H απόφαση του κ.Μειμαράκη να προσκαλέσει τους ομολόγους του υπουργούς άμυνας όλων των γειτονικών χωρών έχει προκαλέσει αίσθηση σε όλες τις χώρες,στην κάθε μία για διαφορετικούς λόγους. Ειδική σημασία όμως έχει η περίπτωση της Ιταλίας.
«Σε λίγες ημέρες, πρόκειται να σπάσει ένα ταμπού και να λυθεί μια σημαντική παρεξήγηση», γράφει ο αναλυτής της "Κορριέτε Ντέλλα Σέρα", Αντόνιο Φερράρι στη χθεσινή,πραγματικά καταπληκτική ανταπόκρισή του από την Αθήνα. 
Αμέσως μετά προχωρά σε διεξοδική αναφορά προσεγγίζοντας με αντικειμενικότητα την επέτειο του ελληνικού ΟΧΙ και την εισβολή των στρατευμάτων του Μουσσολίνι, και εξηγεί: "Στην εξέδρα της Θεσσαλονίκης, τη γεμάτη σημαίες για τη στρατιωτική παρέλαση της εθνικής γιορτής του ΟΧΙ, που η Ελλάδα αντέταξε στο τελεσίγραφο του Μουσσολίνι, δίπλα στον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας θα βρίσκεται ο Ιταλός πρέσβης Τζαμπάολο Σκαράντε.
Αμέσως μετά προχωρά σε διεξοδική αναφορά προσεγγίζοντας με αντικειμενικότητα την επέτειο του ελληνικού ΟΧΙ και την εισβολή των στρατευμάτων του Μουσσολίνι, και εξηγεί: "Στην εξέδρα της Θεσσαλονίκης, τη γεμάτη σημαίες για τη στρατιωτική παρέλαση της εθνικής γιορτής του ΟΧΙ, που η Ελλάδα αντέταξε στο τελεσίγραφο του Μουσσολίνι, δίπλα στον πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας θα βρίσκεται ο Ιταλός πρέσβης Τζαμπάολο Σκαράντε. Είναι η πρώτη φορά, που συμβαίνει κάτι τέτοιο και συνεπώς, είναι κατανοητό να έχει δημιουργηθεί μεγάλη προσμονή".
Η «Κορριέρε» τονίζει ότι με τον τρόπο αυτό, ύστερα από 68 χρόνια, θα μπει τέλος σε μια «κατά φαντασίαν κρίση», για την οποία, όμως, δεν ευθύνεται η Ελλάδα, αλλά το γεγονός ότι «πολλοί, στην Ιταλία, από φόβο ή από ραθυμία, προτιμούσαν να μη βλέπουν και να μη γνωρίζουν».
Η εφημερίδα του Μιλάνου υπενθυμίζει, μεταξύ άλλων, ότι ο Ιταλός υπουργός «λαϊκού πολιτισμού», Παβολίνι, δυο ημέρες πριν το φασιστικό τελεσίγραφο, είχε στείλει στην Αθήνα το θίασο της Όπερας της Ρώμης για να παρουσιάσει την «Μαντάμ Μπάτερφλαϊ», του Τζάκομο Πουτσίνι.
Τη βραδιά της δεξίωσης στην ιταλική πρεσβεία, έφτασε το ελληνικό ΟΧΙ.
«Για το λόγο αυτό, η ημέρα του ΟΧΙ ήταν και θα παραμείνει η μαρτυρία της εξέγερσης εναντίον μιας αδικίας.
Και η Ιταλία, θα έπρεπε να είναι ευγνώμων για αυτό το ΟΧΙ.
Διότι, όπως έγραψε ο πρέσβης Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, η άρνησή αυτή στο φασισμό, σήμανε την αρχή του τέλους του».
Φεστιβάλ στο οποίο πάνω από χίλιοι πεντακόσιοι χορευτές από όλη την Ελλάδα έδωσαν δυναμικό παρόν, σκορπώντας νότες αισιοδοξίας για το μέλλον, και την προοπτική του Ποντιακού Ελληνισμού.
Οφείλουμε λοιπόν όλοι εμείς να αποβάλουμε ότι αμαυρώνει την ιστορία και την πολιτιστική μας κληρονομιά, για να μπορέσουμε σιγά – σιγά να αναθεωρήσουμε όλα αυτά που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα και να επαναπροσδιορίσουμε τους σκοπούς και τους στόχους που πρέπει να θέσουμε στον οργανωμένο ποντιακό χώρο, διαμορφώνοντας ένα ισχυρό διεκδικητικό πλαίσιο που θα δώσει λύσεις στα ζητήματα που απασχολούν και ταλανίζουν τον Ποντιακό Ελληνισμό δεκαετίες τώρα, ζητήματα που έχουν να κάνουν, με την Αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, την Αποκατάσταση των Νεοπροσφύγων, την εισαγωγή της ιστορίας του Ποντιακού Ελληνισμού σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, κ.ά.Αφήνοντας στο περιθώριο το <> και δίνοντας έμφαση και αξία στο <> όπως έπραξαν οι χορευτές και οι χορεύτριες εκπροσωπώντας τους Συλλόγους τους που ταξίδεψαν από όλη την Ελλάδα για να στείλουν όπως αυτοί ξέρουν με μοναδικό τρόπο, πιασμένοι χέρι - χέρι όλοι μαζί σαν μία γροθιά, το μήνυμα της ενότητας του Ποντιακού Ελληνισμού που θα αποτελεί παρακαταθήκη για τις επόμενες γενεές.
Ο άγγελος έκανε ένα κύκλο πολύ σιγά γύρω από το μοντέλο και είπε...
- Μπορεί να σκεφτεί ;
- Αν μπορεί ; είπε ο Κύριος. Μπορεί να σου πει τα στοιχεία που αποτελούν μια πυρκαγιά σε 100 διαφορετικές περιπτώσεις, μπορεί να σκεφτεί πάνω από 10 τρόπους να απεγκλωβίσει ένα τραυματία απο ένα τροχαίο, μπορεί να υπολογίσει που είναι ο εγκλωβισμένος από την φωνή του και να συρθεί μέσα από σύρματα και ηλεκτροφόρα καλώδια για να τον ανασύρει μέσα από τα ερείπια ενός γκρεμισμένου κτιρίου... άσε που έχει μια φοβερή προσωπικότητα & μπορεί να μιλάει για ώρες με κάποιον που θέλει να δώσει τέλος στην ζωή του και τελικά να τον αποτρέπει. Βλέπει φρικτές σκηνές πόνου και καταστροφής και δεν χάνει την ψυχραιμία του... και όλα αυτά χωρίς ποτέ να έχει την αναγνώριση των θυμάτων ή των παρευρισκομένων... εκτός βέβαια των συναδέλφων του.
Τελικά ο άγγελος έσκυψε προσεκτικά πάνω στο μοντέλο και πέρασε το δάχτυλο του απαλά από το μάγουλο του πυροσβέστη.
- Υπάρχει μια διαρροή! ανακοίνωσε ο άγγελος...
- Δεν είναι διαρροή...είναι ένα δάκρυ, απάντησε ο Κύριος...
- Ένα δάκρυ; για ποιο λόγο ; είπε ο άγγελος
- Είναι ένα δάκρυ για κάθε καταπιεσμένο συναίσθημα που νιώθουν, ένα δάκρυ για τους συναδέλφους που έχασαν εν ώρα καθήκοντος, ένα δάκρυ για το κομμάτι υφάσματος που λέγεται Ελληνική σημαία και νιώθουν τόσο δεμένοι με αυτό. Είναι ένα δάκρυ για κάθε πόνο που έχουν υποφέρει χωρίς να μιλήσουν. Είναι ένα δάκρυ για την αφοσίωση τους στο να σώζουν ζωές και να βρίσκονται πάντα κοντά στον άνθρωπο και στο περιβάλλον .
- Τι υπέροχα που το σκέφτηκες Κύριε, είσαι μία ιδιοφυΐα είπε ο άγγελος...
Ο Κύριος τον κοίταξε μελαγχολικά και είπε... δεν το έβαλα εγώ εκεί!
«
«
Με αναμνηστική πλακέτα τιμήθηκε το ίδρυμα Λάτση για την προσφορά του όπως και ο Περιφερειάρχης κ. Aπόστολος Γεροκώστας ο οποίος παρέμεινε σχεδόν μέχρι το τέλος της συνάντησης αποδεικνύοντας έμπρακτα το ενδιαφέρον του για το θεσμό.
Δυστυχώς αποδεικνύεται άλλη μια φορά ότι οι 
Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες και να φέρω σε άσχημη θέση πρόσωπα που κατά τα άλλα είναι απολύτως σεβαστά ... αλλά στις τάξεις μας ούτε εθελοντικό κίνημα υπάρχει ούτε έχουμε ανάγκη να μας διαβάζουν μπαγιάτικες ομιλίες του αρχηγού του Π.Σ παπαγαλία... τουλάχιστον αυτό ήταν ντροπή και υποτιμητικό για εμάς, πράγμα που δεν έμεινε ασχολίαστο από τον πρόεδρο της Ε.Ε.Π.Α κ. Ζέρβα Δημήτρη. 
Οι εκπρόσωποι των κομμάτων προσπάθησαν να μπουν στο πνεύμα της συζήτησης αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφεραν εμφανίζοντας απογοητευτική εικόνα καθώς η δεν είχαν ενημερωθεί επαρκώς ή απλά δεν ενδιαφέρθηκαν να ενημερωθούν ερχόμενοι στην συνάντηση αυτή. Μικρός και ουσιαστικός ήταν ο λόγος του κ. Γεωργιάδη από το ΛΑΟΣ όπου δεσμεύτηκε να κάνει επερώτηση στην Βουλή για τις στολές και την καθυστέρηση παράδοσης τους.
Η Natacha Atlas είναι μία ερμηνεύτρια που γοητεύει το κοινό με την ευαισθησία της έκφρασής της και το απαράμιλλο χρώμα της φωνής της.
Έχει αποσπάσει πολλά διεθνή βραβεία ενώ έχουν ξεχωρίσει οι συνεργασίες της με καλλιτέχνες όπως ο Peter Gabriel, ο Nithin Sawhney, ο Τυνήσιος τραγουδοποιός Walid Rouissi, ο Jah Wobble, οι Transglobal Underground.
O Chico Freeman και οι Guataca παντρεύουν μια Αφρικάνικη Ρυθμική δομή μέσα σε μια εξερεύνηση των Αφρό-Κουβανέζικων, Αφρό-Αμερικάνικων Jazz στοιχείων, επικαλυμμένη με διάφορους ρυθμούς. Με αυτό τον τρόπο δημιουργούν μια εμπειρία ρυθμών που ενθουσιάζει τους ακροατές σε πολλαπλά διαδοχικά επίπεδα
Η μουσική ταξιδεύει το κοινό σε ένα μέρος που υπερβαίνει το χώρο - χρόνο και μας γυρνάει πίσω, εκεί που η μυθική Κουβανέζικη αιχμηρή αξίνα "Guataca" άνοιξε την γη. 
Η Guataca συνήθως χρησιμοποιείται και σαν μουσικό όργανο για το χτύπημα της κουδούνας.
Στην λαϊκή γλώσσα του δρόμου στη Κούβα o Guataca είναι συνήθως κάποιος με μεγάλα αυτιά η αυτός που ακούει πάρα πολύ καλά
Ο Chico Freeman δημιούργησε τους Guataca εμπνευσμένος από την συνεργασία αρκετών χρόνων με μουσικούς της Αφρό-Λάτιν σκηνής όπως:o Machito, o Tito Puente, o Chuko Valdez and Irakere, Edie Palmiere και Ray Barreto.
Καθώς και με Αφρό-Αμερικάνους Μύθους της Jazz όπως:o McCoy Tyner, o Elvin Jones, o Roy Haynes, o Don Pullen, o Jack Dejhonette, o Charles Mingus και ο Dizzy Gillespie.
Η μπάντα αποτελείται από έμπειρους επαγγελματίες και νεαρούς σε ηλικία μουσικούς σε μια καταπληκτική μίξη παγκόσμιας μουσικής.
Οι Λάτιν Ρυθμοί, οι Αφρικανικοί Κληρονομιά και οι ενέργεια του HIP HOP ενσωματωμένη στην ευαισθησία της ενορχηστρωμένης παραδοσιακής Jazz .
Είναι η μουσική που σε κάνει να θέλεις να κουνηθείς, η μουσική που κατορθώνει να γεφυρώσει το χάσμα ανάμεσα σε γενιές με ρυθμούς που δεν γνωρίζουν ηλικία.
Η συνέντευξη που σας παραθέτουμε, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Πίστα» στα 1997.
