Ενημερωτικό κείμενο για την ανεξάρτητη διαβίωση και την πολιτική των «άμεσων πληρωμών» (direct payments) στην Αγγλία, στη Σκωτία, στην Ουαλία και στη βόρεια Ιρλανδία.
Διαβάστε το προσεκτικά, γιατί περιέχει πολλά σημαντικά στοιχεία που αν ποτέ τα συνειδητοποιήσουμε σε βάθος θα βελτιωθεί κατά πολύ η διαπραγματευτική μας θέση απέναντι σε κάθε ασφαλιστικό ταμείο και σε κάθε κυβέρνηση.
Η Νομοθεσία για τη Φροντίδα στη Κοινότητα (Άμεσες Πληρωμές/Direct Payments) 1996, Ηνωμένο Βασίλειο
Η Νομοθεσία για τις Άμεσες Πληρωμές (1996) [1] στο Ηνωμένο Βασίλειο έδωσε τη δυνατότητα σε ανθρώπους με αναπηρία να λαμβάνουν χρήματα από την τοπική αυτοδιοίκηση, αντί κοινωνικών υπηρεσιών υποστήριξης από προσωπικούς βοηθούς, με σκοπό την αυτο-καθοδηγούμενη και εξατομικευμένη αυτο-υποστήριξη.
Στην πράξη, ορισμένοι άνθρωποι με αναπηρίες εισπράττουν ένα χρηματικό ποσό από την τοπική αυτοδιοίκηση, και με αυτό το ποσό αγοράζουν τις υπηρεσίες υποστήριξης από προσωπικούς βοηθούς που έχουν ανάγκη.
Αυτό γίνεται με δύο τρόπους:
Είτε προσλαμβάνουν οι ίδιοι τους προσωπικούς τους βοηθούς, τους εκπαιδεύουν και τους καθοδηγούν με δική τους ευθύνη.
Είτε αγοράζουν υπηρεσίες προσωπικής βοήθειας από ιδιωτικές επιχειρήσεις που τους παρέχουν εκπαιδευμένους βοηθούς.
Σε αυτή την περίπτωση, εργοδότης των προσωπικών βοηθών είναι η επιχείρηση, και η παροχή των υπηρεσιών γίνεται με βάση το συμφωνητικό που υπογράφεται μεταξύ χρηστών και επιχείρησης.
Σε σύγκριση με τις κοινωνικές υπηρεσίες υποστήριξης, οι «άμεσες πληρωμές» έχουν το πλεονέκτημα ότι προσφέρουν την επιλογή στον χρήστη να αποφασίζει για το ποιος θα τον βοηθήσει, για το ποιος παρέχει υποστήριξη, πότε και πώς, αλλά και τον τρόπο που παρέχεται η υποστήριξη, σύμφωνα δηλαδή με τις δικές του υποδείξεις και προτιμήσεις.
Οι «άμεσες πληρωμές» καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα αναγκών υποστήριξης, από οικιακή βοήθεια, βοήθεια με καθημερινές προσωπικές ανάγκες, υποστήριξη για τα οικογενειακά καθήκοντα, έως συνοδεία σε εκπαιδευτικές, εργασιακές δραστηριότητες ή δραστηριότητες ελεύθερου χρόνου.
Χρήματα χορηγούνται επίσης για την αγορά τεχνολογικού εξοπλισμού, και για προσαρμογές στο σπίτι, αφού η απασχόληση προσωπικών βοηθών προϋποθέτει αρκετά εξοπλισμένη κατοικία, γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούν να μειωθούν δραστικά οι ώρες υποστήριξης. Οι «άμεσες πληρωμές» διατίθενται σε ανθρώπους μεταξύ 16-65 χρόνων, όπως επίσης και σε κηδεμόνες για την υποστήριξη παιδιών με αναπηρία.
Πρωταρχική και αναγκαία προϋπόθεση για τους δικαιούχους είναι να έχουν εξακριβωθεί οι ανάγκες υποστήριξης έπειτα από αξιολόγηση της κοινωνικής υπηρεσίας.
Σκοπός της αξιολόγησης είναι να διαπιστωθεί η φύση και ο βαθμός των αναγκών υποστήριξης, καθώς επίσης και ο κίνδυνος που διατρέχει η ακεραιότητα και η ανεξαρτησία του ατόμου αν δεν του δοθεί υποστήριξη από την κοινότητα.
Δεν υπάρχει ελάχιστο ή μέγιστο όριο στις ώρες υποστήριξης, ούτε ως προϋπόθεση, ούτε ως όριο στην παροχή «άμεσων πληρωμών».
Η αξιολόγηση των αναγκών είναι ανοιχτή σε όλους από τον νόμο, ωστόσο, η παροχή υπηρεσιών δεν είναι εγγυημένη πάντα, ακόμα και αν υπάρχουν διαπιστωμένες σοβαρές ανάγκες που ενδεχομένως να απειλήσουν την επιβίωση.
Όλοι οι άνθρωποι δεν έχουν την ίδια πρόσβαση στις «άμεσες πληρωμές» ακόμη και όταν έχουν τις ίδιες ανάγκες.
Η νομοθεσία του 1996 δίνει το δικαίωμα σε κάθε τοπική αυτοδιοίκηση να κρίνει και να διαχειριστεί τη δυνατότητα παροχής «άμεσων πληρωμών» ανάλογα με τον προϋπολογισμό που διαθέτει.
Με άλλα λόγια, σε περιπτώσεις που ο προϋπολογισμός για τις «άμεσες πληρωμές» έχει εξαντληθεί, η απόφαση για τη παροχή τους αναβάλλεται μέχρι το επόμενο οικονομικό έτος.
Επίσης, η τοπική αυτοδιοίκηση έχει την ευχέρεια να προσδιορίσει συγκεκριμένα κριτήρια κάτω από τα οποία θα παρέχει υπηρεσίες ή «άμεσες πληρωμές», που συνήθως έχουν να κάνουν με τη σοβαρότητα και την επιτακτικότατα των αναγκών, τόσο των χρηστών όσο και των υπηρεσιών της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Δεύτερη βασική προϋπόθεση είναι ότι οι υποψήφιοι χρήστες πρέπει να κριθούν ικανοί να αναλάβουν και να διαχειριστούν (με ή χωρίς βοήθεια από τρίτους) την προσωπική τους υποστήριξη, και να δώσουν τη συναίνεσή τους στις ευθύνες που αναλαμβάνουν υπό τους όρους που θέτει η κοινωνική υπηρεσία.
Με την αποδοχή των Άμεσων Πληρωμών, η κοινωνική υπηρεσία απαλλάσσεται από το καθήκον της να εξασφαλίσει υποστήριξη στον χρήστη, καθώς επίσης και από την ευθύνη να τεκμηριώσει τη σωστή διαχείριση των πόρων.
Ο χρήστης των «άμεσων πληρωμών» έχει προσωπική ευθύνη για τις επιλογές του.
Με την πολιτική των «άμεσων πληρωμών» διαπιστώνεται η αύξηση της αποδοτικότητας και της αποτελεσματικότητας των υπηρεσιών, καθώς οι άμεσες πληρωμές μειώνουν αισθητά τον όγκο εργασίας και γραφειοκρατίας των κοινωνικών υπηρεσιών.
Συγχρόνως, η αυτο-διαχείριση που επιτρέπουν οι «άμεσες πληρωμές» μεταφράζεται σε αυξημένη ποιότητα υπηρεσιών και ποιότητα ζωής για τους ανθρώπους με αναπηρία.
Ο χρήστης αναλαμβάνει την ευθύνη να προσλάβει και να εκπαιδεύσει προσωπικούς βοηθούς, να ανταποκριθεί στις νόμιμες υποχρεώσεις του ως εργοδότης, καθώς επίσης και να κάνει σωστή διαχείριση των πληρωμών.
Σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι ο χρήστης δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις παραπάνω απαιτήσεις, ή ότι δεν μπορεί να εξασφαλιστεί η υποστήριξή του μέσα από τις «άμεσες πληρωμές», τότε αυτές διακόπτονται, και παρέχονται υπηρεσίες, αντί για μετρητά.
Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ.