Ας μη ψάξουμε ακόμα για να μοιράσουμε τις ευθύνες.
Τώρα όμως είναι ώρα να μιλήσουμε για την «αποδομητική» ιδεολογία που πλασάρεται με πρωτοφανή ένταση την τελευταία δεκαετία.
Είναι επίσης καιρός να δούμε και ποιες ήταν οι αντιδράσεις του απλού κόσμου στον κίνδυνο.
Υπήρξαν σημάδια αυτό-οργάνωσης;
Υπήρξαν άνθρωποι που αναρωτήθηκαν μα ποιοι είναι όλοι αυτοί που καίνε και καταστρέφουν;
Υπήρξαν άνθρωποι που αναρωτιόντουσαν μα γιατί όλοι αυτοί οι άνθρωποι κλέβουν;
Υπήρξαν πολλοί που αναρωτιόντουσαν μα υπάρχουν τόσοι πολλοί ξένοι που είναι έτοιμοι να κάνουν κακό ανεξέλεγκτα και μάλιστα σε μια «εύκολη» κρίση;
Τι θα γίνει σε ένα πόλεμο;
Πρέπει να ανοίξουμε συζητήσεις που θα φέρουν νέες πολιτικές.
Πρέπει να απαιτήσουμε από τις ηγεσίες μας από τον ξύλινο καταγγελτικό λόγο που φέρνει τη βία να περάσουμε σε ένα εποικοδομητικό λόγο που θα φέρει νέο αέρα στην χώρα.
Είναι αδύνατο να ανεχτούμε αυτό το συνεχές σφυροκόπημα σκανδάλων «φούσκα» χωρίς ουδεμία πολιτική πρόταση.
Εν πολλοίς το «συμμάζεμα» της κατάστασης δεν έγινε από την καταστολή που δεν υπήρξε αλλά από τον φόβο των υποκινούντων ότι αν οδηγήσουν στα άκρα τα πράγματα θα χάσουν κάθε έλεγχο γιατί υπήρξε ξεκάθαρη κοινωνική αντίδραση στη βία.
Και αυτό γιατί υπήρξε αυτό-οργάνωση του κόσμου.
Πολλοί βιάζονται να εκτοξεύσουν χαρακτηρισμούς «ακροδεξιός» ή «παρακρατικός».
Αν συνεχίσουν να το κάνουν χωρίς να ενσκήπτουν στα προβλήματα στο τέλος θα τους βρει αυτό που απεύχονται.
Δυστυχώς γι’ αυτούς που φορούν τις ιδεολογικές τους παρωπίδες ο λαός στην Ελλάδα έχει ένα σχετικά καλό επίπεδο ζωής και δεν έχει καμιά διάθεση να το θυσιάσει στο όνομα καμιάς ιδεολογίας και κανενός πολιτικού προσώπου που παίζει εκτός των κανόνων της Δημοκρατίας μας.
Αυτό είναι πλέον αποδεδειγμένο.
Είμαστε εδώ για να προστατεύσουμε το κράτος μας γιατί μας παρέχει την ασφάλεια που είναι απαραίτητη στην ζωή μας.
Αν υπάρχουν χώροι ή πολιτικοί που βάζουν την προσωπική τους ανέλιξη ή τις ιδεοληψίες τους πάνω από το συμφέρον του κράτους θα λογοδοτήσουν στην ιστορία αλλά πρώτα θα εισπράξουν την χλεύη και την κατακραυγή στην κάλπη.
Τίποτα δεν είναι χαμένο.
Τίποτα δεν δείχνει ότι η ψυχή του έλληνα έχει πεθάνει.
Ίσα, ίσα που αυτά ακριβώς τα επεισόδια έδηξαν ότι είμαστε ακόμα εδώ και είμαστε ακόμα δυνατοί.
Μπορούμε να παλέψουμε.
Όλοι μαζί.
Ελευθέριος Β.
Διαβάστε πολλά περισσότερα κάνοντας κλίκ εδώ.