Όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας
Συγγραφέας: Γιώργος Σκαμπαρδώνης
Θέμα: Ελληνική πεζογραφία
Εκδότης: Ελληνικά Γράμματα
Σελίδες: 434
Ημ. Έκδοσης: 01/10/2008 
Ο φλογερός και νοσηρός έρωτας του Μάρκου για την πρώτη γυναίκα του Ζιγκοάλα, που συζούσε με τον παιδικό του φίλο και κουμπάρο τους, είναι η βασική, οδυνηρή πηγή έμπνευσης του θεμελιωτή του ρεμπέτικου, στα χρόνια 1931-1940
Το πάθος αυτό περνάει διάφορες φάσεις, κορυφώνεται τραγικά μέσα στη φθορά του και ξαναγεννιέται διαρκώς.
Είναι η ίδια εποχή που ο Μάρκος, από άσημος εκδοροσφαγεύς, γνωρίζει τη δόξα: γίνεται ο πρωτοπόρος που θα ανοίξει νέους δρόμους στη λαϊκή μουσική και στη διασκέδαση, όντας συνέχεια σε σύγκρουση με τις μουσικές αντιλήψεις της εποχής.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου
Γιώργος Σκαμπαρδώνης
Ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης έγραψε τις συλλογές διηγημάτων Μάτι φώσφορο, κουμάντο γερό, Η στενωπός των υφασμάτων, Πάλι κεντάει ο στρατηγός, Η ψίχα της μεταλαβιάς / Ακριανή λωρίδα και τα μυθιστορήματα Γερνάω επιτυχώς και Ουζερί Τσιτσάνης.
Το Γερνάω επιτυχώς ανέβηκε στο Κρατικό Θέατρο Βόρειας Ελλάδας.
Έγραψε επίσης το σενάριο της ταινίας του Παντελή Βούλγαρη Όλα είναι δρόμος σε συνεργασία με τον σκηνοθέτη.
Tο βιβλίο του Η στενωπός των υφασμάτων τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος το 1993. Κείμενα και βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες.
Ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης είναι πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής της ΕΡΤ 3 και διευθύνει το καλλιτεχνικό περιοδικό Πανσέληνος της Κυριακάτικης Μακεδονίας.
Διηύθυνε την εφημερίδα Θεσσαλονίκη και τα περιοδικά Θ-97, Τάμαριξ και Χίλια Δέντρα.
Βραβεύτηκε το 2004 με το βραβείο του περιοδικού Διαβάζω για το Επί ψύλλου κρεμάμενος.
Βιβλιογραφία
4 Διηγήματα
Sante
Ανδρικές απολαύσεις
Απόγευμα Σαββάτου - Saturday afternoon
Γερνάω επιτυχώς
Ελληνικό διήγημα (1, 2, 3, 4, 5)
Επί ψύλλου κρεμάμενος
Επτά διηγηματογράφοι της Θεσσαλονίκης
Η στενωπός των υφασμάτων
Η ψίχα της μεταλαβιάς - Ακριανή λωρίδα
Μάτι φώσφορο, κουμάντο γερό
Όλα βαίνουν καλώς εναντίον μας
Ουζερί Τσιτσάνης
Πάλι κεντάει ο στρατηγός
Πολύ βούτυρο στο τομάρι του σκύλου
Ακολούθησε παρέλαση στον κεντρικό δρόμο της Ποτίδαιας, των μαθητών και στρατιωτικών τμημάτων μπροστά στους επισήμους και τους κατοίκους.
Αυτό είναι το αφιέρωμα στις χαμένες πατρίδες.
Αυτό ας μην το ξεχνάμε.
Η Ορχήστρα υπό τη διεύθυνση του Γιάννη Πολυμενέρη συμμετέχει κάθε χρόνο στους Μαθητικούς Καλλιτεχνικούς Αγώνες του ΥΠΕΠΘ αποσπώντας συνεχώς το 1ο βραβείο σε περιφερειακό επίπεδο και 2ο ή 3ο βραβείο πανελλαδικά.
Σύμφωνα με δήλωση εκπροσώπου της εισαγγελίας, πουεπικαλείται το ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Itar-Tass, και βάσει του πορίσματος της σχετικής έρευνας που δημοσιοποιήθηκε σήμερα Πέμπτη, ένα μέλος του πληρώματος έθεσε σε λειτουργία το σύστημα πυρόσβεσης του σκάφους «χωρίς έγκριση και άνευ λόγου».
Είκοσι μέλη του πληρώματος του υποβρυχίου πέθαναν από ασφυξία καθώς το σύστημα πυρόσβεσης απελευθέρωσε αέριο φρέον την ώρα που το Nerpa εκτελούσε δοκιμαστικό κατάπλου στη Θάλασσα της Ιαπωνίας.
Ο ναυτικός, ο οποίος παραδέχθηκε το λάθος του, αλλά το όνομά του δεν έχει δημοσιοποιηθεί, αντιμετωπίζει ποινή κάθειρξης επτά ετών εάν καταδικαστεί από το Ναυτοδικείο.
Το δυστύχημα ήταν το χειρότερο για το Ρωσικό Πολεμικό Ναυτικό μετά την τραγωδία του Kursk, το οποίο, σύμφωνα με τη ρωσική κυβέρνηση, κατέληξε στον πυθμένα της Θάλασσας του Μπάρεντς μετά την έκρηξη μιας από τις τορπίλες του, το 2000.
Ωστόσο, η επίσημη εκδοχή για το ναυάγιο του Kursk και το χαμό των 118 μελών του πληρώματός του έχει αμφισβητηθεί έντονα από πολλούς παρατηρητές, που έχουν προβάλει διάφορα σενάρια για τα αίτια του δυστυχήματος, υποστηρίζοντας μεταξύ άλλων ότι οφειλόταν σε εχθρική ενέργεια ή κακό χειρισμό από μέρους αμερικανικού υποβρυχίου.
Περάσαμε μέσα από τη διαδικασία της δημιουργίας του έθνους μας και αυτό είχε τις επιπτώσεις του. Ακόμα και ο αγώνας που δίνουμε σήμερα στη Νοτιοανατολική Τουρκία είναι μέρος αυτής της διαδικασίας και δεν μπορούμε να απαλείψουμε τη συμβολή στη διαδικασία οικοδόμησης του έθνους όλων εκείνων που θεωρούν τους εαυτούς τους θύματα, κυρίως εκείνων που επλήγησαν από τους αναγκαστικούς εκτοπισμούς των πληθυσμών.
Όμως, εκείνες οι αρχές που υιοθετήθηκαν τότε, ήταν πολύ σημαντικές την περίοδο ίδρυσης της Δημοκρατίας, για να μπορέσει να γίνει η Τουρκία μια χώρα που κατοικείται από σύγχρονους, πολιτισμένους και φωτισμένους ανθρώπους». Αυτή ήταν η δήλωση του Τούρκου υπουργού άμυνας, Βετσντί Γκιονούλ, την περασμένη Δευτέρα κατά τη διάρκεια ομιλίας του για την επέτειο του θανάτου του Κεμάλ Ατατούρκ. Η δήλωση είναι απόλυτα ειλικρινής και αντανακλά το ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο μέσα από το οποίο η μεγάλη μερίδα της τουρκικής πολιτικής ελίτ...αντιλαμβάνεται αυτό που στη δυτική πολιτική κουλτούρα αποκαλείται εθνοκάθαρση. Αν η δήλωση γινόταν από κάποιο αξιωματούχο της κεμαλικής στρατογραφειοκρατίας δεν θα προσείλκυε τόσο ενδιαφέρον. Το να χρησιμοποιεί όμως ένα στέλεχος της κυβέρνησης Ερντογάν και του Ισλαμικού κόμματος αυτόν τον αυτάρεσκο και ναρκισσιστικό λόγο για να δικαιολογήσει τη στρατηγική της εθνοκάθαρσης στη διαδικασία συγκρότησης του Τουρκικού κράτους πόρρω απέχει από το πνεύμα του εκσυγχρονισμού που ευαγγελίζεται το κυβερνών κόμμα και δικαιολογημένα προκαλεί το ερώτημα: ποια η διαφορά με ένα κεμαλικό πολιτικό ή στρατιωτικό;Επιπλέον, η δήλωση Γκινούλ έχει και το πρόσθετο ενδιαφέρον του παραλληλισμού που μπορεί κάποιος να εντοπίσει με την επέτειο των 100 χρόνων της επανάστασης των Νεοτούρκων. Η επανάσταση του1908 απετέλεσε σταθμό για την ιστορία της Τουρκίας γιατί άνοιξε το δρόμο για την άνοδο στην εξουσία της φιλοδυτικής και εκσυγχρονιστικής μερίδας του στρατού. Παρά το γεγονός ότι το κίνημα προσείλκυσε την υποστήριξη των μη-τουρκικών κοινοτήτων, λόγω της ισονομίας που επαγγέλλετο (όπως ακριβώς σήμερα και η κυβέρνηση Ερντογάν), εντούτοις δεν ανταποκρίθηκε στις αρχικές προσδοκίες των μειονοτήτων. Το εθνικιστικό πλαίσιο του κινήματος των Νεότουρκων δεν επέτρεψε τη θεμελίωση ενός καθεστώτος που να στηριζόταν στις νεωτεριστικές βάσεις, σύμφωνα με τις αρχές του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού. Τα δικαιώματα των διαφόρων εθνοτήτων της αυτοκρατορίας εξακολουθούσαν να καταπατούνται και η παραδοσιακή νοοτροπία που επέμενε να βλέπει τους Τούρκους ένα ηγεμονικό έθνος μέσα στην αυτοκρατορία δεν έπαψε να κυριαρχεί.Το επίσημο τουρκικό κράτος υποστηρίζει ότι οι σφαγές κατά των Ελλήνων και των Αρμενίων έγιναν χωρίς πρόθεση στο πλαίσιο των δυσχερών πολεμικών συνθηκών κατά τη διάρκεια «κανονικών» εκτοπίσεων. Ό,τι θυμίζει εκείνη την περίοδο- και τη θυγατρική σχέση της σύγχρονης Τουρκίας με την ιστορία της παρακμής της αυτοκρατορίας – πρέπει να αποφεύγεται με κάθε κόστος. Έτσι εξηγείται και η αντίδραση στην Τουρκία για τις δηλώσεις Γκιονούλ, αφού ο απροκάλυπτος τρόπος με τον οποίο έγιναν αφήνουν εκτεθειμένη την Τουρκική κυβέρνηση. Οι Έλληνες και οι Αρμένιοι συνιστούν ένα σύμβολο εκείνης της τραυματικής περιόδου. Εάν οι Τούρκοι αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους ως ένα φοίνικα που αναγεννάται από τις οθωμανικές στάχτες, οι Έλληνες και οι Αρμένιοι, είναι τα ανεπιθύμητα ίχνη αυτής ακριβώς της στάχτης. Αυτή ακριβώς ήταν η νοηματική προέκταση των δηλώσεων του Γκιονούλ. Γι’ αυτό και οι δηλώσεις ήταν ειλικρινείς. 
