Οι έμποροι του Joel Pommerat 
Θέατρο Αμαλία / Είδος Εκδήλωσης: Θέατρο 15/11/2008 - 17/11/2008, Ώρα: 21.00 Είσοδος: Κανονικό 20.00€, Μαθητικό-Φοιτητικό 12.00€
Mετάφραση-Σκηνοθεσία: Γιάννης Λεοντάρης
Σκηνικά-Κοστούμια: Μαρία Καβαλιώτη
Βοηθός σκηνοθέτη: Κορίνα Βασιλειάδου
Οργάνωση παραγωγής: Βασίλης Τζαφέρης
Παίζουν:
Έφη Σταμούλη: Η Αφηγήτρια
Νανά Παπαγαβριήλ: Η Φίλη
Νίκος Λύτρας: Ο Θείος
Μαριέττα Σπηλιοπούλου: Η Αδελφή
Δημήτρης Βάρκας: Ο Ψευτογιός
Μομώ Βλάχου: Η Πόρνη
Ελένη Βλαχοπούλου: Το Παράξενο Κορίτσι
Κυριάκος Δανιηλίδης: Ο Πολιτικός
«Οι Έμποροι», ένα έργο της εποχής μας
Η Πειραματική Σκηνή της "Τέχνης" συμμετέχει στα 43α «Δημήτρια» παρουσιάζοντας, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, τον Joel Pommerat (Ζοέλ Πομμερά), έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους Γάλλους δραματουργούς. Το εξαιρετικά πρωτότυπο έργο του, «Οι Έμποροι», είναι ένα έργο της εποχής μας που μιλάει για την εποχή μας: για την εργασία και την ανεργία, για την οικογένεια και τη μοναξιά, για το καταφύγιο του ονείρου.
Μια γυναίκα αφηγείται.
Ο πόνος στην πλάτη της, τα όνειρα της γειτόνισσας και φίλης της, το εργοστάσιο της περιοχής που απειλείται με κλείσιμο, οικογένειες στο χείλος της καταστροφής, ένας πιθανός πόλεμος. Πρόκειται απλώς για ένα χρονικό της καθημερινότητας;
Πολύ γρήγορα η πλοκή υπερβαίνει την πρόθεση της αφηγήτριας για ουδετερότητα, το εξωπραγματικό εισβάλλει στο πραγματικό, οι πράξεις των ατόμων αντιφάσκουν με τη συλλογική ρητορεία, η ποίηση των καταστάσεων υπερβαίνει το καθημερινό περιστατικό. Μέσα σ' ένα σύμπαν ειρωνικό και τραγικό, οι δημιουργοί αυτής της θεατρικής παραβολής συνθέτουν μια μαύρη κωμωδία.
«Οι Έμποροι» πρωτοπαίχτηκαν τον Ιανουάριο του 2006 στο Εθνικό Θέατρο του Στρασβούργου, σε σκηνοθεσία του συγγραφέα.
Η παράσταση προσκλήθηκε στο επίσημο πρόγραμμα του Φεστιβάλ της Αβινιόν, όπου παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία των Ιούλιο του ίδιου χρόνου.
Joel Pommerat
Συγγραφέας και σκηνοθέτης, ο Pommerat ολοκληρώνει πάντα τα έργα του στη διάρκεια των δοκιμών, με τη συμμετοχή των ηθοποιών του θιάσου του, που έχει τον τίτλο Compagnie Louis Brouillard.
Από το 1990 που ίδρυσε τον θίασο, έχει παρουσιάσει δεκαπέντε έργα.
«Οι Έμποροι» είναι το τρίτο μέρος μιας τριλογίας που ξεκίνησε το 2004 με το «Στον κόσμο» και συνεχίστηκε το 2005 με το «Για ένα χέρι».
Τα τελευταία χρόνια, ο θίασος έχει τακτική συμμετοχή στο Φεστιβάλ της Αβινιόν: το 2006 με τα έργα «Στον κόσμο», «Οι έμποροι» και «Κοκκινοσκουφίτσα», το 2007 με το «Τρέμω-1» και το 2008 με το «Τρέμω-2».
Σημείωμα του συγγραφέα
Οι Έμποροι είναι μια θεατρική παραβολή.
Βασικό χαρακτηριστικό η αφήγηση μιας ιστορίας στους θεατές με δύο τρόπους ταυτόχρονα: με το λόγο της αφηγήτριας και με μια διαδοχή από βωβές σκηνές που συνθέτουν ποικίλες δράσεις των προσώπων του έργου σε πολλούς διαφορετικούς χώρους.
Η γραφή επομένως του έργου παίρνει μορφή ως σύνθεση αυτών των δύο διαστάσεων.
Κι αυτές με τη σειρά τους παίρνουν σάρκα και οστά μόνο κατά την παράσταση.
Η θεατρική δράση που συνοδεύει το λόγο της αφηγήτριας δεν είναι απλώς εικονογράφηση. Συμπληρώνει τον λόγο, ή τον υπονομεύει.
Γιατί ο λόγος αυτός δεν είναι αντικειμενικός, το αντίθετο μάλιστα.
Και οι πράξεις που έρχονται ως αντίλαλος της αφήγησης συμβαίνει συχνά να τη διαψεύδουν. Εναπόκειται στον δέκτη να συμπληρώσει τα κενά με τη βοήθεια της φαντασίας του και να ολοκληρώσει, ή ακόμη να ονειρευτεί, το νόημα αυτού του μύθου.
Joel Pommerat
H Πειραματική Σκηνή της «Tέχνης»
Ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1979, στο πλαίσιο της Mακεδονικής Kαλλιτεχνικής Eταιρείας "Tέχνη", με πρωτοβουλία του θεατρολόγου Nικηφόρου Παπανδρέου.
Ανέβασε από τότε ενενήντα έργα, κλασικά και σύγχρονα, ελληνικά και ξένα, γνωστά και άγνωστα: του Eυριπίδη και του Aριστοφάνη, του Σαίξπηρ και του Mπεν Tζόνσον, του Γκολντόνι και του Mαριβώ, του Ίψεν και του Tσέχοφ, του Λόρκα και του Mπρεχτ, του Mπέκετ και του Iονέσκο, του Πίντερ και του Φρίελ, του Kαπετανάκη και του Ξενόπουλου, του Ποντίκα και της Aναγνωστάκη.
Παρουσίασε σε πανελλήνια "πρώτη" άπαιχτα κείμενα του Iάκωβου Kαμπανέλλη, της Mαργαρίτας Λυμπεράκη, της Στέλλας Mιχαηλίδου, του Άκη Δήμου, της Φωτεινής Φραγκούλη, του Γιάννη Pίτσου, του Oδυσσέα Eλύτη, του Nίκου Mπακόλα, της Πένυς Φυλακτάκη, της Λένας Διβάνη, του Γιώργου Xατζόπουλου, του Σάκη Σερέφα.
Επίσης παρουσίασε για πρώτη φορά στην Eλλάδα σημαντικούς σύγχρονους δραματουργούς: Mισίμα, Nτύλαν Tόμας, Mπέργκμαν, Eρίκ Pομέρ, Γιασμίνα Pεζά, Tιμπερλέικ Γουερτενμπέικερ, Σάρλοτ Kήτλυ, Κατρίν Ανν, Tομ Mέρφυ, Tζορτζ Tαμπόρι, Πέτερ Tουρίνι, Κόνορ Μακφέρσον, Γιον Φόσε, Φρανκ Μακ Γκίνες, Mατέι Bισνιέκ.
Περιόδευσε σε όλη την Eλλάδα και εμφανίστηκε σε πολλά φεστιβάλ του εξωτερικού: Aγγλία, Γαλλία, Iταλία, Σουηδία, Nορβηγία, Ουγγαρία, Σλοβενία, Pουμανία, Aυστραλία, Aίγυπτος.
Eκδίδει το περιοδικό Θεατρικά Tετράδια, του οποίου έχουν κυκλοφορήσει ως τώρα 49 τεύχη.
Eχει σταθερή συνεργασία με τον δήμο Θεσσαλονίκης: επανειλημμένες συμμετοχές στα «Δημήτρια» και τις Γιορτές Aνοιχτού Θεάτρου.
Πρόσφατες συμμετοχές στα «Δημήτρια»: Eκκλησιάζουσες του Aριστοφάνη (σκηνοθεσία: Nίκος Xουρμουζιάδης), Πούντιλα και Mάττι του Mπρεχτ (Nίκος Aρμάος), H νίκη της Λούλας Aναγνωστάκη (Σωτήρης Xατζάκης), Mετά τη βροχή του Σέρτζι Mπελμπέλ (Έρση Bασιλικιώτη), Bρικόλακες του Ίψεν και Γυάλινος κόσμος του Ουίλιαμς (Nίκος Xουρμουζιάδης).
ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΟΣ, από το 1996, της Eυρωπαϊκής Θεατρικής Σύμβασης (European Theatre Convention), μιας οργάνωσης 35 κρατικών, δημοτικών και επιχορηγούμενων θεάτρων από 20 χώρες της Eυρώπης.
Έχει τιμηθεί με το βραβείο της Ένωσης Eλλήνων Kριτικών για τη συμβολή της στην καλλιτεχνική ανάπτυξη της περιφέρειας.
Oργανώνει από το 1994 το διεθνές φεστιβάλ «Θεατρική Άνοιξη». Στεγάζεται στο θέατρο «Αμαλία».
Eπιχορηγείται από το Yπουργείο Πολιτισμού.
Σύμφωνα με δήλωση εκπροσώπου της εισαγγελίας, πουεπικαλείται το ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο Itar-Tass, και βάσει του πορίσματος της σχετικής έρευνας που δημοσιοποιήθηκε σήμερα Πέμπτη, ένα μέλος του πληρώματος έθεσε σε λειτουργία το σύστημα πυρόσβεσης του σκάφους «χωρίς έγκριση και άνευ λόγου».
Είκοσι μέλη του πληρώματος του υποβρυχίου πέθαναν από ασφυξία καθώς το σύστημα πυρόσβεσης απελευθέρωσε αέριο φρέον την ώρα που το Nerpa εκτελούσε δοκιμαστικό κατάπλου στη Θάλασσα της Ιαπωνίας.
Ο ναυτικός, ο οποίος παραδέχθηκε το λάθος του, αλλά το όνομά του δεν έχει δημοσιοποιηθεί, αντιμετωπίζει ποινή κάθειρξης επτά ετών εάν καταδικαστεί από το Ναυτοδικείο.
Το δυστύχημα ήταν το χειρότερο για το Ρωσικό Πολεμικό Ναυτικό μετά την τραγωδία του Kursk, το οποίο, σύμφωνα με τη ρωσική κυβέρνηση, κατέληξε στον πυθμένα της Θάλασσας του Μπάρεντς μετά την έκρηξη μιας από τις τορπίλες του, το 2000.
Ωστόσο, η επίσημη εκδοχή για το ναυάγιο του Kursk και το χαμό των 118 μελών του πληρώματός του έχει αμφισβητηθεί έντονα από πολλούς παρατηρητές, που έχουν προβάλει διάφορα σενάρια για τα αίτια του δυστυχήματος, υποστηρίζοντας μεταξύ άλλων ότι οφειλόταν σε εχθρική ενέργεια ή κακό χειρισμό από μέρους αμερικανικού υποβρυχίου.
Περάσαμε μέσα από τη διαδικασία της δημιουργίας του έθνους μας και αυτό είχε τις επιπτώσεις του. Ακόμα και ο αγώνας που δίνουμε σήμερα στη Νοτιοανατολική Τουρκία είναι μέρος αυτής της διαδικασίας και δεν μπορούμε να απαλείψουμε τη συμβολή στη διαδικασία οικοδόμησης του έθνους όλων εκείνων που θεωρούν τους εαυτούς τους θύματα, κυρίως εκείνων που επλήγησαν από τους αναγκαστικούς εκτοπισμούς των πληθυσμών.
Όμως, εκείνες οι αρχές που υιοθετήθηκαν τότε, ήταν πολύ σημαντικές την περίοδο ίδρυσης της Δημοκρατίας, για να μπορέσει να γίνει η Τουρκία μια χώρα που κατοικείται από σύγχρονους, πολιτισμένους και φωτισμένους ανθρώπους». Αυτή ήταν η δήλωση του Τούρκου υπουργού άμυνας, Βετσντί Γκιονούλ, την περασμένη Δευτέρα κατά τη διάρκεια ομιλίας του για την επέτειο του θανάτου του Κεμάλ Ατατούρκ. Η δήλωση είναι απόλυτα ειλικρινής και αντανακλά το ιδεολογικοπολιτικό πλαίσιο μέσα από το οποίο η μεγάλη μερίδα της τουρκικής πολιτικής ελίτ...αντιλαμβάνεται αυτό που στη δυτική πολιτική κουλτούρα αποκαλείται εθνοκάθαρση. Αν η δήλωση γινόταν από κάποιο αξιωματούχο της κεμαλικής στρατογραφειοκρατίας δεν θα προσείλκυε τόσο ενδιαφέρον. Το να χρησιμοποιεί όμως ένα στέλεχος της κυβέρνησης Ερντογάν και του Ισλαμικού κόμματος αυτόν τον αυτάρεσκο και ναρκισσιστικό λόγο για να δικαιολογήσει τη στρατηγική της εθνοκάθαρσης στη διαδικασία συγκρότησης του Τουρκικού κράτους πόρρω απέχει από το πνεύμα του εκσυγχρονισμού που ευαγγελίζεται το κυβερνών κόμμα και δικαιολογημένα προκαλεί το ερώτημα: ποια η διαφορά με ένα κεμαλικό πολιτικό ή στρατιωτικό;Επιπλέον, η δήλωση Γκινούλ έχει και το πρόσθετο ενδιαφέρον του παραλληλισμού που μπορεί κάποιος να εντοπίσει με την επέτειο των 100 χρόνων της επανάστασης των Νεοτούρκων. Η επανάσταση του1908 απετέλεσε σταθμό για την ιστορία της Τουρκίας γιατί άνοιξε το δρόμο για την άνοδο στην εξουσία της φιλοδυτικής και εκσυγχρονιστικής μερίδας του στρατού. Παρά το γεγονός ότι το κίνημα προσείλκυσε την υποστήριξη των μη-τουρκικών κοινοτήτων, λόγω της ισονομίας που επαγγέλλετο (όπως ακριβώς σήμερα και η κυβέρνηση Ερντογάν), εντούτοις δεν ανταποκρίθηκε στις αρχικές προσδοκίες των μειονοτήτων. Το εθνικιστικό πλαίσιο του κινήματος των Νεότουρκων δεν επέτρεψε τη θεμελίωση ενός καθεστώτος που να στηριζόταν στις νεωτεριστικές βάσεις, σύμφωνα με τις αρχές του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού. Τα δικαιώματα των διαφόρων εθνοτήτων της αυτοκρατορίας εξακολουθούσαν να καταπατούνται και η παραδοσιακή νοοτροπία που επέμενε να βλέπει τους Τούρκους ένα ηγεμονικό έθνος μέσα στην αυτοκρατορία δεν έπαψε να κυριαρχεί.Το επίσημο τουρκικό κράτος υποστηρίζει ότι οι σφαγές κατά των Ελλήνων και των Αρμενίων έγιναν χωρίς πρόθεση στο πλαίσιο των δυσχερών πολεμικών συνθηκών κατά τη διάρκεια «κανονικών» εκτοπίσεων. Ό,τι θυμίζει εκείνη την περίοδο- και τη θυγατρική σχέση της σύγχρονης Τουρκίας με την ιστορία της παρακμής της αυτοκρατορίας – πρέπει να αποφεύγεται με κάθε κόστος. Έτσι εξηγείται και η αντίδραση στην Τουρκία για τις δηλώσεις Γκιονούλ, αφού ο απροκάλυπτος τρόπος με τον οποίο έγιναν αφήνουν εκτεθειμένη την Τουρκική κυβέρνηση. Οι Έλληνες και οι Αρμένιοι συνιστούν ένα σύμβολο εκείνης της τραυματικής περιόδου. Εάν οι Τούρκοι αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους ως ένα φοίνικα που αναγεννάται από τις οθωμανικές στάχτες, οι Έλληνες και οι Αρμένιοι, είναι τα ανεπιθύμητα ίχνη αυτής ακριβώς της στάχτης. Αυτή ακριβώς ήταν η νοηματική προέκταση των δηλώσεων του Γκιονούλ. Γι’ αυτό και οι δηλώσεις ήταν ειλικρινείς. 
ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ μέλη της Εξεταστικής Επιτροπής σχολίαζαν την σημερινή δήλωση του Νομάρχη Θεσσαλονίκης Παναγιώτη Ψωμιάδη, ως εξής:
Τον Πρωθυπουργό εμπλέκει ο ίδιος ο Νομάρχης με την διαρροή στον τύπο της από 16/12/05 επιστολής του προς το Γραφείο του Πρωθυπουργού και την μισή Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Σε αυτήν γράφει επί λέξει ότι οι ανταλλαγές ακινήτων με την Μονή Βατοπεδίου είναι “μεθόδευση πίσω από τις πλάτες του αιρετού Νομάρχη που έχει την ευθύνη της προστασίας και διαχείρισης των εκτάσεων του Υπουργείου Γεωργίας” .
Άρα η σκιά υπάρχει και για τον Νομάρχη και για την Κυβέρνηση, αφού και μόνος του γράφει στην επιστολή του ότι έχει συγκεκριμένες αρμοδιότητες.
Η παράσταση που είναι βασισμένη στο παραμύθι του Ευγένιου Τριβιζά «Ο Πόλεμος της Χαμένης Παντόφλας», έχει διαδραστικό χαρακτήρα και απευθύνεται σε παιδιά ηλικίας 8-11 ετών.
Θα πραγματοποιηθούν τρεις παραστάσεις στις 18, 19 και 20 Νοεμβρίου, στο Αμφιθέατρο Τελετών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
Οι μαθητές με κινητικές αναπηρίες του γυμνασίου, λυκείου της Ηλιούπολης έχουν μείνει για μια ακόμη φορά χωρίς μεταφορικά μέσα και δεν μπορούν να μετακινηθούν από το σπίτι στο σχολείο και αντιστρόφως.
Εκ των προτέρων είναι γνωστές οι πηγές χρηματοδότησης και τα συστήματα κατανάλωσης συγκεκριμένων καταναλωτικών υπηρεσιών και προϊόντων που μέσα από εξειδικευμένες πολιτικές γίνονται οικονομικά προσιτά.
Κάπου εδώ είναι όμως που χαθήκαμε γιατί τίποτα απ’ όλα αυτά δεν μπορεί να γνωστοποιηθεί στην Ελλάδα και στους Έλληνες.
Αποτελείται από 50 πρωταγωνιστές διαφορετικών ειδών.
Μεταξύ αυτών, η Κρατική Κεντρική Αίθουσα Συναυλιών «Ρωσία», η Κρατική Αίθουσα Συναυλιών Τσαϊκόφσκι, το θέατρο «Sol Apollo» (Βαρκελώνη, Ισπανία), το «Θέατρο Calderon», το «Θέατρο Μαδρίτης» (Μαδρίτη, Ισπανία), το «Θέατρο Coliseu» (Λισαβόνα, Πορτογαλία), το Θέατρο «Sadler's Wells» (Λονδίνο, Μεγάλη Βρετανία), η «Βασιλική Αίθουσα Συναυλιών» (Γλασκόβη, Μεγάλη Βρετανία), η «Αίθουσα St David» (Καρντίφ, Μεγάλη Βρετανία), η «Βασιλική Αίθουσα Συναυλιών» (Νότινγχαμ, Μεγάλη Βρετανία), το «Θέατρο Apollo» (Οξφόρδη, Μεγάλη Βρετανία), το «Θέατρο της Βασίλισσας» (Μπίρμιγχαμ, Μεγάλη Βρετανία), το «Μεγάλο θέατρο» (Blackpoll, Μεγάλη Βρετανία), το «Palace Theater» (Μάντσεστερ, Μεγάλη Βρετανία), το «Μέγαρο» (Αθήνα, Ελλάδα), το "Metro Center" (Χάλιφαξ, Καναδάς), την «Αίθουσα Καναδά» (Toρόντο, Καναδάς), την «Αίθουσα Carnegie» (Νέα Υόρκη, ΗΠΑ), την αίθουσα "Chrysler" (Νορφόλκ, ΗΠΑ) και πολλές άλλες.
Το πολιτιστικό σωματείο με την επωνυμία «Πήγασος - Σύλλογος Μοντελιστών Βορείου Ελλάδος» ιδρύθηκε στη Θεσσαλονίκη στα τέλη του 1998.
Στα χρόνια της δραστηριοποιήσεως του μέχρι σήμερα οργάνωσε σειρά από διάφορα σεμινάρια, συμμετείχε σε εκδηλώσεις και εκθέσεις διαφόρων συγγενών σωματείων.
Συνάδελφοι,Η Περιφερειακή Διοίκηση Πυροσβεστικών Υπηρεσιών Αττικής ύστερα από πρόταση μας αποφάσισε την πραγματοποίηση επιμορφωτικού σεμιναρίου με θέμα αντιμετώπιση Αστικών Πυρκαγιών. 
