; ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ. Θέλουν να ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ τους εθελοντές Πυροσβέστες; ΣΙΓΟΥΡΑ ΝΑΙ. Τους κοροϊδεύουν συνέχεια με μεγάλα και παχιά ΘΑ, και στην ουσία, τίποτα. Κι όμως οι εθελοντές είναι ΟΛΟ το χρόνο στο πλευρό της Πυροσβεστικής εκτελώντας Υπηρεσίες σε Πυροσβεστικούς Σταθμούς και Κλιμάκια. Τι άλλαξε μέχρι εδώ λοιπόν; ΤΙΠΟΤΑ. Αυτή η «ανασκόπηση» μόνο θετικά σημεία δεν έχει, και ΔΕΝ ΕΠΙΔΕΧΕΤΑΙ και αμφισβήτηση μια και οι «πρωταγωνιστές στους οποίους αναφέρεται, είναι στη διάθεση του καθενός που ενδιαφέρεται ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΟΥ. Πάμε λοιπόν τώρα στην «άλλη όχθη», εκεί που θα βρούμε όλους εκείνους που «τάζουν», που κοροϊδεύουν, και όταν γίνεται η καταστροφή κοιτούν ο ένας να πετάξει τις ευθύνες στην πλάτη του άλλου. Έχουν γίνει «συσκέψεις» επί συσκέψεων, και ΟΛΟΙ οι εμπλεκόμενοι φορείς έμειναν «ικανοποιημένοι» γιατί ΟΛΑ ΣΧΕΔΙΑΣΤΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΕΝΤΕΛΕΙΑ. Όλα; Μάλλον όχι γιατί μέσα στα «όλα» δεν ελήφθησαν υπόψη τα πιο πάνω στοιχεία (που λίγα είναι) τα οποία στην ΠΡΑΞΗ μεταφράζονται σε κανονική καταστροφή. Οι σχεδιαστές λογάριασαν «χωρίς τον ξενοδόχο» όπου ξενοδόχος, είναι όλες οι πιο πάνω ελλείψεις. Τα «κάστανα» από την φωτιά, δεν θα κληθούν να τα βγάλουν οι σχεδιαστές των γραφείων, αλλά οι άνθρωποι της ΠΡΩΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ. Και ξέρετε κάτι; Στην πρώτη γραμμή, εκεί που οι θερμοκρασίες καίνε πραγματικά τα πνευμονια, οι Πυροσβέστες, Μόνιμοι, Συμβασιούχοι, Εθελοντές, είναι ΜΟΝΟΙ μέσα στην ΚΟΛΑΣΗ. Τα κλιματιζόμενα γραφεία, είναι κάτι άγνωστο γι αυτούς. Θα μπορούσαν να προσφέρουν περισσότερα (αν είναι δυνατόν) ΑΝ είχαν στη διάθεση τους αυτά που πρέπει,. Θα κινδύνευαν ΛΙΓΟΤΕΡΟ οι ζωές τους ΑΝ υπήρχε φιλότιμο στα «τρανά κεφάλια» που για τα μόνα το οποία νοιάζονται, είναι οι «καρέκλες» τους, οι Δημόσιες Σχέσεις, ο «τηλεμαιντανισμός» και πως θα ΦΑΝΕ περισσότερα χρήματα. Θα ηταν πολύ πιο καλά τα πράγματα, ΑΝ ο ΔΡΑΚΟΣ που λέγεται ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΕΙΑ πέθαινε κάποια στιγμή, και απελευθέρωνε τις όποιες «πηγές» για τις ανάλογες και σωστές προμήθειες. Φίλοι μου, φέτος τα «κάστανα από τη φωτιά» θα βγουν πολύ δύσκολα. Αντίθετα, πολύ ΕΥΚΟΛΑ, θα ακούσουμε και ΠΑΛΙ παχιά λόγια, πομπώδη ΘΑ, και θα δούμε να πετάνε το «μπαλάκι» των ΓΙΑΤΙ και των ΕΥΘΥΝΩΝ ο ένας στον άλλον.

Τετάρτη 7 Μαΐου 2008

ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΕΥΘΕΙΑ

Αναδημοσίευση από halkidikinews.gr
Όλα είναι έτοιμα για τη μεγάλη ποδηλατική γιορτή της Βόρειας Ελλάδας, τον 1ο Διεθνή Ποδηλατικό Γύρο Χαλκιδικής που οργανώνει η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χαλκιδικής με την υποστήριξη των υπουργείων Τουριστικής Ανάπτυξης και Αθλητισμού. Στο σπάνιας φυσικής ομορφιάς τοπίο του νομού με τις ομορφότερες ακτές της Ελλάδας, για 4 ημέρες, από τις 8 μέχρι τις 11 Μαίου, 75 ποδηλάτες από 17 ομάδες της Ευρώπης θα διατρέξουν συνολικά 610 χιλιόμετρα, και θα δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους με φόντο το ελκυστικό φυσικό περιβάλλον της Χαλκιδικής.
Ο νομάρχης Χαλκιδικής κ. Αστέριος Ζωγράφος σε συνέντευξη τύπου αναφέρθηκε στην ιδέα της διοργάνωσης ενός Διεθνούς Ποδηλατικού Γύρου εντός των ορίων του νομού. «Ένα τέτοιου μεγέθους διεθνές αθλητικό γεγονός, φέρνει τη Χαλκιδική στο προσκήνιο της τουριστικής προβολής, και αναδεικνύει ακόμη μια πτυχή ανάπτυξης για το μέλλον της περιοχής. Η Χαλκιδική μπορεί να αποτέλεσει την εναλλακτική πρόταση και για αθλητικό τουρισμό , μέσω της φιλοξενίας στις άρτιες υποδομές της, μεγάλων ευρωπαϊκών ποδηλατικών ομάδων που θα έρχονται για προετοιμασία στις όμορφες και άψογες διαδρομές της περιοχής μας» σχολίασε ο κ.Ζωγράφος.
Ο πρόεδρος του Νομαρχιακού Αθλητικού Οργανισμού κ. Γιώργος Πασσαλής τόνισε: «Ξεκινάμε με κυρίαρχο σύνθημα: Ολη η Χαλκιδική συμμετέχει στον Ποδηλατικό Γύρο. Χρειαζόμαστε την υποστήριξη όλων των Χαλκιδιωτών σε κάθε ΕΤΑΠ του γύρου, από την Πέμπτη μέχρι την Κυριακή ώστε να αναδείξουμε ένα σπουδαίο τοπικό γεγονός σε μια διεθνή διοργάνωση με ευρωπαϊκή απήχηση που θα προβάλλει και θα αναδείξει τα μοναδικά πλεονεκτήματα της περιοχής μας. Ο Νομάρχης μας κ.Αστέριος Ζωγράφος ανέθεσε εν λευκώ στον Αθλητικό Οργανισμό μια διοργάνωση που έχει ως στόχο να αυξήσει και να επεκτείνει την τουριστική περίοδο στο νομό μας».
Σε συνδυασμό με τις υποδομές σε ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις με παροχή υψηλής ποιότητας υπηρεσιών, με πολύ καλής ποιότητας ασφαλτοστρωμένο οδικό δίκτυο (απαλλαγμένο από κυκλοφορία αυτή την εποχή) και του φυσικού κάλους του νομού μας, οι διοργανωτές είναι βέβαιοι πως θα πετύχουν την καθιέρωση της Χαλκιδικής σαν ιδανικό μέρος για ποδηλατικές διοργανώσεις.
Το 2009 σκοπεύουν να διοργανώσουν τον Ποδηλατικό Γύρο τον Μάρτιο- Απρίλιο και αναβαθμίζοντας σταδιακά την όλη διοργάνωσή του, να γίνει σημείο αναφοράς στην Ευρώπη.

ΣΥΜΜΕΤΟΧΕΣ
Μέχρι στιγμής οι Ομάδες που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον ανέρχονται σε 20 και είναι:

Team Essen 19 ZWO Germany
Cycling team swb -//-
- //- Mannheim -//-
team Stadler-Citec -//-
Hamburg cycling team -//-
National team of Serbia
-//- -//- Bulgaria
Geofcojartazi team Belgium
BOURGAS Professional team Boulgaria
Necebar cycling team -//-
Hemus cycling team -//-
Y.V.POITIERS France
Stegcomputer-ckt Swiss
JAJO cycling team -//-
Tusnad cycling team Romania
Cosmote Kastro cycl.team Krete Hellas
Νational team MTB Hellas
Kelly Benefit Strat. USA
ACME cycling team Argentina
ZP Podbrezova cycling team Slovakia


Το αγωνιστικό επίπεδο των ομάδων continental που αναφέρονται είναι υψηλού επιπέδου και μεταξύ των αθλητών τους υπάρχουν ποδηλάτες με Εθνικές και Διεθνείς διακρίσεις και προδιαγράφεται μεγάλος και έντονος συναγωνισμός στις εντυπωσιακές και με υψηλό βαθμό δυσκολίας επιλεγμένες διαδρομές. Υπάρχουν και άλλες συμμετοχές από Ρωσία, Ιταλία, Ολλανδία, Νορβηγία, Κατάρ, Η.Α., Εμιράτα.

halkidikinews.gr

Κυριακή 4 Μαΐου 2008

ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΗΜΙΜΕΤΡΑ.

Καθόμουν και ξεφύλλιζα κάποιες εφημερίδες, και έπεσα πάνω σε ένα άρθρο που με προβλημάτισε. «Στην πρόσληψη 1.200 εποχικών δασοπυροσβεστών θα προχωρήσει σύντομα η κυβέρνηση, δήλωσε μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΪ, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, Κωνσταντίνος Κιλτίδης. Ο ίδιος ανέφερε ότι στις 15 Απριλίου υπέγραψε απόφαση για τη χρηματοδότηση των δασαρχείων ώστε να αρχίσουν τα έργα καθαρισμού των δασικών εκτάσεων. Πρόσθεσε επίσης, ότι θα πρέπει να προστατευθούν οι υδάτινοι πόροι με την ανάπτυξη νέων εγγειοβελτιωτικών έργων». Πηγή : Ναυτεμπορική Τώρα αν γίνω κακός, δύστροπος, και ότι άλλο αρνητικότερο του αρνητικού, θα φταίω εγώ; Μου φαίνεται ότι τα «παθήματα» δεν έγιναν «μαθήματα» στους κυβερνώντες. 1200 «εποχικοί» δασοπυροσβέστες. Το έργο που το έχουμε ξαναδεί, και για να γίνω ποιο συγκεκριμένος, το έργο των «προσλήψεων». Θα μου πουν πολλοί, μα καλά δεν χρειαζόμαστε τους δασοπυροσβέστες; Και βέβαια τους χρειαζόμαστε, και φέτος ακόμα περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά, μια και πολλοί είναι εκείνοι τόσο στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό, που κάνουν λόγο για ένα νέο «καυτό» και ίσως «θανατηφόρο» καλοκαίρι. Πείτε μου όμως κάτι. Με ΤΙ ΘΑ ΕΞΟΠΛΙΣΕΙ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ τους δασοπυροσβέστες; Με φασόλια; Εδώ ακόμα δεν έχουν εξοπλιστεί οι συμβασιούχοι πυροσβέστες όπως πρέπει, υπάρχουν ένα σωρό ΕΛΛΕΙΨΕΙΣ σε υλικό, και η κυβέρνηση ετοιμάζεται να προσλάβει 1200 άτομα, να τα στείλει και αυτά ΓΥΜΝΑ όπως τους συμβασιούχους να παλέψουν με την φωτιά. Αυτή είναι φίλοι μου η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ. Και είναι το λιγότερο προκλητική η δήλωση του ότι υπέγραψε στις 15 Απριλίου απόφαση για χρηματοδότηση των δασαρχείων προκειμένου να «αρχίσουν» τα έργα καθαρισμού των δασικών εκτάσεων. Κύριε Κιλτίδη, την συγκεκριμένη υπογραφή έπρεπε να την βάλετε το αργότερο μέχρι τον Δεκέμβρη του 2007, και τώρα όλα να είναι έτοιμα. Άσχημο πολιτικό παιχνίδι παίζετε. Εν μέσω αντιπυρικής δηλαδή θα ξεκινήσουν τα έργα καθαρισμού. Αυτό μας λέτε. Γιατί αφού υπογράψατε τον Απρίλιο, μέχρι να πάρουν τα χρήματα τα δασαρχεία, θα πιάσουμε Ιούνιο με τη γνωστή γραφειοκρατία. Και για να έχουμε καλό ρώτημα, τα δασαρχεία θα πάρουν τα χρήματα που πρέπει, η θα πάρουν ψίχουλα που δεν θα φτάνουν ούτε για αστείο (όπως συνηθίζετε άλλωστε κάθε χρόνο); Είναι ένα από τα «μέτρα» σας όπως εκείνο με την πρόσληψη πυροφυλακων 68 τον αριθμό σε όλη την Ελλάδα. Ένας μάλιστα απ’ αυτούς, προβλέπεται για τον Δήμο Καλλικρατειας για να φυλαει το «πυκνό δάσος» της, και τους λουόμενους. Αν δεν τρελαθούμε φέτος, δεν θα τρελαθούμε ΠΟΤΕ. Για ακόμα μια φορά αποδεικνύεται ότι ΚΑΝΕΙΣ από τους πολιτικούς δεν νοιάζεται. ΚΑΜΙΑ κυβέρνηση δεν έκανε κάτι ουσιαστικό για να προστατέψει τον κοσμάκη από την φωτιά. ΚΑΝΕΙΣ πολιτικός δεν έχει ΙΔΕΑ της πραγματικότητας, και πως να έχει άλλωστε; Πίσω από ένα γραφείο, δεν μαθαίνεις, δεν ΒΛΕΠΕΙΣ τι συμβαίνει έξω, και οι «αναφορές» πάντα έχουν ελλείψεις. Επέλεξαν λοιπόν την πυροσβεστική για να παίζουν τα παιχνίδια τους, να ξεχρεώνουν τα προεκλογικά τους «γραμμάτια» και την έχουν αφήσει στο έλεος του Θεού με όλη τη σημασία της λέξης. Θα επαναλάβω, ότι η υπηρεσία λειτουργεί ΜΟΝΟ χάρη στο ΦΙΛΟΤΙΜΟ των ανθρώπων της, με ένα στόλο ΓΕΡΑΣΜΕΝΟ σε ποσοστό 60% και πάνω (υπάρχουν καταγγελίες από αξιωματικούς της πυροσβεστικής τα έχω ξαναγράψει) και με προσωπικό (μόνιμους, συμβασιούχους, εθελοντές) που ξεπερνά τις δυνάμεις του. 1200 δασοπυροσβέστες λοιπόν. Καλώς να ορίσουν. Τους χρειαζόμαστε, και αυτοί για να δουλέψουν χρειάζονται ΕΞΟΠΛΙΣΜΟ. Αλήθεια, τέλειωσαν οι «διαγωνισμοί» για την προμήθεια εξοπλισμού, η ακόμα είμαστε σε αυτή τη διαδικασία; ΝΤΡΟΠΗ «ΚΥΡΙΟΙ». Να υπάρχει και λίγο φιλότιμο.

Πέμπτη 1 Μαΐου 2008

ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΚΑΘΩΣ ΠΛΗΣΙΑΖΕ Η ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ, αναρωτιόμουν για ΠΟΙΟ απ’ όλα θα κατέβαινε στους δρόμους ο κόσμος για να πρωτοαπεργήσει.
Για την φτώχεια;
Την ανεργία;
Την έλλειψη δωρεάν υγείας, και μόρφωσης;
Την ακρίβεια;
Για την Ελλάδα των πολλών φτωχών, και τον λίγων πλουσίων;
Για ποιο απ’ όλα αυτά και ένα σωρό άλλα θα κατέβαινε ο κόσμος στους δρόμους;
ΚΑΙ ΕΝΩ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, έβλεπα από την άλλη τους Νεοέλληνες να σουβλίζουν τον οβελία σε ένα ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΣΧΑ, και να αφιερώνουν αυτή την ημέρα ΟΧΙ στον ΑΓΩΝΑ για ένα καλύτερο αύριο, για μια διαμαρτυρία, αλλά για περισσότερη μάσα, και αποχή από την εργασία. Ξεχάστηκε το γνωστό, ότι η ΠΡΩΤΗ ΤΟΥ ΜΑΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ.
Ξεχαστήκαν οι αγώνες του χθες όλων εκείνων που πάλεψαν για το δίκιο του εργάτη.
Σήμερα όλα εκείνα που με αγώνες και αίμα είχαν αποκτηθεί παλιά, έχουν εξαφανιστεί, έχουν ποδοπατηθεί από τα διάφορα πολιτικά παιχνίδια των τελευταίων χρόνων.
ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΕΠΟΧΕΣ, ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ.
Φαίνεται πως έχει ξεθωριάσει το χρώμα της ημέρας, φαίνεται πως έχει «πέσει» η ζέστη της φλόγας των αγώνων, η ακόμα χειρότερα, η φλόγα έσβησε!
Είχα στα χέρια μου τις ανακοινώσεις από τα εργατικά κέντρα, από τις ομοσπονδίες, που καλούσαν σε πορεία διαμαρτυρίας ΟΛΟΥΣ τους εργαζόμενους, αλλά….
Ποιοι εργαζόμενοι αλήθεια, στα τόσα χρόνια πετυχαν κάτι θετικό;
Με εξαίρεση τους εργαζόμενους στο δημόσιο.
Στον ιδιωτικό τομέα άλλαξε κάτι;
Ανεβήκαν οι μισθοί;
Οι συντάξεις;
Το ΜΟΝΟ που ανεβαίνει καθημερινά είναι η ακρίβεια.
Πάρα πολλοί είναι εκείνοι που λένε χαρακτηριστικά ότι « το 2008 δουλεύουμε με μισθούς του 1970».
Και εναποθέτουν τις ελπίδες τους στους «εργατοπατέρες».
Μόνο που όπως φαίνεται, τις εναποθέτουν σε ΛΑΘΟΣ χέρια.
Οι εργατοπατέρες τα τελευταία χρόνια φαίνεται πως κάνουν συμφωνίες κάτω από το τραπέζι με τις εκαστοτε κυβερνήσεις, συμφωνίες που μόνο για το καλό των εργαζομένων ΔΕΝ είναι. Οι δε παλιοί αγωνιστές, βολεύτηκαν στην σιγουριά κάποιας «πολυθρόνας», και κοιτούν μόνο τον εαυτούλη τους.
Αυτή είναι η πραγματικότητα του σήμερα.
Μια πραγματικότητα που κάνει τα κόκαλα εκείνων που έδωσαν τη ζωή τους για ένα καλύτερο αύριο να τρίζουν.
ΑΛΗΘΕΙΑ, ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ που πρόδωσαν, και προδίδουν καθημερινά εκείνους τους νεκρούς;
Δεν έχουν όνομα;
Και όνομα έχουν, και κυκλοφορούν ανάμεσα μας, και τους ξέρουμε, όπως και ξέρουμε και για την προδοσία που διαπράττουν καθημερινά σε βάρος μας, αλλά… ΕΜΕΙΣ είμαστε εκείνοι που τους ορίζουμε να μας εκπροσωπήσουν.
Βρε τι γίνεται σ’ αυτή τη χώρα.
ΜΙΑ ΖΩΗ, βάζουμε στο τιμόνι της εκείνους που είναι μαθηματικά αποδεδειγμένο ότι θα την ρίξουν σε κάποια «στροφή» στον γκρεμό!
Σκέφτομαι κάποια παλιά άρθρα για την σημερινή μέρα, που ξεκινούσαν κάπως έτσι:
Η παραποίηση και η συγκάλυψη των γεγονότων, καθώς και το αληθινό περιεχόμενο της εργατικής εξέγερσης της 1ης Μάη 1886 στο Σικάγο, καθώς και η μετατροπή της σε επίσημη από το κράτος αργία αλλά και ακόμα χειρότερα για τους περισσότερους να θεωρείται η γιορτή της άνοιξης, μας οδηγούν κι εμάς να αναφερθούμε σ' αυτά τα ιστορικά γεγονότα με την πίστη ότι έτσι συμβάλλουμε στην αποκατάσταση της αλήθειας.
Οι κινήσεις για μείωση των ωρών εργασίας ξεκίνησαν στα τέλη της δεκαετίας του 1860 στην Αμερική.
Αυτό που επιτεύχθηκε ήταν η θέσπιση πολλών Ομοσπονδιακών και Πολιτειακών νόμων χωρίς όμως ουσιαστικά αποτελέσματα.
Τελικά το 1884 έγινε ένα συνέδριο στο Σικάγο, από τη μη σοσιαλιστική Ομοσπονδία Οργανωμένων Συνδικάτων και Εργατικών Ενώσεων και ψηφίστηκε η πρόταση για καθιέρωση του οκταώρου από την 1η Μαΐου 1886
Το 1892 έγινε η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Ελλάδα, από τον Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Καλλέργη.
Το 1893, 2000 διαδήλωσαν ζητώντας οχτάωρο, Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων.
Το 1894, γίνεται μια μεγάλη συγκέντρωση με τα ίδια αιτήματα που λήγει με 10 συλλήψεις και τον Αύγουστο ακολουθεί σύλληψη του σοσιαλιστή Σταύρου Καλλέργη.
Το 1936 έχουμε τους καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης.
Τα γεγονότα ξεκίνησαν γύρω στο Φεβρουάριο, με κατάληψη ενός εργοστασίου ύστερα από την απόρριψη των αιτημάτων των εργατών και συνεχίστηκε με συμπαράσταση καπνεργατών από άλλα εργοστάσια.
Εναντίον τους χρησιμοποιήθηκε τόσο η αστυνομία όσο και ο στρατός.
Δεν υπήρχε κεντρική συγκέντρωση, αλλά μικρές συγκεντρώσεις με ομιλητές σε διάφορα μέρη της πόλης.
Σε μια συγκέντρωση στη διασταύρωση Εγνατίας και Βενιζέλου, χωροφύλακες πυροβόλησαν και σκότωσαν 7-8 εργάτες.
Σ' αυτό το σημείο έχει στηθεί το μνημείο του καπνεργάτη.
Με πυροβολισμούς προσπάθησαν να διαλύσουν και τις άλλες συγκεντρώσεις και συνολικά είχαμε τουλάχιστον 12 νεκρούς και 300 τραυματίες.
Οι δολοφονίες των εργατών ήταν η έμπνευση του Ρίτσου για τον "Επιτάφιο".
Το 1944 ο κατοχικός στρατός των Γερμανών, εκτέλεσε 200 Έλληνες αγωνιστές στο σκοπευτήριο της Καισαριανής.
Ο Νίκος Μαριακάκης, ένας απ' τους 200, έγραψε στο σημείωμα που άφησε:
"Καλύτερα να πεθαίνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά, παρά να ζει σκλάβος".
Το Μάη του 1963, δολοφονήθηκε ο βουλευτής της ΕΔΑ Γρηγόρης Λαμπράκης.
Δεν ήταν Πρωτομαγιά, αλλά 22 Μαΐου.
Ο Γρηγόρης Λαμπράκης μιλούσε σε συγκέντρωση των "Φίλων της Ειρήνης" για την παγκόσμια ύφεση όταν δέχτηκε επίθεση από άγνωστους με ρόπαλα.
Έξω απ' την αίθουσα ο Λαμπράκης χτυπήθηκε από τρίκυκλο και τελικά εξέπνευσε στις 27 Μαΐου.
Ο Λαμπράκης είχε συμμετοχή σε ειρηνιστικές πορείες τον Απρίλιο του 1963 στην Αθήνα, κι ήταν απ' τα κεντρικά πρόσωπα στην εκδήλωση για την Πρωτομαγιά στο γήπεδο του Παναθηναϊκού.
Το 1976, πάλι πρώτη Μαΐου, είχαμε το θάνατο του Αλέκου Παναγούλη σε τροχαίο.
Ο Αλέκος Παναγούλης έχει μείνει στην ιστορία σαν σύμβολο της αντίστασης κατά της χούντας για την απόπειρα δολοφονίας ενάντια στον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο, με τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού , τον Αύγουστο του 1968.
Είχε συλληφθεί άμεσα και είχε τελειώσει την απολογία του με τη φράση "Δεν υπάρχει, κύριοι στρατοδίκαι, ωραιότερο κύκνειο άσμα για κάθε αγωνιστή, από τον επιθανάτιο ρόγχο μπροστά στα πολυβόλα του εκτελεστικού αποσπάσματος της τυραννίας".
Η παγκόσμια κατακραυγή της δίκης απέτρεψε την εκτέλεση του Παναγούλη.
Στη φυλακή βασανίστηκε μέχρι την απελευθέρωσή του.
Η αμνηστία που έδωσε ο Παπαδόπουλος τον Αύγουστο του 1973 κάλυπτε και τον Αλέκο Παναγούλη.
Η συγκυρία του θανάτου του Παναγούλη σε τροχαίο χαρακτηρίζεται από πολλούς ιδιαίτερα ύποπτη, επειδή μόλις λίγο καιρό πριν το θάνατό του, είχε φέρει στη δημοσιότητα στοιχεία από τα μυστικά αρχεία της ΕΣΑ.
(πηγη Βικιπαίδεια).
Τα τελευταία χρόνια λοιπόν, έχουμε μετατρέψει την Πρωτομαγιά, σε ένα δεύτερο Πάσχα, με εξορμήσεις, με σούβλες, και με αργία, μόνο που η Πρωτομαγιά φίλοι μου επαναλαμβάνω, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΡΓΙΑ.
Με τα γλέντια, και τα άλλα, κινδυνεύουν να πάνε στράφι όλοι οι αγώνες.
Το οκτάωρο έχει προ πολλού καταργηθεί, και σιγά σιγά, και ύπουλα, όλες οι κατακτήσεις των εργαζομένων χάνονται.
Ίσως γιατί ο Έλληνας αρκείται στη σούβλα που θα βάλει αυτή την ημέρα μνήμης, ίσως ακόμα, γιατί οι παλιοί «αγωνιστές» ταμπουρωθήκαν πίσω από τις θέσεις τους και ξέχασαν τους αγώνες.
Καλό μήνα.

Ο «ΣΕΡ» ΤΟΥ ΑΙΓΑΛΕΩ ΣΙΤΥ

25/01/1925 Μεταξουργείο.
Γεννιέται το πέμπτο από τα οκτώ παιδιά του Μιχάλη και της Μαρίκας Ζαμπέτα, ο Γιώργος, το δεύτερο αγόρι της οικογένειας.
Ο πατέρας του ήταν κουρέας, και πιο πριν αμαξάς, ενώ έπαιζε μπουζούκι ερασιτεχνικά, το οποίο είχε μάθει από τον πατέρα του Φραγκούλη.
Κάπου στα 1931 και σε ηλικία έξι ετών, ο μικρός Γιώργος έρχεται σε επαφή με το μπουζούκι το οποίο είχε πάντα ο πατέρας του στο κουρείο.
Τόση εντύπωση του έκανε αυτό το όργανο, και τόσο πολύ του άρεσε ο ήχος του, που στην αρχή άρχισε να γρατζουνάει, και στη συνέχεα έκανε αυτό το όργανο ένα με την ψυχή του.
Σε ηλικία 17 ετών, ο Γιώργος Ζαμπέτας έχει δημιουργήσει το πρώτο του συγκρότημα, το οποίο αποτελούσαν οι φίλοι του Κώστας Γερανταλής, Βαγγέλης Μελιτζούρης, και Γιώργος Αρώνης, και αρχίζουν σαν κομπανία να κάνουν καντάδες.
Το πρώτο μεροκάματο απ’ το μπουζούκι έρχεται το 1950.
40 – 50 δραχμές μεροκάματο, και στο πατάρι του μαγαζιού μαζί με τον Ζαμπέτα είναι οι Στράτος Παγιουμτζής, και Τάκης Μπίνης.
Η απόφαση έχει πλέον παρθεί!
Επάγγελμα: «Μπουζουξής».
Την ίδια εποχή ο Γιώργος Ζαμπέτας παίρνει ραδιοφωνική εκπομπή στο ραδιόφωνο των Ενόπλων Δυνάμεων και από εκεί ακούγονται και τα πρώτα του τραγούδια ζωντανά.
Το καλοκαίρι του 1951 συνεργάζεται με τον Βασίλη Τσιτσάνη, ενώ το χειμώνα του 1951 – 52 συνεργάζεται με τον Γιώργο Μητσάκη.
Παράλληλα όμως το 1951 ο Γιώργος Μητσάκης γίνεται η αιτία και παίζει ο Ζαμπέτας για πρώτη φορά στον κινηματογράφο στην ταινία «Ο Πύργος των Ιπποτών» με τον Μίμη Φωτόπουλο.
Δεύτερη ταινία είναι ο «Μεγαλοκαρχαρίας» όπου και εκεί το μπουζούκι του Ζαμπέτα δίνει ξεχωριστό χρώμα στα τραγούδια της ταινίας.
Βρισκόμαστε πλέον στα 1953.
Από τότε οι παραγωγοί των κινηματογραφικών εταιριών φωνάζουν συνέχεια τον Ζαμπέτα να παίξει στις ταινίες.
Εκτός από τον κινηματογράφο, εργάζεται πλέον και στα μαγαζιά της εποχής, μαζί με τα πρώτα ονόματα του λαϊκού τραγουδιού, όπως τον Μάρκο, τον Παπαϊωάννου, και άλλους.
Σεπτέμβρης του 1957.
Ο Γιώργος Ζαμπέτας φεύγει για την Αμερική.
Εκεί συναντιέται με τον Μανώλη Χιώτη, και δουλεύουν στο ίδιο μαγαζί.
Ιανουάριος 1958, και ο Ζαμπέτας επιστρέφει στην Ελλάδα.
Ο Γιώργος Ζαμπέτας συνεχίζει το δημιουργικό του έργο, είναι πλέον γνωστός στο πανελλήνιο. Συνεργάζεται με τον Μάνο Χατζιδάκι, και το μπουζούκι του περνά για άλλη μια φορά τα σύνορα παίζοντας τα «Παιδιά του Πειραιά».
Δεύτερη ταινία του Χατζιδάκι όπου παίζει ο Ζαμπέτας είναι η «Ελλάς η χώρα των ονείρων».
Κατόπιν συνεργάζεται με τον Μίκη Θεοδωράκη στην «Γειτονιά των αγγέλων».
1960, και ο Ζαμπέτας συνεργάζεται με τους Σακελλάριο, Καραγιάννη, Ναπολέων Ελευθερίου και άλλους, επενδύοντας με την μουσική του στίχους που γράφτηκαν για τις ανάγκες κάποιων ταινιών, ενώ συνεχίζει να γράφει στίχους και μουσική για τη δισκογραφία.
1962.
Συνεργάζεται με το Σταύρο Ξαρχάκο και παίζει μπουζούκι στην ηχογράφηση της «άπονης ζωής», και άλλων τραγουδιών.
Ο Γιώργος Ζαμπέτας είναι πλέον ένας καταξιωμένος δημιουργός, και τα τραγούδια του τραγουδιούνται από όλους τους Έλληνες.
Είναι περιζήτητος σαν «σολίστ» του μπουζουκιού.
Μεγάλα ονόματα που επισκέπτονται την Ελλάδα όπως ο Άντονι Κουήν, Αριστοτέλης Ωνάσης, και άλλοι πολλοί, πάνε να ακούσουν τον Ζαμπέτα στα μαγαζιά που δουλεύει.
Τραγούδια όπως τα «Δειλινά» (1965), «χάθηκες» (1964), «Αγωνία» (1969), και πάρα πολλά άλλα, τραγουδιούνται από μικρούς και μεγάλους ακόμα και σήμερα.
Η μουσική του σε ταινίες όπως «Η κόρη μου η σοσιαλίστρια», «Ο τζαναμπέτης», «Ο εμίρης και ο κακομοίρης», «Τρελός τα ‘χει 400», αλλά και σε άλλες ενενήντα και πλέον ταινίες, έκαναν τον καθένα μας με το που άκουγε μια απλή πενιά, να λέει « Αυτός είναι Ζαμπέτας».
Ξεχώριζε η μουσική του γιατί τη «ζούσε».
Γιατί άκουγε τα «αηδόνια της αυγής στα ανθισμένα κλώνια», και αυτό το κελάιδισμα το ανοιξιάτικο το έκανε μουσική και στίχο, που το έστελνε σε εμάς με «Χίλια περιστέρια».
Τα αηδόνια έπαψαν να κελαηδούν για τον Γιώργο Ζαμπέτα την Τρίτη 10 Μαρτίου 1992 στο Νοσοκομείο Σωτηρία.
«Που ήσουν φίλε κι άργησες
Τα χρόνια έχουν φύγει
Κι η πόρτα που σου άνοιξα
Χίλιες πληγές μ’ ανοίγει».
Αξίζει να γνωρίσουμε τις 95 ταινίες, οι οποίες «στολίστηκαν» από τα μουσικά «κεντίδια» του Ζαμπέτα.
Ο πύργος των ιπποτών (1951), Μικροί και μεγάλοι εν δράση (1963), Ευτυχώς χωρίς δουλειά (1963), Ανήσυχα νειάτα (1963), Τα κόκκινα φανάρια (1963), Ο ανιψιός μου ο Μανώλης (1963), Το πιθάρι (1963), Η σοφερίνα (1964), Παράνομοι πόθοι (1964), Ζητιάνος μιας αγάπης (1964), Τα δίδυμα (1964), Έξω φτώχεια και καλή καρδιά (1964), Ο εμίρης και ο κακομοίρης (1964), Η μοίρα μιας ορφανής (1964), Φτωχός αλλά τίμιος (1965), Φτωχολογιά (1965), Περάστε την πρώτη του μηνός (1965), Μερικές το προτιμούν χακί (1965), Ενώνει ο πόνος δυο καρδιές (1965), Με πότισες φαρμάκι (1965), Ξαναγύρισε κοντά μου (1965), Η ζωή μου ανήκει σε σένα (1965) Είναι βαρύς ο πόνος μου (1965), Θύελλα σε παιδική καρδιά (1965), Κλαίω και σε αναζητώ (1965), Ο ουρανοκατέβατος (1965), Μια τρελή – τρελή οικογένεια (1965), Η φωνή μιας αθώας (1965), Ένας τρελός τρελός Βέγγος (1965), Η κόρη μου η σοσιαλίστρια (1966), Φως νερό τηλέφωνο, οικόπεδα με δόσεις (1966), Θέλω να ζήσω στον ήλιο (1966), Κάνε τον πόνο σου χαρά(1966), Ένα καράβι Παπαδόπουλοι (1966), Να ζει κανείς η να μην ζει (1966), Ο εξυπνάκιας (1966), 5000 ψέματα (1966), Δημήτρη μου- Δημήτρη μου (1967), Τα δολάρια της Ασπασίας (1967), Μιας πεντάρας νιάτα (1967). Πατέρα κάτσε φρόνιμα (1967), Ο μεθύστακας του λιμανιού (1967), Πάρε κόσμε (1967), Η παιχνιδιάρα (1967), Σήκω χόρεψε συρτάκι (1967), Του χωρισμού το τραίνο (1967), Ο αχόρταγος (1967), Ο γαμπρός μου ο προικοθήρας (1967), Ένας απένταρος λεφτάς (1967), Ανάμεσα σε δυο γυναίκες (1967), Ήθελε να γίνει βασιλιάς (1967), Γαμπρός απ’ το Λονδίνο (1967), Ο πιο καλός ο μαθητής (1968), Μεγάλες αγάπες (1968), Το κορίτσι του λούνα παρκ (1968), Η Αθήνα μετά τα μεσάνυχτα (1968), Ο τρελός τα ‘χει 400 (1968), Οι μνηστήρες της Πηνελόπης (1968), Συννεφιασμένοι ορίζοντες (1968), Ο μπούφος (1968), Για μια τρύπια δραχμή (1968), Πήρε ο άνεμος τα όνειρα μου (1968), Δόκτωρ Ζιβέγγος (1968), Ο πεθερόπληκτος (1968), Ένας ιππότης με τσαρούχια (1968), Κίτσος μίνι και σουβλάκια (1968), Η Αθήνα μετά τα μεσάνυχτα (1968), Ξύπνα καημένε Περικλή (1969), Ο γίγας της Κυψέλης (1969), Ο παραμυθάς (1969), Ο τζαναμπέτης (1969), Αγωνία (1969), Αλτ και σε έφαγα, εδώ Προκόπης (1969), Ένα ασύλληπτο κορόιδο (1969), Ησαία μη χορεύεις (1969) Ο μπλοφατζής (1969), Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του (1970), Η ταξιτζού (1970), Που πας χωρίς αγάπη (1970), Εθελοντής στον έρωτα (1971), Ένα αγόρι αλλιώτικο από τα άλλα (1971), Εφοπλιστής με το ζόρι (1971), Η εφοπλιστίνα (1971), Καταναλωτική κοινωνία (1971), Ο Μανωλιός ξαναχτυπά (1971), Ο Μανωλιός στην Ευρώπη (1971), Της ζήλειας τα καμώματα (1971), Αγάπη μου παλιόγρια (1972), Δουλικό αμέσου δράσεως (1972), Υβ – Υβ (1972), Ο ερωτιάρης του γλυκού νερού (1972), Ένας γαμπρός πολλά ελαφρύς (1972), Τον αράπη κι αν τον πλένεις (1973), Γεύση από Ελλάδα (1980), Κορόιδο ρωμιέ (1981).
Αυτές, είναι οι πιο γνωστές θα έλεγα ταινίες με την μουσική «υπογραφή» του Γιώργου Ζαμπέτα, του «Σερ του Αιγάλεω Σίτυ».
Του «Σερ», που έλαβε μέρος σε διεθνή Φεστιβάλ (Παρίσι, Κάννες, Βιέννη, Ζυρίχη, Γενεύη) με μεγάλη επιτυχία, κάνοντας γνωστή την «άλλη» Ελλάδα στους ξένους.
Έκανε πολλές μεγάλες προσωπικότητες να χορέψουν χασάπικο και συρτάκι.
Ο Γιώργος Ζαμπέτας είναι κοντά μας, και γλεντάμε παρέα με τα τραγούδια του.
Για εμένα υπήρξε ο Δάσκαλος που μου δίδαξε όχι μόνο μουσική, αλλά και ανθρωπιά.
Με έδενε φιλία πολλών ετών με τον γιο του Μιχάλη που «έφυγε» και αυτός φέτος, και θυμάμαι εκείνα τα καλοκαίρια στην Κινέττα, με τον Μπάρμπα – Γιώργο να μας φωνάζει γιατί εμείς κάναμε τα δικά μας…….
Αυτός είναι ο Γιώργος Ζαμπέτας, ο πιο Καλός Μαθητής, ο πιο καλός Δάσκαλος.

ΜΑΝΩΛΗΣ ΧΙΩΤΗΣ

Ήρθε η ώρα να γνωρίσουμε έναν δημιουργό, για τον οποίο έχουν ειπωθεί διάφορα!
Άλλοι, τον αποκάλεσαν «Μπετόβεν», ενώ άλλοι, τον επέκριναν για την εξέλιξη που έφερε στο μπουζούκι!
ΟΛΟΙ όμως, συμφωνούσαν, και συμφωνούν μέχρι και σήμερα, ότι μπουζουξής και συνθέτης σαν τον ΧΙΩΤΗ, δεν θα ξαναπεράσει από τον τόπο!
Ο Μανώλης Χιώτης, γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη το 1920, όπου είχε πάει προσωρινά η οικογένεια του!
Οι δικοί του ήταν από το Ναύπλιο!
Από πολύ μικρός, πήρε μαθήματα κιθάρας, μπουζουκιού, και ουτιού, από έναν κορυφαίο Θεσσαλονικιό δάσκαλο της μουσικής, τον ΓΙΩΡΓΟ ΛΩΛΟ!
Πριν συνεχίσω, θα πρέπει να κάνω και μια διόρθωση σ' αυτό το σημείο!
Ο Χιώτης, όπως θα δούμε και παρακάτω, ξεκίνησε να δουλεύει σαν επαγγελματίας μουσικός σε μικρή ηλικία.
Για αρκετά χρόνια δούλευε σαν κιθαρίστας.
Ο Τάσος Σχορέλης, στο βιβλίο του «Ρεμπέτικη Ανθολογία» Τόμος Δ", εμφανίζει τον Χιώτη σαν μπουζουξή, τέλη του 1936, διπλά στον μεγάλο ΣΤΡΑΤΟ ΠΑΓΙΟΥΜΤΖΗ!
Είχα την τύχη να γνωρίσω από κοντά μερικά ιερά τέρατα του ρεμπέτικου( Μιχάλη Γενίτσαρη, Τάκη Μπίνη, Σωτηρία Μπέλλλου), και από τα λεγόμενα τους, προκύπτει ότι τις πρώτες του εμφανίσεις, και συνθέσεις, ο ΧΙΩΤΗΣ τις έκανε σαν κιθαρίστας (που ήταν άλλωστε εξαιρετικός)!
Κλείνω εδω αυτή τη μικρή παρένθεση-διόρθωση, λέγοντας ότι διατηρώ ορισμένες επιφυλάξεις, γιατί όσα συγγράμματα διάβασα, όλα τα γράφουν διαφορετικά!
Άλλωστε, είναι γνωστό ότι η έρευνα για τα ρεμπέτικα, κρύβει πολλές παγίδες, και αντιφάσεις, μέσα σε λίγα στοιχεία!
Συνεχίζω.
Γύρω στο 1934-35, ο Χιώτης και η οικογένεια του επιστρέφουν στο Ναύπλιο, όπου ο Μανώλης αρχίζει να εργάζεται σαν μουσικός.
Το 1936, τον βρίσκουμε στην Αθήνα, να δουλεύει περιστασιακά σε διάφορα μαγαζιά, μέχρι το 1937, που τον συναντάμε «μόνιμο» πια, στο «Δάσος», μαζί με τον Στράτο, ο οποίος τον πήγε μια μέρα στην «Κολούμπια»!
Εκεί, ο νεαρός Μανώλης, υπέγραψε συμβόλαιο, σαν «Διευθύνων Πρίμο Όργανο»!
Την ίδια εποχή, φωνογράφησε και το πρώτο του τραγούδι, «Το Χρήμα Δεν Το Λογαριάζω», ενώ για πολλά χρόνια, ήταν ο βασικός εκτελεστής της εταιρίας.
Ο Χιώτης, είναι ο δημιουργός του «Τετράχορδου» μπουζουκιού, είναι εκείνος που «δίδαξε» το ταχύτατο παίξιμο , είναι ο μουσικός, ο «Βιρτουόζος», που έκανε το μπουζούκι να ακούγεται σαν «κιθαρομπούζουκο», αξιοποιώντας με έναν μοναδικό τρόπο τις «Συχνότητες» των χορδών!
Ο ανθρωπος που έπαιξε όμως ρόλο στην μουσική πρακτική μόρφωση του Χιώτη, ήταν ο «ΣΤΕΦΑΝΑΚΗΣ ο ΣΠΙΤΑΜΠΕΛΟΣ», τον οποίο άλλωστε ο Χιώτης τον αποκαλούσε ΔΑΣΚΑΛΟ!
Ο Χιώτης έπαιζε μπουζούκι, κιθάρα, ούτι, και βιολί!
Ο «Σαμιώτης», λέει!
«Ο Μανώλης, και στα τέσσερα όργανα που έπαιζε, ήταν άσσος!
Όταν έπιανε στα χέρια του την κιθάρα, εγώ πάγωνα.
Ήταν η καλύτερη κιθάρα.
Το ίδιο και στο βιολί! Όταν έπαιζε σε καθήλωνε, σε έκανε να χάνεις τα λογικά σου»!
Ο Χιώτης, πέθανε το 1970,αλλα άφησε πίσω του έναν πολύ μεγάλο αριθμό τραγουδιών, τα οποία ακούγονται και σήμερα παντού!
Με τον θάνατο του, το «ΚΕΝΟ» στο τραγούδι μας έγινε ακόμα μεγαλύτερο.
Έκανε τρεις γάμους!
Με την Ζωή Νάχη, τη Μαίρη Λίντα, και την Μπέμπα Κυριακίδου.

Ο ΜΑΗΣ ΣΤΗΝ ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ

Όπως λέει και ένα παλιό τραγουδάκι, «Ο Μάιος μας έφτασε», και εμείς με «ταχύ βήμα», ας πάμε να γνωρίσουμε αυτόν τον μήνα μέσα από την λαογραφία μας, τα ήθη και τα έθιμα της χώρας μας. Πάμε να γνωρίσουμε λίγο «διαφορετικά» τον Μάη με τα Λουλούδια, τον ανοιξιάτικο. Ο Μάης είναι ένας μήνας «διπρόσωπος», καλός και κακός μαζί. Ο Μάης είναι «καλομηνας», είναι «λουλουδος – πράσινος, τριανταφυλλας», αλλά είναι συγχρόνως και καταραμένος. «Του Μάη η ώρα να σ’ ευρει», λένε για να καταραστούν, η απεύχονται λέγοντας «να μην σ’ ευρει η κακια ώρα του Μάη». Στην Ελληνική παράδοση το Μάη γιορτάζουμε τα «ΡΟΥΣΑΛΙΑ» που είναι γιορτή των νεκρών. Το Σάββατο της πεντηκοστής, το οποίο είναι το Μεγα Ψυχοσάββατο, λέγεται «του Ρουσαλιου το Σάββατο». Είναι μέρα αποφράδα, και δεν κάνει να αρχίσεις τίποτα εκείνη την ημέρα, ούτε να δουλέψεις – ιδίως οι γυναίκες δεν πρέπει να ράψουν, γιατί πιστεύουν πως αν ράψουν, τρυπούν με το βελόνι τις ψυχές των νεκρών. Είναι πανελλήνια πίστη, ότι του Ρουσαλιου το Σάββατο «κλειουνται» όπως λένε οι ψυχές , και πηγαίνει καθεμιά στον τόπο της, γιατί από την Ανάσταση ως την Πεντηκοστή, είναι ελεύθερες να τριγυρνούν στον πάνω κόσμο. Στην Αίγινα, τη χάρη αυτή την απέκτησαν οι ψυχές με την μεσιτεία της Παναγίας, η οποία όταν πέθανε, έκανε ένα ταξίδι στην κόλαση, είδε τα βάσανα που τραβούν οι κολασμένοι, και τόσο πολύ λυπήθηκε, ώστε παρακάλεσε το γιο της να χαρίσει στις κολασμένες ψυχές πενήντα μέρες το χρόνο από την Ανάσταση ως την Πεντηκοστή, και να τις αφήσει να ανεβαίνουν τότε στη γη, ανάμεσα στους ζωντανούς. Ο Φόβος των νεκρών είναι το Μάη ένα έντονο συναίσθημα , που έχει δημιουργήσει και μια σειρά από απαγορεύσεις. Πρώτη και κύρια απαγόρευση, είναι να γίνονται γάμοι το Μάη. Ο Μάης είναι ολόκληρος αφιερωμένος στους νεκρούς, γι αυτό και στη διάρκεια του δεν πρέπει τίποτα να αρχίζει, και μάλιστα ο έγγαμος βίος. Το Μάη δε φυτεύουμε, ούτε στεφανωνόμαστε λένε στην Κέρκυρα, το ‘χουμε για κακό. Το λέει και το τραγούδι. «Ο Κωνσταντίνος ο μικρός, κι ο μικροπαντρεμένος, Το Μάη φυτειαν εφυτευε, το Μάη γυναίκα πήρε….». Και το τι τράβηξε, το λέει το ίδιο το τραγούδι. Οι τρεις πρώτες μέρες του Μάη λέγονται σε πολλά μέρη «δρίμες», μέρες δηλαδή με περιεχόμενο δριμύ, οξύ. Τις μέρες αυτές δεν αρχίζουν καμιά δουλειά, ούτε οι γυναίκες μπουγαδιάζουν, αλλά ούτε και οι άντρες «αυλακιάζουν» κήπους. Η τρίτη Μαΐου, είναι η μέρα που συγκεντρώνει την κακή δύναμη του Μάη. Είναι της ΑΓΙΑΣ ΜΑΥΡΑΣ, όπου για διάφορους λόγους δεν κάνουν δουλειές. Στην Κύπρο δεν κάνουν δουλειές της Αγίας Μαυρας, για να μη γεμίσει το σπίτι μαύρες (κατσαρίδες). Στην παλιά Αθήνα, αυτήν την γιορτή οι γυναίκες δεν έπιαναν βελόνα, για να μην βγάλουν σπυριά, που επίσης τα έλεγαν μαύρες, ενώ στη Ήπειρο, της Αγίας Μαυρας δεν κάνουν χωράφι, γιατί θα πάθουν ζημιά. Ένας, λένε, που έκανε χωράφι της Αγίας Μαυρας, με δυο μαύρα βόδια (όλα μαύρα) έμεινε με τη βουκέντρα στο χέρι, γιατί του ψόφησαν και τα δυο. Μια ακόμα αποφράδα μέρα του Μάη, είναι η όγδοη, που είναι και η μνήμη του Αγίου Ιωαννη του Θεολόγου, ο οποίος σε πολλά μέρη ονομάζεται «Αι Γιάννης Χαλαζας, η Βροχαρης». Εδώ έχουμε φανερή την κακια δύναμη του Μάη, τον κίνδυνο που απειλεί τα σπαρτά, τα οποία είναι σχεδόν ώριμα για θερισμό. Η κακιά δύναμη, είναι η βροχή, και το χαλάζι. Μια παροιμία λέει. «Στων αμαρτωλών τη χώρα, το Μάη μήνα βρέχει», η «Στο κακορίζικο χωριό, το Μαν το βρέχει το νερό». Την πρωτομαγιά ο κίνδυνος που παραμονεύει, προέρχεται από τα μάγια. Μάης – μάγια- μαγεύω-μάγισσες, λέξεις που συνδέονται μαζί τους. Γιατί άραγε το Μάη, όπως λέει ο λαός μας πιάνουν τα μάγια; Στην ανατολική Θράκη, στο Σαμακοβι, υπάρχουν ένα σωρό ιστορίες για τα «μάγια» του Μάη. Μια από αυτές λέει ότι κάποιος έβγαινε ολοτσιτσιδος από το σπίτι του, και πλάγιαζε έτσι μέσα στο χωράφι μέσα σπαρτά. Εκεί που πλάγιαζε, όλο το γέννημα έπεφτε, έλεγε λόγια μαγικά, και πλάγιαζε όλο το χωράφι, σαν να ‘χε πέσει χαλάζι. Μόνο τρία στάχια μένανε όρθια, και αυτά τα έπαιρνε, και τα πήγαινε στο δικό του χωράφι, στο οποίο το στάρι γινόταν πολύ. Έτσι, ο «μάγος» η η «μάγισσα», έκλεβε όλο το ξένο «μπερκέτι», δηλαδή όλο τον πλούτο, την αφθονία. Και ας δούμε και τις καλές ιδιότητες, η αν θέλετε, το «καλό πρόσωπο» του Μάη, μια και είδαμε μερικές από τις κακές. Είναι η δύναμη της βλάστησης, της γονιμότητας, της αναπαραγωγής. Αυτή τη δύναμη, οι άνθρωποι θέλουν να την μοιραστούν με την φύση, και να την προκαλέσουν στον εαυτό τους. Φορείς της γονιμότητας, είναι οι γυναίκες, γι αυτό και η πρωτομαγιά είναι στα περισσότερα μέρη γυναικεία γιορτή. «Γυναικιτ’κη γιορτή η πρωτομαγιά» λένε στη Θράκη. Το σύμβολο της δύναμης της φύσης κατά την παράδοση μας, είναι το Μαγιάτικο στεφάνι. Κρεμώντας το στην πόρτα του σπιτιού μας, μεταδίδουμε με μαγικό τρόπο και στον εαυτό μας τη δύναμη της φύσης. Είχε παλιά σημασία ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο κατασκευαζόταν το στεφάνι σε διάφορα ελληνικά μέρη. Στη Σμύρνη για παράδειγμα, την παραμονή της πρωτομαγιάς οι γυναίκες πήγαιναν στην εξοχή, και έκοβαν απ’ όλα τα πράγματα που ‘χουν καρπό: σιτάρι, κριθάρι, συκιά με σύκα, σκόρδο, κρομμύδι, αμυγδαλιά με τα’ αμύγδαλα, ροδιά με το ρόδι, και τα κρεμούσαν στην πόρτα του σπιτιού από πάνω. Αυτός ήταν ο Μαης, και τον είχαν κρεμασμένο μέχρι και του Αϊ Γιάννη του Θεριστή. Τότε τον έβγαζαν, και τον έριχναν στην «φουναρα» (φωτιά του Αϊ Γιάννη). Στο Αιβαλι (όπως πριν είκοσι χρόνια μου είχε πει μια γιαγιά) σε κάθε στεφάνι έβαζαν κι ένα σκόρδο, για τη βασκανία, ένα αγκάθι για τον εχθρό, κι ένα στάχυ για την καλοχρονιά. Αυτά φίλοι μου είναι μερικά στοιχεία, που αφορούν τον Μάη, αλλά και κάποιες από τις «δοξασίες» και συνήθειες του λαού μας. Πολλά από αυτά έχουν χαθεί, μαζί με τους παππούδες και τις γιαγιάδες που έφυγαν από κοντά μας,