Αγωνιώδης και συντονισμένη προσπάθεια να μπει φρένο στο κλίμα πανικού που έφερε χθες η κατρακύλα των αγορών
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γιώργος Κανελλόπουλος

Αγωνιώδης και συντονισμένη προσπάθεια να μπει φρένο στο κλίμα πανικού που έφερε χθες η κατρακύλα των αγορών
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Γιώργος Κανελλόπουλος

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: 2009 Ώρα:14:30 Αθήνα: 09/10/2008
Συνάντηση της Υφυπουργού Εξωτερικών των Η.Π.Α. με τους Πυροσβέστες που συμμετείχαν στην κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών στην Καλιφόρνια.
Το Αρχηγείο Πυροσβεστικού Σώματος επισκέφθηκε, σήμερα το πρωί, η κυρία Colleen P. Graffy, Βοηθός Υφυπουργός Εξωτερικών για θέματα Δημόσιας Διπλωματίας των Η.Π.Α., προκειμένου να συγχαρεί τους πυροσβέστες της 1ης Ε.Μ.Α.Κ., που συμμετείχαν στις επιχειρήσεις για την καταπολέμηση των μεγάλων δασικών πυρκαγιών, που έπληξαν την πολιτεία της Καλιφόρνια, το φετινό καλοκαίρι.
Η κυρία Graffy, στις αρμοδιότητες της οποίας περιλαμβάνονται και περιβαλλοντικά θέματα, συναντήθηκε με την ηγεσία του Πυροσβεστικού Σώματος και εξέφρασε τη βαθιά της εκτίμηση για τη συνδρομή που παρείχε η Ελλάδα, στη χώρα της.
Η Υφυπουργός είχε την ευκαιρία να ανταλλάξει απόψεις σχετικά με το μεγάλο πρόβλημα των δασικών πυρκαγιών, που ταλανίζει όχι μόνο τις δύο χώρες, αλλά και ολόκληρο τον πλανήτη, καθώς και να διαβεβαιώσει εκ νέου την ηγεσία του Π.Σ., ότι η συνεργασία που έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό, θα συνεχιστεί και θα ενδυναμωθεί ακόμη περισσότερο.
Δύο λύρες, κρητική και ποντιακή συνομιλούν και μας ταξιδεύουν στην παράδοση της Κρήτης και του Πόντου.
Μια παγκόσμια ανησυχία, ένας πανικός έχει κυριεύσει τους πολιτικούς και τα κόμματα σ’ ολόκληρο τον πλανήτη. 
Bloggers, Ιστορίες του Διαδικτύου
νέο!
ISBN 978-960-89797-5-8
art 1 bomber
Μια καινούρια, πρωτότυπη εκδοτική προσπάθεια, εμπνευστές της οποίας υπήρξε μια ομάδα φίλων bloggers, οι Artbomber, που έδωσαν και το όνομά τους στη νέα αυτή σειρά.
Σκοπός τους η έκδοση βιβλίων-έργων των Ελλήνων bloggers.
Οι Bloggers.
Ιστορίες του Διαδικτύου είναι ο πρώτος τίτλος της σειράς και περιλαμβάνει διηγήματα λιγότερο ή περισσότερο γνωστών bloggers που έχουν ως θέμα τους τον σύγχρονο άνθρωπο, τις αγωνίες του, τα όνειρά του.
Συγκινητική εξάλλου είναι η πρωτοβουλία των εμπνευστών της σειράς, που σκοπός τους είναι η απόδοση μέρους των εσόδων της έκδοσης για φιλανθρωπικούς σκοπούς στο ίδρυμα «Αναπηρία Τώρα». www.artbomber.com To site των δημιουργών
Κείμενα για την Ποίηση
νέο!
ISBN 978-960-8264-80-9
Τζιουζέπε Ουνγκαρέτι
Ο Τζιουζέπε Ουνγκαρέτι είναι ο πιο γνωστός και ο πλέον αγαπημένος σύγχρονος Ιταλός ποιητής στην Ελλάδα. Άγνωστα ωστόσο παραμένουν στο ελληνικό κοινό τα δοκίμια και οι συνεντεύξεις του, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Ο παρών τόμος συγκεντρώνει τέσσερα από τα πιο σημαντικά και χαρακτηριστικά κείμενά του για την ποίηση. Το πρώτο είναι αφιερωμένο στον Καβάφη και στην επίσκεψη του Ουνγκαρέτι στην Ελλάδα. Το δεύτερο στη σχέση της προσωπικής δημιουργίας (και της ποίησης ειδικότερα) με την Ιστορία. Το τρίτο στο ρόλο της ποίησης κατά τη μακραίωνη ιστορία του ανθρώπου και στους δεσμούς της με τη λατρεία του ιερού. Και, τέλος, το τέταρτο αναφέρεται στη σύγχρονη ποίηση, στα ιταλικά γράμματα και στην ανατροπή που επέφερε η γενιά του Αιγυπτιώτη ποιητή στη γειτονική μας χώρα. Κείμενα εμπνευσμένα, τα δοκίμια και οι συνεντεύξεις του Ουνγκαρέτι κρύβουν πολλές φορές γα τον αναγνώστη ενδιαφέρουσες εκπλήξεις.
σελίδες 55
Χωρίς μουσική
νέο!
ISBN 978-960-6801-00-6
Ιωάννα Αγγελίδη, Ασπασία-Μαρία Αλεξίου, Κώστας Γάκης, Γεωργία Γεωργόνη, Μαρία-Δάφνη Καμμένου
Όσο ασχολούμασταν με την περιπέτεια του πιανίστα που ζει «χωρίς μουσική», τόσο μεγάλωνε η ανάγκη να εκφραστεί σκηνικά όλη αυτή η στέρηση μέσα από τραγούδια και μουσικές. Δημιουργήθηκε έτσι η επιθυμία να πειραματιστούμε πάνω στη σχέση πρόζας και μουσικής. Χρησιμοποιήσαμε τα δυο υλικά ισότιμα στην κατασκευή του έργου. Έτσι εντάχθηκε ο κόσμος του καμπαρέ, των τραγουδιών και της ρυθμικής πρόζας και έτσι γεννήθηκε ένα έργο το οποίο αντιφάσκει με το όνομά του γιατί, ενώ ονομάζεται Χωρίς μουσική, η μουσική βρίσκεται στον πυρήνα του και αποτελεί κινητήρια δύναμή του. Κώστας Γάκης
σελίδες 72
ΧΑΪΝΕ, μεταφράσεις ποιημάτων του
νέο!
ISBN 978-960-8264-88-5
Επιμέλεια: Νάσος Βαγενάς
Η παρούσα ανθολογία περιλαμβάνει μεταφρασμένα ποιήματα του Χάινε, ενός από τους πιο αγαπημένους στο ελληνικό κοινό Γερμανούς ποιητές του 19ου αιώνα. Η σπουδαιότητα μάλιστα της συγκεκριμένης ανθολογίας έγκειται στο γεγονός ότι πολλά από τα πλέον αντιπροσωπευτικά ποιήματα του Χάινε βρίσκονται εδώ μεταφρασμένα από περισσότερους του ενός Έλληνες ποιητές. Για παράδειγμα η περίφημη «Λορελάη», το πλέον αγαπητό και πλέον μεταφρασμένο στην ελληνική γλώσσα ποίημα του Χάινε, του οποίου, στον παρόντα τόμο, υπάρχουν επτά διαφορετικές μεταφράσεις. Συνολικά, στον τόμο περιλαμβάνονται μεταφράσεις ποιημάτων του Χάινε από 25 Έλληνες συγγραφείς-ποιητές: Άγγελο Βλάχο, Γ. Βιζυηνό, Κ. Παλαμά, Παύλο Γνευτό, Αντώνιο Μάτεσι, Μιλτιάδη Μαλακάση, Νικόλαο Ποριώτη, Κ. Θεοτόκη, Γ. Καμπύση, Νίκο Γεννηματά, Θεόφιλο Βορέα, Πέτρο Ραΐσση, Κ. Καρθαίο, Δ. Λάμψα, Γ. Σημηριώτη, Ν. Λευτεριώτη, Τ. Μπάρλα, Κ.Γ. Καρυωτάκη, Λ. Κουκούλα, Άγγελο Δόξα, Β.Ι. Λαζανά, Άρη Δικταίο, Σπ. Καρυδάκη, Κ. Κουτσουρέλη, Μαρία Υψηλάντη. Την επιμέλεια και τον πρόλογο της ανθολογίας κάνει ο Νάσος Βαγενάς, ενώ ο τόμος κλείνει με βιβλιογραφία, και δύο σημαντικά κείμενα-μελέτες πάνω στην ποίηση του Χάινε από τους M. Windfuhr και M. Reich-Ranicki.
σελίδες 176

Ο Εραστής
33% Αντάρτης

Θαλασσινές Λοξοδρομίες
Βασικός ερμηνευτής είναι ο Μπάμπης Τσέρτος, που μαζί με την ομάδα Protasis συγκέντρωσαν 34 από τις ωραιότερες δημιουργίες του σε μία διπλή προσεγμένη συλλογή.
Εκτός από τον Μπάμπη Τσέρτο, στο μουσικό αφιέρωμα συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, οι: Ελένη Δήμου, Μάρα Θρασυβουλίδου, Νάντια Καραγιάννη, Λουκιανός Κηλαηδόνης, Ηλίας Λογοθέτης, Μανώλης Μητσιάς, Νατάσσα Μποφίλιου, Δαυίδ Ναχμίας, Σπύρος Παπαδόπουλος, Θάνος Πολύδωρας, Χρυσούλα Στεφανάκη, Σταμάτης Φασουλής.
Ο Μιχάλης Σουγιουλτζόγλου γεννήθηκε στο Αϊδίνι της Μικράς Ασίας στις αρχές του προηγούμενου αιώνα.
Ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Αν. Κανελλόπουλος, που διεξάγει, όπως αποκαλύφθηκε χθες από καιρό προκαταρκτική εξέταση, που κρατήθηκε μυστική, θα επιμείνει στην αυτοπρόσωπη εμφάνιση του ηγουμένου και του μοναχού, οι οποίοι δικαιούνται, όμως, να αρνηθούν να προσέλθουν, δεδομένου ότι το αδίκημα για το οποίο κατηγορούνται είναι πλημμέλημα.
Συγκεκριμένα, πρόκειται για το αδίκημα παράβασης καθήκοντος που συνίσταται στο ότι είχε καθαρογραφεί η απόφαση, που απέρριπτε κατά πλειοψηφία την αγωγή της Μονής και καθυστερούσε να την δημοσιεύσει η πρόεδρος Πρωτοδικών κυρία Μαρία Ψάλτη.
Πιθανολογείται ότι η υπό έλεγχο δικαστής ήταν εκείνη που ενημέρωσε τους εκπροσώπους της Μονής για την έκβαση της υπόθεσης, με αποτέλεσμα εκείνοι να αποσύρουν την αγωγή που είχαν καταθέσει σε βάρος του δημοσίου.
- Ήδη εκλήθη και κατέθεσε ως ύποπτη παράβασης καθήκοντος η δικαστής (η οποία μειοψήφισε στην απόφαση).
Συγκεκριμένα, το λεκανοπέδιο της Αττικής θα μείνει ολόκληρη την ημέρα χωρίς μετρό, αλλά και προαστιακό, αφού οι εργαζόμενοι θα πραγματοποιήσουν 24ωρη απεργία.
Φαντάστηκα ότι το πανί του Θεάτρου Σκιών μπορεί να είναι καραβόπανο που αν το κεντήσεις μπορεί να σε ταξιδέψει παντού.
Με μπαράζ νέων φόρων χτυπά τα χαμηλά εισοδήματα ο νέος προϋπολογισμός
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Ειρήνη Χρυσολωρά, Σπύρος Δημητρέλης, Δήμητρα Σκούφου
Λίγο αργότερα, οι «27» της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναλάμβαναν συλλογικά ανάλογη δέσμευση για τις καταθέσεις στα κράτη-μέλη, σε μια νέα προσπάθεια να τιθασεύσουν την κρίση.
Κάτι διαφορετικό, κάτι όμορφο και ιδιαίτερα παρείστικο με τις ειδήσεις, τα σχόλια, τον χαβαλέ αλλά πάνω απ' όλα τον καλό καφέ που σερβίρει είναι το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ το οποίο συμπλήρωσε έξι μήνες παρουσίας.
Ο ΚΑΦΕΤΖΗΣ, αν και απαράδεκτος καθότι ώρες - ώρες δίνει συμβουλές που έχουν σαν αποτέλεσμα την "παντόφλα" από τις συζύγους, φροντίζει να μας κρατά σε εγγρήγορση για τις εξελίξεις στην πολιτική, αλλά και για τα νέα χαρμάνια καφέ που κυκλοφορούν.

Η μαμά
Παύλος Μεθενίτης
Ταξίδια στην ιστορία
Τάκης Αντωνόπουλος
Η Ιθάκη την εποχή του Mύθου.
Happy birthday, ΤΟΥΡΚΕ!
Γιάκομπ Αρζούνι
O Κεμάλ Καγιανκάγια είναι ένας τουρκικής καταγωγής Γερμανός ντετέκτιβ, που δεν έχει μόνο να αντιμετωπίσει τις πολλές δυσκολίες της δουλειάς του, αλλά και το λανθάνοντα ρατσισμό των γύρω του.
Η δύσκολη ζωή του θα γίνει ακόμα πιο δύσκολη όταν αναλαμβάνει να εξιχνιάσει τη δολοφονία του Αχμέτ Χαμούλ, ενός συμπατριώτη του οικογενειάρχη, που βρίσκεται μαχαιρωμένος σε μια κακόφημη συνοικία της Φρανκφούρτης.
Ψάχνοντας για αποδεικτικά στοιχεία στο χώρο της πορνείας και των ναρκωτικών, θα έρθει σύντομα αντιμέτωπος με το ύποπτο παρελθόν του Βασίφ Εργκούν, πεθερού του θύματος, αλλά και με τη διαφθορά που επικρατεί σε ορισμένα κλιμάκια της γερμανικής αστυνομίας.
Όπως και στο Κισμέτ, ο Αρζούνι γράφει ένα αστυνομικό μυθιστόρημα γεμάτο σασπένς, όπου το μυστήριο δεν είναι ποτέ ξεκομμένο από τους κανόνες της αληθινής ζωής και όπου ο κεντρικός χαρακτήρας έρχεται να προστεθεί στους πιο χαρακτηριστικός ήρωες της διεθνούς νουάρ λογοτεχνίας.
Για περισσότερες νέες κυκλοφορίες κάντε κλικ εδώ.

Όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες
Κάρλος Φουέντες
«Εγώ προέρχομαι από μια οικογένεια στην οποία κάθε μέλος πλήγωνε με κάποιον τρόπο τους άλλους. Έπειτα, μετανιωμένος, ο καθένας πλήγωνε τον εαυτό του».
Όλες οι ιστορίες αυτού του σπονδυλωτού μυθιστορήματος έχουν ως θέμα τους την οικογένεια. Και είναι ιστορίες που συνοδεύονται πάντα από έναν «χορό», σαν αυτούς του αρχαίου ελληνικού δράματος, κάποτε χιουμοριστικούς, στην πλειοψηφία τους τραγικούς, που δίνουν φωνή σε όσους φωνή δεν έχουν: σε παιδιά ζητιάνους, σε κόρες θύματα βιασμού, σε ορφανά, σε αντίζηλους, σε λαθρέμπορους, σε συμμορίες δολοφόνων που κατεβαίνουν από τους δρόμους του Λος Άντζελες ή ανεβαίνουν από τις ζούγκλες της Κεντρικής Αμερικής, σε μεσήλικες Δον Ζουάν, σε γυναίκες που ανέχονται το σαδισμό του συζύγου τους, σε ομοφυλόφιλους που βρίσκονται μπροστά στον πειρασμό, σε ιερείς που έχουν να κρύψουν κάποια μυστικά.
Το Όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες είναι η αφηγηματική πολυφωνία των αντιφατικών πλευρών του σύγχρονου Μεξικού και, κατ' επέκταση, της Λατινικής Αμερικής και του κόσμου ολόκληρου. Violence is the name of the game
Περί τυφλότητος
Ζοζέ Σαραμάγκου
Ένας άνθρωπος χάνει ξαφνικά το φως του.
Πέρα από το Αιγαίο
Ηλίας Καζάν
Bρισκόμαστε σε μια αποφασιστική στιγμή της Iστορίας.
Οι γάμοι
Αλμπέρ Καμύ
Από τα λιγότερα γνωστά αλλά και πιο σημαντικά έργα του νομπελίστα συγγραφέα, η συλλογή αποτελείται από τέσσερα κείμενα που γράφτηκαν το 1936 και το 1937, κι εκδόθηκαν το 1950.
Γραμμένο στις 22.9.2008, αποκλειστικά για το ΡΕΣΑΛΤΟ.
Σ’ αυτό το ερώτημα μόνο μια εμπεριστατωμένη και επιστημονικά θεμελιωμένη έρευνα θα μπορούσε να δώσει την οριστική απάντηση.
Χαλασμός στα διεθνή χρηματιστήρια και στο τραπεζικό- χρηματοπιστωτικό σύστημα. Βλέπουμε χτεσινούς οικονομικούς γίγαντες να χάνονται και μικρομεσαίους να συγχωνεύονται και έτσι όταν επέλθει η «γαλήνη» θα έχουμε λιγότερους και ισχυρότερους «παίκτες-ιδιοκτήτες» στο διεθνές οικονομικό ταμπλό!
Μήπως επιστρέφουμε γοργά στην φεουδαρχία με βαρόνους, κόμητες και δούκες και….δεν το συνειδητοποιήσαμε;
Το σενάριο, σε υπέρ απλουστευμένη μορφή, ήθελε τους εργαζόμενους στον πρωτογενή τομέα ως «δούλους» στους τσιφλικάδες και τους γαιοκτήμονες της Ευρώπης και της Αμερικής, και ως «χαμάληδες» στον δευτερογενή τομέα και την μεταποίηση.
Στη συνέχεια σημειώθηκαν έντονες αντιδράσεις, μας προέκυψε μετά την Γαλλική και την Αμερικανική κυρίαρχα η Οκτωβριανή Ρωσική Επανάσταση και οι εργαζόμενοι σε γεωργία – κτηνοτροφία - φάμπρικες απέκτησαν δικαιώματα, μετουσιώθηκαν σε ανθρώπινα όντα (οι πλουτοκράτες τους θεωρούσαν ως…ζώα) και τα Συνδικάτα ανδρώθηκαν και «έβγαλαν γλώσσα στις υπερβολές των αφεντικών….»
Σε Ευρώπη και Αμερική η δύναμη των Συνδικαλισμένων όχι μόνο κατόρθωσε να διασφαλίσει για την Εργατική Τάξη δικαιώματα (ακόμη και…προνόμια) αλλά αποσόβησε και το φάσμα μιας Σοσιαλιστικής Επανάστασης ιδιαίτερα στην Ευρώπη μετά την ήττα της Γερμανίας του Κάϊζερ και στην Αμερική μετά το μεγάλο Κραχ της Γουώλ Στρητ!
Αυτό είναι το υπέρ απλουστευμένο σενάριο που περιέγραφε τον 19ο και τον 20ο αιώνα.
Στη συνέχεια η Μέκκα του Καπιταλισμού καθιερώθηκε ως ο κυρίαρχος πόλος έλξης για εργατικό δυναμικό ΟΛΩΝ των επιπέδων, ή σε απλή Μαρξιστική γλώσσα όχι μόνο για χειρώνακτες και κατόχους σωματικών δεξιοτήτων αλλά και για κατόχους γνώσεων, για επιστήμονες και επιχειρηματικά στελέχη.
Η Ευρώπη και ο υπόλοιπος κόσμος με φθίνουσα σημασία προσέφεραν στις ΗΠΑ το απαραίτητο ανθρώπινο δυναμικό για να επιτύχει την κατάκτηση της ηγετικής της θέσης σε επιστήμες, εμπόριο και παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών λίγα χρόνια μετά τη λήξη του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου και με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ οι Αμερική μετουσιώθηκε σε αδιαμφισβήτητο πλανητάρχη….
Από τα μέσα του 19ου αιώνα όταν γράφτηκε το Κομμουνιστικό Μανιφέστο μέχρι και την προτελευταία δεκαετία του 20ου αιώνα σε Ευρώπη και Αμερική η Εργατική Τάξη, παρά την τόσο προσδιοριστικά επιτυχημένη άποψη του Μαρξ για «την αυταπάτη της Μεσαίας Τάξης» ότι αποτελεί δυνατή οικονομική οντότητα ικανή να αναστείλει την επέλαση του βάρβαρου Κεφαλαίου στην μορφή του «άκρατου» φιλελευθερισμού της Αγοράς κατόρθωνε να…ακουμπά τον ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ της οικονομικής ευημερίας εισπράττοντας αξιόλογες αμοιβές για την προσφερόμενη εργασία της εφόσον ήταν ακόμη οικονομική ενεργή και υποσχέσεις για επάρκεια οικονομικών πόρων όταν έμπαινε στο στάδιο της συνταξιοδότησης.
Βέβαια μέχρι και πριν μερικές δεκαετίες οι άνθρωποι δεν επιβιώναμε, όπως σήμερα, δύο και τρεις δεκαετίες μετά την συνταξιοδότηση και η ανταγωνιστικότητα των Οικονομικών συστημάτων Ευρώπης και Αμερικής δεν αισθανόταν καμία έξωθεν απειλή….
Ο κόσμος, όμως, άλλαξε….
Η κριτική των Συνδικαλιστών της Δύσης για την Σοβιετική Ένωση ήταν ότι εκεί, Συνδικάτα και κορυφαίοι Συνδικαλιστές κατείχαν θέσεις στην Κομματική ηγεσία της ΕΣΣΔ οπότε και δεν υπήρχαν προϋποθέσεις διαφοροποίησης.
Στη Δύση, υποτίθεται, ότι οι Συνδικαλιστές φρόντιζαν την …Εργατική Τάξη, και μόνο!..
Το Καπιταλιστικό κατεστημένο της Δύσης κατόρθωσε να αφομοιώσει, σταδιακά και μεθοδικά, κορυφαίους Συνδικαλιστές.
Από εκεί και πέρα, και μετά την πτώση του Τείχους δεν χρειαζόταν να είναι κανείς μάγος, Κοινωνιολόγος, Οικονομολόγος ή Πολιτικός Επιστήμονας υψηλού επιπέδου για να προβλέψει τι ερχόταν μπροστά μας…
Οι πρόσφατες «συγκρούσεις» ανάμεσα σε Κυβέρνηση και Συνδικάτα για θέματα συντάξεων και απασχόλησης προκαλούν ανεξέλεγκτα πλέον επίπεδα αηδίας σε ανθρώπους που κάποτε πίστεψαν και στήριξαν την Ιδέα του Συνδικαλισμού και θυμηδία σε άλλους που δεν μπορούν να περιμένουν ούτε ένα λεπτό περισσότερο για να ισοπεδώσουν και τους τελευταίους θύλακες αντίστασης.
Η Κοινή Γνώμη τελικά αδυνατεί να συλλάβει και να συνθέσει σε μια εικόνα από τη οποία να…βγαίνει νόημα τα επιμέρους στοιχεία του σαφώς ακατανόητου σύγχρονου εργασιακού αυτού παζλ!Είναι απαραίτητο να θυμηθούμε κάποια δεδομένα που θα βοηθήσουν στην κατανόηση της σημερινής πραγματικότητας.
Όταν τις περασμένες δύο δεκαετίες μας ερχόταν από την Αμερική και την Ιαπωνία οι πρωτότυπες τότε ιδέες με νέα εργασιακά σχήματα που εξέφραζε ο ευρηματικός τίτλος «ελαστικά ωράρια εργασίας» κανείς δεν μπορούσε να φαντασθεί τις εξελίξεις που ξεπερνώντας τα προσχήματα απογυμνώνουν τον μύθο της «Μεσαίας Τάξης» η οποία στηριζόμενη στα ελαστικά ωράρια υποτίθεται ότι θα μπορούσε να απολαύσει «τον ελεύθερο χρόνο» δημιουργικά, να αναπτύξει καλύτερες διαπροσωπικές σχέσεις, να γίνει περισσότερο ανταγωνιστική στην παραγωγική διαδικασία.
Τελικά, και πάλι ξεκινώντας από την Αμερική η ευρεσιτεχνία των «ελαστικών ωραρίων» απασχόλησης μετουσιώθηκε σε έναν απίστευτα διψασμένο για κέρδη και αδηφάγα άπληστο ΔΡΑΚΟΥΛΑ που απομυζεί το αίμα της εργατικής τάξης δικαιώνοντας την πράξη με το πρόσχημα της ανάγκης για αύξηση της ανταγωνιστικότητας μπροστά στην επέλαση του «κίτρινου κινδύνου» που – ΑΚΟΥΣΟΝ και…ΦΡΙΞΟΝ φίλε μου Διεθνιστή Μαρξιστή, εκπορεύεται από την πατρίδα του Μάο, ανδρώνεται μέσα στα σπλάχνα της Κομμουνιστικής ΚΙΝΑΣ και απειλεί όχι μόνο το οικοδόμημα του Δυτικού Καπιταλισμού (είδωλο του οποίου είναι και το ίδιο) αλλά τις ίδιες του τις ρίζες!..
Σε σχετική του εργασία ο δάσκαλός μας Αμερικανός κοινωνιολόγος Σ.Ράϊτ Μίλλς έγραφε πριν μερικές δεκαετίες ότι από τη στιγμή που τα μέλη της μεγάλης κοινωνικής τάξης «του λευκού κολάρου» εντάσσονται παραγωγικά στο οικονομικό σύστημα καταλήγουν να χάνουν όχι μόνο τον χρόνο και την ενέργεια για τα οποία και θα πάρουν στο δεκαπενθήμερο ή το μήνα την αμοιβή τους αλλά και πολλά από τα προσωπικά τους χαρακτηριστικά όπως το χαμόγελο και την ευγένειά τους τα οποία οφείλουν να προσφέρουν στον «πελάτη» ως κομμάτι του συμβολαίου εργασίας που συνυπογράφουν με τον εργοδότη τους!…
Η εικονική πραγματικότητα εξαφανίζεται με απίστευτα γοργούς ρυθμούς δίνοντας τη θέση της στην θλιβερή εικόνα μιας Μεσαίας Τάξης που διαγράφεται από τον χάρτη του κοινωνικού συστήματος!
Κανείς δεν συνειδητοποιεί ότι μόλις εκλείψει η Μεσαία Τάξη αυτομάτως η εργατική τάξη θα «χάσει» τον παράδεισο;