Πολλά αεροπλάνα, περισσότερα από όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης, ακόμα και από αυτές που είναι μεγαλύτερες από την Ελλάδα.
Πολλά πυροσβεστικά μέσα κάθε είδους.
Ένα Πυροσβεστικό Σώμα με λίγο κόσμο, και πολλούς αξιωματικούς , το οποίο στο παρελθόν μάς έχει κάνει όλους υπερήφανους αλλά και ασφαλείς.
Κι όμως όλα αυτά κατέρρευσαν μέσα σ’ αυτό το καλοκαίρι.
Γιατί;
Αγοράσαμε και αγοράζουμε ή νοικιάζουμε αεροπλάνα που στοιχίζουν δισ. ευρώ, αλλά δεν δίνουμε μερικά εκατομμύρια για την πρόληψη.
Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπουμε σήμερα.
Μέτρα που δεν εφαρμόστηκαν ποτέ:
Από το 1993 η Βουλή, τα κόμματα, οι κυβερνήσεις συζητούν για το πώς θα αντιμετωπισθεί το πρόβλημα.
Το αποτέλεσμα είναι ορατό και καταστροφικό.
Το 1993 με διακομματική συναίνεση αποφασίσθηκε η δημιουργία ενός ενιαίου φορέα δασοπροστασίας.
Τα μέτρα που προτάθηκαν -και τα οποία θα διαβάσετε παρακάτω- δεν εφαρμόσθηκαν ποτέ.
Το 1998, έπειτα από δύο μεγάλες καταστροφές του ’95 και του ’98, αποφασίσθηκε να δοθεί η δασοπυρόσβεση στην Πυροσβεστική.
Το στρατιωτικού χαρακτήρα Σώμα κρίθηκε το καταλληλότερο να αντιμετωπίσει την κατάσβεση.
Μόνο που δεν υπήρχε το κομμάτι πρόληψη, που ήταν και το σημαντικότερο.
Η Δασική Υπηρεσία βρέθηκε απέναντι και συμπεριφέρθηκε εχθρικά σε αυτό το σχέδιο.
Η Δασική Υπηρεσία ζητούσε 20 δισ. δρχ. το ’97, τα οποία δεν της δόθηκαν.
Μόλις οι πυροσβέστες ανέλαβαν, πήραν ως πρώτη δόση 320 δισ. δρχ. για να μη λυθεί επίσης κανένα πρόβλημα.
Η Πυροσβεστική έφτιαξε νέες υπηρεσίες και διευθύνσεις, έγιναν περισσότεροι οι βαθμοφόροι, κάποια χρήματα δόθηκαν και στην υποδομή.
Τα δάση όμως συνέχισαν να καίγονται.
Κανένας δεν φρόντισε για την πρόληψη περιμένοντας, όταν πιάσει η φωτιά, τους πυροσβέστες.
Δέκα χρόνια μετά την απόφαση του ’98-’99 υπάρχει και πάλι προβληματισμός για:
Το ποιος πρέπει να προλαμβάνει.
Ποιος πρέπει να καταστέλλει.
Γι’ αυτό και ακόμα στην Πυροσβεστική σκέπτονται το ζήτημα.
Η ιστορία της κόντρας Φούρλα - Κόη δεν είναι τίποτα άλλο παρά παρωνυχίδα που προσπαθεί να αποπροσανατολίσει από το βασικό θέμα:
Δεν υπάρχει ενιαία αντιμετώπιση και συνεργασία όλων των κρίκων, δηλαδή Δασικής Υπηρεσίας, δασαρχείων, δήμων, νομαρχιών, περιφερειών, Πυροσβεστικής.
Το αποτέλεσμα είναι ότι καταφέραμε να καεί ακόμα και η Ολυμπία μαζί φυσικά με τη μισή Πελοπόννησο.
Ζήτω η Ελλάς!
Τελικά, οι πολιτικές «επιλογές» σ’ αυτή τη χώρα, το μόνο που κατάφεραν όλα αυτά τα χρόνια ήταν να αποσυντονισουν τον μηχανισμό, και να τον θέσουν σε πλήρη «ακινησία».
Αποτέλεσμα όλων αυτών των κινήσεων, ήταν οι πολιτικοί εν μέσω καταστροφών από τις τελευταίες πυρκαγιές να επιχειρούν να αποδώσουν τις ΔΙΚΕΣ τους ευθύνες σε εκείνους που δεν έφταιγαν.
Και φυσικά αυτό δεν τόλμησαν να το κάνουν όπως λέμε «στα ίσα», αλλά μέσο παρατρεχάμενων πισώπλατα.
Το καλό (αν μπορούμε να το πούμε έτσι) της υπόθεσης είναι ότι ο κόσμος πλέον ψάχνει, και δεν βασίζεται στην όποια παραπληροφόρηση.
Έτσι τώρα ξέρουμε ποιοι φταίνε πραγματικά, που διαλύθηκαν όλα.
Ποιοι φταίνε για την ΔΙΑΛΥΣΗ της πυροσβεστικής, που εδώ και χρόνια είναι το «μπαλάκι» στις όποιες πολιτικές σκοπιμότητες.
Και οι ένοχοι θα τιμωρηθούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου