(ΑΠΟ http://www.traveldailynews.gr/default.asp)
Σε άρθρο της η κ. Αντζελα Γκερέκου τονίζει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ελληνικός τουρισμός, και το γεγονός ότι παραμένουν άλυτα.
Παραθέτουμε το άρθρο .
Αν πραγματικά επιθυμούμε να είμαστε ειλικρινείς και να δούμε κατάματα το μέγεθος του προβλήματος, τότε οφείλουμε να παραδεχτούμε πως τα όσα δυσάρεστα ή και τραγικά γεγονότα, βλέπουν το "φως" της δημοσιότητας, εντός και εκτός των συνόρων της χώρας, δεν είναι τίποτε άλλο από τα συμπτώματα πρόσφατης «ασθένειας» που ταλανίζει τον Ελληνικό τουρισμό.
Συμπτώματα μιας αδιαμφισβήτητης και σκληρής πραγματικότητας που βιώνει κάθε Έλληνας πολίτης στην καθημερινότητα του, λόγω έλλειψης τουριστικής πολιτικής.
Συμπτώματα και συνθήκες που επιτυγχάνουν να υπερισχύσουν έναντι κάθε αντικειμενικού ισχυρού συγκριτικού πλεονεκτήματος έχει η χώρα μας.
Η ιστορία, ο πολιτισμός, το φυσικό της κάλλος, αλλά και η παγκόσμια διαχρονική άποψη για την υπερηφάνεια, το φιλότιμο και την ιδιαίτερη φιλοξενία του ελληνικού λαού, είναι μερικά από αυτά τα πλεονεκτήματα που μας κατέστησαν δημοφιλή και αρεστό τουριστικό προορισμό, μέχρι σήμερα.
Σ’ αυτά να προσθέσουμε περίπου 650.000 κλίνες σε ξενοδοχεία και άλλες τόσες στα ενοικιαζόμενα καταλύματα.Δυστυχώς, πλέον γίνεται ολοένα και πιο προφανές, πως αυτά τα πλεονεκτήματα, φαντάζουν αδύναμα να υπερασπιστούν από μόνα τους τον ελληνικό τουρισμό απέναντι σε μια ιδιαίτερα σκληρή και ανταγωνιστική παγκόσμια τουριστική αγορά.
Η δε αδυναμία μας να υπερασπιστούμε νέα πλεονεκτήματα που αποκτούμε, είναι επίσης δεδομένη, αν λάβουμε υπόψη πως ακόμη και η επιτυχής οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, «εξατμίστηκε», αφήνοντας πίσω της τη σκανδαλώδη εγκατάλειψη και καταστροφή των μοναδικών ολυμπιακών εγκαταστάσεων μας. Όμως, ακόμη και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαχρονικά έχουμε, εγκαταλείπονται ή και καταστρέφονται καθημερινά, το ένα μετά το άλλο.
Αρχαιολογικοί χώροι παραμένουν κλειστοί ή παρουσιάζουν εικόνα εγκατάλειψης εξαιτίας ελλιπούς συντήρησης, ενώ άλλοι, λειτουργούν ελάχιστες ώρες την ημέρα, λόγω έλλειψης προσωπικού.
Ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες με σοβαρές ελλείψεις, ενώ τα εισιτήρια μετακίνησης είναι πανάκριβα.
Διαχείριση απορριμμάτων, βασικά έργα υποδομών, ύδρευση αποχέτευση κ.ο.κ.
Την τελευταία τετραετία, δεν προστέθηκε τίποτα.
Πολλές από τις μοναδικές παραλίες της χώρας παραμένουν ανοργάνωτες, χωρίς τις βασικές υποστηρικτικές υποδομές, ενώ πολλές ακτές μας μολύνονται καθημερινά από αστικά ή άλλα απόβλητα.
Η έλλειψη πόρων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και η έλλειψη τουριστικής πολιτικής είναι η κύρια αιτία.
Ο αγροτουρισμός, μα και πλήθος άλλων εναλλακτικών μορφών τουρισμού, παρουσιάζουν υποτυπώδη ανάπτυξη, ενώ όσες μονάδες λειτουργούν, μέσα από πλήθος δυσκολιών, αποτελούν την φωτεινή εξαίρεση του κανόνα.
Οι συνθήκες παροχής υπηρεσιών υγείας σε όλη τη χώρα και κυρίως στα απομακρυσμένα νησιά της χώρας μας, είναι επίσης γνωστή.
Ομοίως και οι συνθήκες διακομιδής έκτακτων περιστατικών, με παραδείγματα όπου ψαροκάικα αντικαθιστούν το ΕΚΑΒ, εν έτει 2008!
Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί της πολιτείας, μετά βίας δικαιολογούν την ύπαρξη τους, κ.ο.κ.
Και σε όλα τούτα, έρχεται να προστεθεί η ανεξέλεγκτη ακρίβεια προϊόντων και υπηρεσιών -δυσανάλογη άλλων χωρών με το ίδιο νόμισμα- που συμπληρώνει την εικόνα του σημερινού ελληνικού τουρισμού.
Ο κάθε πολίτης μπορεί να προσδιορίσει τις τεράστιες ευθύνες της Κυβέρνησης, απέναντι σε ένα τομέα που συνεχίζει να συνεισφέρει απλόχερα, άνω του 18% στο ΑΕΠ της χώρας, προσφέροντας απασχόληση σε πολύ μεγάλο αριθμό ελληνικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων, αποτελώντας καθοριστικό παράγοντα για την επιβίωση μα και την ανάπτυξη της περιφέρειας της χώρας.
Ωστόσο, το ανταποδοτικό όφελος που η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί ότι αρμόζει προς αυτό τον τομέα, για το έτος 2008, είναι μόλις το 0,14% του συνολικού Εθνικού Προϋπολογισμού, μόλις το 0,07% του τακτικού προϋπολογισμού και μόλις το 0,93% του προϋπολογισμού δημοσίων επενδύσεων.
Με λίγα λόγια, αυτές είναι οι επενδύσεις της κυβέρνησης για τον Ελληνικό Τουρισμό.Δυστυχώς, όπως αποδεικνύεται, η σύσταση του υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης, ήταν η αρχή και το ταυτόχρονο τέλος της πολιτικής των δήθεν μεταρρυθμίσεων σχετικά με τον τουρισμό, από την κυβέρνηση της Ν.Δ. Ουσιαστικά ο τουρισμός αφέθηκε στη μοίρα του, και στους πειραματισμούς του εκάστοτε υπουργού.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα εξάλλου, αποτελεί η διαρκής αλλαγή των κεντρικών μηνυμάτων και λογότυπων του Ελληνικού Τουρισμού, τα τελευταία 4 χρόνια, που ακολουθούν τις αλλαγές των υπουργών τουρισμού. «Ζήσε το μύθο σου», «Ανακάλυψε τις αισθήσεις σου», «Ελλάδα: H αληθινή εμπειρία» κ.α., προκαλώντας τελικά την απόλυτη σύγχυση για το brand name μας στην παγκόσμια τουριστική αγορά.Και όσο υπήρχε η αίγλη και ο απόηχος των Ολυμπιακών Αγώνων, η έλλειψη πολιτικής στον τομέα του τουρισμού, δεν ήταν τόσο ορατή.
Η εφετινή όμως πτωτική πορεία του ελληνικού τουρισμού, έδειξε το μέγεθος του προβλήματος, δηλαδή την έλλειψη τουριστικής πολιτικής.
Η πτώση αυτή, καταγράφεται ακόμη και σε παραδοσιακούς τουριστικούς προορισμούς της χώρας όπως η Κέρκυρα (πλέον του 7% για τον Ιούλιο).
Η εμμονή του υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης, να αποδώσει την πτωτική πορεία του τουρισμού, στις διεθνείς οικονομικές συγκυρίες, είναι τουλάχιστον κοντόφθαλμη και επικίνδυνη.
Χαρακτηριστικά, επισημαίνουμε ότι ούτε μια απάντηση στις 12 ερωτήσεις μου στην Βουλή δεν είχε απαντήσει εμπρόθεσμα ο κύριος υπουργός, πριν του ασκηθεί δημόσια κριτική και πίεση. Τι άλλη απόδειξη χρειάζεται για να καταλάβουμε πως αντιλαμβάνεται την άσκηση ανεξέλεγκτης εξουσίας;
Όχι μόνο το ΠΑΣΟΚ, αλλά το σύνολο σχεδόν των παραγόντων του τουριστικού τομέα της χώρας, εδώ και πολύ καιρό, «κρούει τον κώδωνα» του κινδύνου για τις διαφαινόμενες εξελίξεις, αντικρούοντας με συγκεκριμένα στοιχεία τις καθησυχαστικές εκτιμήσεις και δηλώσεις του αρμόδιου υπουργείου.
Τελικά, μεσούσης της τουριστικής περιόδου, τόσο η ισχύουσα πραγματικότητα όσο και η πρόσφατη επιλογή του υπουργού κ. Σπηλιωτόπουλου, να προσπαθήσει να διαχύσει ή και να μεταθέσει τις δικές του ευθύνες σε συναρμόδιους - αρνούμενους τελικά να αναλάβουν τις ευθύνες τους- συναδέλφους του υπουργούς, μέσω σχετικών επιστολών, ήρθε να αποδείξει την αποδοχή του προβλήματος, αναδεικνύοντας επίσης την αμηχανία, μα και τις τεράστιες ευθύνες της Κυβέρνησης της ΝΔ.
Μιας κυβέρνησης που αποδεικνύει πως ο τουρισμός δεν αποτελεί προτεραιότητα της, πως δεν έχει αντιληφθεί τις κοινωνικές και οικονομικές προεκτάσεις του για τη χώρα, πως δεν έχει αντιληφθεί ότι τουρισμός είναι μια πολυσύνθετη δραστηριότητα που χρειάζεται οριζόντιες πολιτικές, πως επηρεάζεται άμεσα από τις πολιτικές πολλών συναρμόδιων υπουργείων.
Και όλα τούτα δεν αποτελούν «ισοπεδωτικές» λογικές, για την δόμηση αντιπολιτευτικού λόγου.
Αντιθέτως, εδράζονται σε συγκεκριμένα στοιχεία, διαπιστώσεις και παραδοχές. Η άσκηση στείρας αντιπολίτευσης, που περιορίζεται μόνο στην ανάδειξη των ελλείψεων, των αδυναμιών και των άστοχων πολιτικών επιλογών, χωρίς την κατάθεση συγκεκριμένων προτάσεων, δεν προσφέρει.
Για το λόγο αυτό, το ΠΑΣΟΚ, έχει καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις, τόσο σε σχέση με την αντιμετώπιση της σοβαρής πτώσης που καταγράφουν την εφετινή χρονιά πολλές περιοχές της χώρας, όσο βέβαια και σε σχέση με την προοπτική του Ελληνικού τουρισμού, η οποία χρειάζεται να δομηθεί στη βάση ενός Εθνικού Στρατηγικού Σχεδιασμού.
Προτάσεις που βασίζονται στην ορθολογική αξιοποίηση του συνόλου των συγκριτικών της πλεονεκτημάτων, ώστε η Ελλάδα να καταστεί ξανά, ένας υπερήφανος βιώσιμος και ανταγωνιστικός προορισμός που θα σέβεται τον εαυτό του αλλά και τους επισκέπτες - φιλοξενούμενους του.
Προτάσεις και πολιτικές που τα παραγόμενα οφέλη δεν θα καταλήγουν σε λίγους και πολλές φορές εκτός των συνόρων της χώρας μας, αλλά θα μπορούν να διαχυθούν στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, συμβάλλοντας έτσι, στην ουσιαστική περιφερειακή ανάπτυξη κάθε γωνιάς της πατρίδας μας.
Πολιτικές που θα εμπεδώσουν ξανά την αναγκαία σχέση εμπιστοσύνης με τους επισκέπτες-φιλοξενούμενους της. Σε τούτη την προσπάθεια, πρώτος εγγυητής αξιοπιστίας, συνέπειας και σεβασμού των κανόνων, οφείλει να είναι η ελληνική πολιτεία, η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση.
Ο λαός, πολλές φορές μέχρι σήμερα, έχει αποδείξει πως και η υπερηφάνεια και η αξιοπρέπεια και το φιλότιμο και η φιλοξενία, αποτελούν στοιχεία του χαρακτήρα του.
Αρκεί να δοθούν κίνητρα, αρκεί να διαμορφωθούν οι συνθήκες, αρκεί να δοθεί η δυνατότητα να λειτουργήσει υγιώς η τουριστική αγορά.
Σίγουρα, κανένας εξωγενής παράγοντας, καμιά νοοτροπία, δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι και δικαιολογία για την ανικανότητα ή και την σωρεία των αποτυχημένων πολιτικών επιλογών, της κυβέρνησης της Ν.Δ.
Αποτελέσματα που οδηγούν τον εγχώριο τουρισμό σε «ελεύθερη πτώση», την ελληνική οικονομία σε σοβαρή κρίση, τους Έλληνες πολίτες σε καθημερινά οικονομικά αδιέξοδα και απόγνωση.Εξάλλου, η Ελλάδα, ακόμη και σε πιο δύσκολες συγκυρίες, έχει αποδείξει ότι μπορεί να καταστεί και να αντέξει ως δημοφιλής και αξιοπρεπής τουριστικός προορισμός.
Προφανώς λοιπόν, η ηττοπάθεια, η μιζέρια και η ανικανότητα δεν χαρακτηρίζουν τον ελληνικό λαό, αλλά αποκλειστικά και μόνο την κυβέρνηση της ΝΔ.
Δευτερότοκος γιος της Αθηνάς και του Βασιλείου Παναγούλη, αξιωματικού του στρατού ξηράς. Αδερφός του Γεωργίου Παναγούλη, θύματος του καθεστώτος των Συνταγματαρχών, και του Ευσταθίου Παναγούλη, μετέπειτα πολιτικού άνδρα.
Από την πλευρά του πατέρα του κατάγεται από την Δίβρη (Λάμπεια) Ηλείας και από την πλευρά της μητέρας του από την Λευκάδα. Εξαιτίας της κατοχής από τις δυνάμεις του Άξονα, ο Α. Παναγούλης πέρασε μέρος της παιδικής του ηλικίας στη Λευκάδα. Σπούδασε στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο στην Σχολή Μηχανολόγων-Ηλεκτρολόγων.Πνεύμα ελεύθερο και δημοκρατικό, ο Αλέξανδρος Παναγούλης εντάχθηκε από νεαρή ηλικία στις κεντρώες πολιτικές δυνάμεις του τόπου: στην Ένωση Κέντρου (Ε.Κ.) του Γεωργίου Παπανδρέου.Συγκεκριμένα ο Α. Παναγούλης εντάχθηκε στην οργάνωση της νεολαίας του κόμματος – Οργάνωση Νέων της Ένωσης Κέντρου (Ο.Ν.Ε.Κ.) που μετονομάζεται στη συνέχεια σε Ελληνική Δημοκρατική Νεολαία (Ε.ΔΗ.Ν.) – για να αναλάβει μετά την μεταπολίτευση την προεδρία της στις 3 Σεπτεμβρίου του 1974.Ο Αλέξανδρος Παναγούλης συμμετείχε ενεργά στον αγώνα για την επαναφορά της δημοκρατίας και εναντίον του στρατιωτικού καθεστώτος του Γ. Παπαδόπουλου (1967-1974). Λιποτάκτησε από το στράτευμα και ίδρυσε την οργάνωση Εθνική Αντίσταση. Αυτοεξορίστηκε στην Κύπρο για να καταστρώσει σχέδιο δράσης.
Εκεί έρχεται σε επαφή με τους πολιτικούς άνδρες του τόπου, όπως ο Πολύκαρπος Γιωρκάτζης, με σκοπό να τους ζητήσει να συνδράμουν στην αντίσταση.
Επανέρχεται στην Ελλάδα και μαζί με στενούς του συνεργάτες σχεδιάζει την απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα Παπαδόπουλου την 13η Αυγούστου 1968 κοντά στη Βάρκιζα. Αποτυγχάνει και συλλαμβάνεται.
Όπως σημειώνει η Οριάνα Φαλάτσι στην συνέντευξη της με τον Αλέξανδρο Παναγούλη μετά την απελευθέρωση του, η πράξη του ήταν μια πολιτική πράξη εναντίον της δικτατορίας.
Η Φαλάτσι αναφέρει τον Α. Παναγούλη ως εξής:
Δεν επιδίωξα να σκοτώσω έναν άνθρωπο.
Δεν είμαι ικανός να σκοτώσω έναν άνθρωπο.
Επιδίωξα να σκοτώσω έναν τύραννο
Μετά από μερόνυχτα συνεχούς βασανισμού, οδηγείται ημιθανής στο νοσοκομείο και κατόπιν δικάζεται από το Στρατοδικείο στις 3 Νοεμβρίου 1968 και καταδικάζεται δις εις θάνατον, μαζί με άλλα μέλη της Εθνικής Αντίστασης, στις 17 Νοεμβρίου 1968. Μεταφέρεται στην Αίγινα για την εκτέλεση η οποία όμως ματαιώθηκε χάρη στις πιέσεις της διεθνούς κοινότητας και αφού προσπάθησαν να πείσουν τον Παναγούλη να υπογράψει για να του δοθεί χάρη.
Στις 25 Νοεμβρίου 1968 ο Παναγούλης μεταφέρθηκε από την Αίγινα στις Στρατιωτικές Φυλακές του Μπογιατίου, όπου και του επιβλήθηκε η "ποινή του εντοιχισμού" όπως λέει ο ίδιος.
Δραπετεύει από τις Στρατιωτικές Φυλακές του Μπογιατίου (Σ.Φ.Μ.) όπου κρατείτο, στις 5 Ιουνίου 1969. Συλλαμβάνεται εκ νέου και οδηγείται προσωρινά στο στρατόπεδο του Γουδίου για να μεταφερθεί μετά από ένα μήνα και πάλι στις φυλακές του Μπογιατίου.
Εκεί τον περιμένει η απομόνωση σε κελί που το φτιάξαν ειδικά για τον Παναγούλη και ήταν σαν αντίγραφο τάφου.
Επιχειρεί να δραπετεύσει αρκετές φορές ανεπιτυχώς.
Γράφει ποιήματα ως διέξοδο.
Συνεχίζει να γράφει ακόμα και όταν του κατάσχουν κάθε γραφική ύλη χρησιμοποιώντας για μελάνι το αίμα του και για χαρτί τους τοίχους του κελιού-τάφου του.
Ο Α. Παναγούλης σύμφωνα με ορισμένους αρνείται την πρόταση απονομής χάριτος που του προσέφερε η χούντα.
Τον Αύγουστο του 1973 - μετά από τεσσεράμισι σχεδόν χρόνια φυλάκισης – απελευθερώθηκε βάση της γενικής αμνηστίας που απένειμε το καθεστώς των συνταγματαρχών στους πολιτικούς κρατούμενους, κατόπιν της αποτυχημένης προσπάθειας του Γ. Παπαδόπουλου να φιλελευθεροποιήσει το καθεστώς του.
Αυτοεξορίζεται εκ νέου, αυτή τη φορά στην Φλωρεντία της Ιταλίας, για να επαναδραστηριοποιηθεί στην αντίσταση, ουσιαστικά όμως συνεχίζει την αντίσταση στην Ελλάδα ερχόμενος κρυφά όπου και οργανώνει ομάδες αντίστασης.
Στην μεταπολίτευση ο Αλέξανδρος Παναγούλης εκλέγεται βουλευτής της Β΄ Αθηνών από την Ένωση Κέντρου-Νέες Δυνάμεις (Ε.Κ.-Ν.Δ., σήμερα Ε.ΔΗ.Κ.), καθώς αρνείται να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ και με τον Ανδρέα Παπανδρέου τον οποίο παρομοίζε με φασίστα και έλεγε πως ήταν ο Έλληνας Μουσολίνι, στις εκλογές της 17ης Νοεμβρίου 1974.
Επιδιώκει την απομόνωση των πολιτικών που συνεργάστηκαν με το δικτατορικό καθεστώς της Χούντας και εξαπολύει σωρεία καταγγελιών.
Λίγο μετά την εκλογή του έρχεται σε ρήξη με την ηγεσία του κόμματος του γιατί είχε συγκεντρώσει στοιχεία για τη συνεργασία του Δημήτρη Τσάτσου με το χουντικό καθεστώς, με συνέπεια να αρνηθεί να συνυπάρξει με τον "προδότη" στο ίδιο κόμμα και παραιτείται. Παρέμεινε όμως στη Βουλή των Ελλήνων ως ανεξάρτητος βουλευτής.
Επιμένει στις καταγγελίες του και έρχεται σε ανοιχτή αντιπαράθεση με τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης, Ευάγγελο Αβέρωφ και τον Δημήτρη Τσάτσο.
Δέχθηκε πολιτικές πιέσεις αλλά και απειλές για τη ζωή του για να αποσύρει τις καταγγελίες του, όπως διαρήξεις στο πολιτικό του γραφείο, μυνήματα που του αφήναν άγνωστοι κλπ.
Σκοτώνεται την πρωτομαγιά του 1976 σε ηλικία 38 ετών κατόπιν τροχαίου ατυχήματος στην λεωφόρο Βουλιαγμένης (το αυτοκίνητό του πήγε και έπεσε σέ υπόγειο κατάστημα επι τής λεωφόρου κάθετα στην πορεία), λίγες μέρες πριν την αποκάλυψη των φακέλων σχετικά με τα όργανα ασφαλείας της Χούντας (Φάκελος ΕΣΑ).
Η αποκάλυψη των φακέλων, που δεν έλαβε χώρα ποτέ, λέγεται ότι περιείχε αδιαμφισβήτητες αποδείξεις εις βάρος ορισμένων πολιτικών που συνεργάστηκαν με την χούντα.
Κατά πολλούς, το τροχαίο ατύχημα είχε στηθεί για να θέσει τον Αλέξανδρο Παναγούλη εκτός μάχης και να εξαφανίσει τις αποδείξεις που είχε υπό την κατοχή του.
Δεν υπάρχει ωστόσο κανένα τεκμήριο για όλες αυτές τις εικασίες.
Ο Αλέξανδρος Παναγούλης βασανίζεται καθημερινά, με τα πιο ευφάνταστα, σκληρά και αποκρουστικής σύλληψης βασανιστήρια καθ΄ όλη την διάρκεια της κράτησης του.
Η αυτοκυριαρχία του, η αυτοπειθαρχία του, το πείσμα στο να υπερασπιστεί αυτό που πιστεύει και το χιούμορ που διέθετε λειτουργούν σαν ασπίδες χάρη στις οποίες κατορθώνει να επιβιώσει τον σωματικό και ψυχικό βιασμό.
Κατά πολλούς, στις φυλακές του Μπογιατίου γράφει τα καλύτερα του ποιήματα στον τοίχο του κελιού του ή σε μικροσκοπικά παλιόχαρτα, με μελάνι συχνά το ίδιο του το αίμα. Πολλά από τα ποιήματα του δεν διασώθηκαν.
Αρκετά όμως από αυτά είτε κατάφερε να τα βγάλει από την φυλακή με διάφορους τρόπους είτε να τα ξαναγράψει αργότερα χάρη στο ισχυρό μνημονικό του.
Το 1972, ενώ ήταν ακόμη στη φυλακή, εκδίδεται στο Παλέρμο η πρώτη ποιητική του συλλογή στα Ιταλικά Altri seguiranno: poesie e documenti dal carcere di Boyati (Άλλοι θα ακολουθήσουν: ποίηση και ντοκουμέντα από τις Φυλακές του Μπογιατίου) με εισαγωγικό σημείωμα από τον Ιταλό πολιτικό Φερούτσιο Πάρη και τον Ιταλό σκηνοθέτη και καλλιτέχνη Πιέρ Πάολο Παζολίνι.
Για το έργο του αυτό ο Α. Παναγούλης βραβεύτηκε με το Διεθνές Βραβείο Λογοτεχνίας Βιαρέτζιο (Premio Viareggio Internazionnale) τη χρονιά που ακολούθησε.
Μετά την απελευθέρωση του ο Α. Παναγούλης εξέδωσε στο Μιλάνο την δεύτερή του ποιητική συλλογή στα Ιταλικά Vi scrivo da un carcere in Grecia (Μέσα από Φυλακή σας γράφω στην Ελλάδα) με εισαγωγικό σημείωμα από τον Πιέρ Πάολο Παζολίνι.
Είχε προηγηθεί η έκδοση στα ελληνικά τετραδίων όπως η συλλογή με τίτλο Η Μπογιά.
Οι πολίτες εξακολουθούν να ταλαιπωρούνται στα γραφεία κτηματογράφησης των 107 δήμων και κοινοτήτων που συμμετέχουν στη διαδικασία και ως μοναδική λύση αυτή τη στιγμή προβάλει η κατάθεση των δηλώσεων μέσω Διαδικτύου.
Με δεδομένο ότι περίπου 1.500.000 δικαιώματα ανήκουν σε διάφορους οργανισμούς, για τους οποίους υπάρχει ειδική διαδικασία, και ότι μέχρι τέλους Αυγούστου οι ειδικοί υπολογίζουν πως θα έχουν κατατεθεί περίπου 1.000.000 δικαιώματα πολιτών, παράγοντες της αγοράς εκτιμούν ότι επιβάλλεται τρίμηνη παράταση της προθεσμίας υποβολής δηλώσεων.
Ένας από αυτούς, ο πρόεδρος του Συλλόγου Συμβολαιογράφων, Νίκος Στασινόπουλος, αναφέρει σε δήλωσή του στην εφημερίδα «Τα Νέα»: 
Σύμφωνα με πληροφορίες, στη γνωμοδότηση της 
Συμπτώματα μιας αδιαμφισβήτητης και σκληρής πραγματικότητας που βιώνει κάθε Έλληνας πολίτης στην καθημερινότητα του, λόγω έλλειψης τουριστικής πολιτικής.
Η χρονιά είναι το 2004: ο Μανώλης και ο αδερφός του ο Κυριάκος (μαζί με ένα σκύλο) ήταν μόλις λίγων μηνών. Τότε ζούσαν στο σπίτι ενός κτηνοτρόφου ο οποίος, θέλοντας να τους προσφέρει καλύτερη ποιότητα ζωής και μιας και ήταν ήδη εξαρτημένα από την ανθρώπινη φροντίδα, τα παρέδωσε στη Δ/νση Δασών Καστοριάς και κατόπιν στον ΑΡΚΤΟΥΡΟ. Σήμερα ο Μανώλης και ο Κυριάκος είναι 4.5 χρονών.
Κάτι, δηλαδή σαν τον ταχυπλουτισμό που τόσο βάναυσα έχει ταλανίσει τις νεώτερες γενιές των Ελλήνων (για να μην ξεχνάμε και την «ελληνοκτονία» που συντελέστηκε από τους «ειδικούς» στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών ) να γίνουμε πολύ γρήγορα, όσο πλουσιότεροι μπορούμε με τον λιγότερο δυνατό μόχθο!..
Ποιός είναι ο Τάσος Κωστόπουλος ,μα φυσικά ένας απο τους φορείς του ιού της Ελευθεροτυπίας......
ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ
* Μιλάτε για αναγνώριση «μακεδονικής μειονότητας» στην Ελλάδα, παρότι υπάρχουν μόνο μερικές χιλιάδες ανθρώπων που εκτός της ελληνικής μιλάνε και μια άλλη διάλεκτο (όχι ίδια με αυτήν της ΠΓΔΜ), αλλά δεν συνιστούν «μειονότητα» με την έννοια των διεθνών συνθηκών.
Γεννημένη στην Αθήνα, εγκατέλειψε την Ελλάδα το 1967 για να αγωνιστεί παθιασμένα ενάντια στην χούντα, δίνοντας χιλιάδες συναυλίες σε όλο τον κόσμο.
Πρόκειται για μια ταλαντούχα όσο και προικισμένη προσωπικότητα που κατακλύζει τη σκηνή φωνητικά κι υποκριτικά.
Ο Γιάννης Μαρκόπουλος θα διευθύνει το μοναδικό έργο «
Ο Νομάρχης Αστέριος Ζωγράφος αναφερόμενος στο θέμα δήλωσε:_
Με συμμετοχές από τις ηπείρους του πλανήτη, δίνει μία παγκόσμια πλέον νότα και μεταφέρει το μήνυμα της ειρήνης και συναδέλφωσης των λαών στα πέρατα της γης.
Οι προσκεκλημένες χώρες προβάλλουν τον πολιτισμό τους, χορεύουν, τραγουδούν, παρουσιάζουν δείγματα λαϊκής τέχνης, διαφημίζουν τον τουρισμό τους, προσφέρουν γαστρονομικές γεύσεις από την παραδοσιακή τους κουζίνα, μεταδίδοντας μέσα από όλα αυτά τα στοιχεία την κουλτούρα τους, στον πεζόδρομο Πολυγύρου.
Επιπρόσθετα οι κοινωνικές οργανώσεις, "ΠΝΟΗ", "ΑΝΑΤΟΛΗ" με τη συμμετοχή τους δίνουν την ανθρωπιστική διάσταση της διοργάνωσης.
Φυσικά οι μικροί επισκέπτες που έχουν όρεξη για παιχνίδι και θέαμα, θα έχουν την ευκαιρία να διασκεδάσουν και να ψυχαγωγηθούν σε ένα ειδικά σχεδιασμένο πρόγραμμα για τη νεολαία του τόπου μας με παιδικά παιχνίδια, παραστάσεις καραγκιόζη και karaoke party στον προαύλιο χώρο του Δημαρχείου.
Τέλος στις 15 Αυγούστου διοργανώνεται η συναυλία με τον Δημήτρη Μπάση στο Ανοιχτό Θέατρο Πολυγύρου υπό την αιγίδα του Πολιτιστικού Οργανισμού της Νομαρχίας.
Πριν δυο μέρες συναντηθήκαμε στην Χαλκιδική, και είπαμε πάρα πολλές λεπτομέρειες, μιλήσαμε για τα προβλήματα των Εθελοντών Πυροσβεστών και τον εμπαιγμό μας από τους «αρμόδιους», πολιτικούς και λοιπούς.
Αυτή η εβδομάδα που έρχεται, όπως με διαβεβαίωσε ο ίδιος θα είναι εβδομάδα επαφών και «πιέσεων» προς κάθε κατεύθυνση προκειμένου να γίνουν θετικά και άμεσα βήματα για την επίλυση των προβλημάτων μας.
Επίσης μου εξέφρασε και τον προβληματισμό του για το «τοπίο» που υπάρχει στον εθελοντισμό γενικότερα στη χώρα με τον «χορό των χρηματοδοτήσεων».
Ένα μικρό βιογραφικό, δίνει την ευκαιρία σε όλους μας να γνωρίσουμε καλύτερα τον Ευθύμη Καρανάσιο, και κάποιες από τις δραστηριότητες του.
«Ο Ευθύμης Καρανάσιος γεννήθηκε στον Πολύγυρο Χαλκιδικής το 1965.
Είναι παντρεμένος με τη Γιάννα Σαμαρά από την Κασσάνδρεια και πατέρας δύο παιδιών.
Από το 1987 δραστηριοποιείται στον εμπορικό τομέα με εταιρεία που αναπτύσσει δυναμικά τον κύκλο εργασιών της με έμφαση στον εξαγωγικό χαρακτήρα της κυρίως στις Βαλκανικές χώρες (http://www.karef.gr/)Ο Ευθύμης Καρανάσιος διετέλεσε Γενικός Διευθυντής Ένωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών Πολυγύρου,- Πρόεδρος Εμπορικού Συλλόγου Πολυγύρου και Κεντρικής Χαλκιδικής,- Μέλος Διοικητικού Συμβουλίου Επιμελητηρίου Χαλκιδικής. Ιδρυτής και Πρόεδρος της ΔΑΚΜΕ Χαλκιδικής.
Συμμετέχει σε επιτροπές κοινωνικού χαρακτήρα μέσω των οποίων υπηρετεί τους πολίτες του Νομού, όπως του ΙΚΑ, του Δήμου Πολυγύρου, του Γενικού Νοσοκομείου, της Νομαρχίας, του ΚΕΠΑΚ και άλλες».
Είναι ο Πρώτος και άμεσος υποστηρικτής της πρότασης που κατέθεσε η Ένωση Εθελοντών Πυροσβεστών Χαλκιδικής προς την Νομαρχία Χαλκιδικής για την δωρεά των ειδών που μας χορηγήθηκαν αλλά και για την δωρεά από την Νομαρχία δυο οχημάτων 4χ4 για τα οποία βρίσκεται σε εξέλιξη διαγωνισμός.,
Προσωπικά μου απέδειξε πως ότι λέει το εννοεί και το πραγματοποιεί.
Μέσα στην εβδομάδα θα συναντηθεί και με το Προεδρείο της Ε.Ε.Π.Α των οποίων τα τηλέφωνα του έδωσα στην συνάντηση μας προκειμένου να ενημερωθεί για όλες τις λεπτομέρειες και να τις μεταφέρει στους αρμοδίους.
Βασίλης Τσούγκαρης
Εθελοντής Πυροσβέστης
Αρθρογράφος – Παραγωγός Ραδιοφωνίας
Στην πίσω μεριά του φυλλαδίου γράφει:
Πριν καλά καλά οι δυνάμεις πάρουν μια «ανάσα», δεύτερη φωτιά εκδηλώθηκε σε δύσβατη περιοχή από την άλλη μεριά του ποδιού της Σιθωνίας, σε δύσβατη περιοχή απέναντι από το Πόρτο Καρράς στους αμπελώνες μέσα σε «φαράγγι».
Τα αεροπλάνα ξεκίνησαν τις ρίψεις ενώ γρήγορα κατέφθασαν και οι χερσαίες δυνάμεις θέτοντας την φωτιά πολύ γρήγορα υπό έλεγχο, και σβήνοντας και τις τελευταίες εστίες της.
Βέβαια δεν ηταν γραφτό οι πυροσβέστες να ησυχάσουν έστω και για λίγο, αφού με το που έσβησε και αυτή η φωτιά, νέα εστία εκδηλώθηκε στην περιοχή κοντά στο Πλατανιτσι, ενώ μέσα σε λίγη ώρα είχαμε και εκδήλωση πυρκαγιάς και στο Άγιο Όρος.
Και πάλι η καταστολή των πυρκαγιών ηταν ΑΜΕΣΗ.
Εδώ να κάνω κάποιες υπενθυμίσεις.
Όπως παρατηρήσατε, οι πυρκαγιές στη Σιθωνία ηταν και από τις δυο μεριές του «ποδιού» κάτι που μεταφράζεται για τις χερσαίες δυνάμεις σε διανυση πολλών χιλιομέτρων και χάσιμο πολύτιμου χρόνου, σε συνδυασμό μάλιστα με την κίνηση στο οδικό δίκτυο που ηταν αυξημένη, και την άνευ παιδείας συμπεριφορά πάρα πολλών οδηγών οι οποίοι απλά αδιαφορούσαν για τις σειρήνες των πυροσβεστικών, άλλοι δε, με το που περνούσε το πυροσβεστικό κολλούσαν από πίσω για να προσπεράσουν άλλους οδηγούς.
Θετικό ηταν ότι δεν είχε ισχυρούς ανέμους για να «ανοίξουν» οι εστίες και ο συνδυασμός εναέριων και χερσαίων μέσων απέτρεψε μια μεγάλη καταστροφή.
Η υπηρεσία ανταποκρίθηκε για ακόμα μια φορά παρολες τις δυσκολίες και την έλλειψη προσωπικού και νέων οχημάτων για αντιμέτωπη δασικών συμβάντων.
Τις φωτιές αυτές πρέπει να επισημάνω ότι τις περιμέναμε γιατί όπως έγραψα και πιο πάνω από την προηγούμενη είχαν πέσει πολλοί κεραυνοί τόσο σε Σιθωνία, όσο και σε Άγιο Όρος.
Για την πυρκαγιά στο Άγιο Όρος η οποία τέθηκε πολύ γρήγορα υπό έλεγχο κινητοποιήθηκαν ισχυρές δυνάμεις τόσο από την Χαλκιδική, όσο και από την Θεσσαλονίκη (πεζοπορα της Ε.Μ.Α.Κ κλπ) ενώ και εκεί τα εναέρια μέσα έπαιξαν βασικό ρόλο.
Συνοψίζοντας, η χθεσινή μέρα ηταν για την Χαλκιδική και ειδικά για την Σιθωνία «γεμάτη» από συμβάντα τα οποία αντιμετωπίστηκαν με το «ελάχιστο τίμημα» για την φύση και τους επισκέπτες του Νομού.
Βασίλης Τσούγκαρης
Εθελοντής Πυροσβέστης
Αρθρογράφος – Παραγωγός Ραδιοφωνίας
Ο θεσμός του εθελοντή πυροσβέστη, που καθιερώθηκε στη χώρα μας με τον νόμο 1951/1991, απαξιώνεται όλο και περισσότερο κάθε χρόνο, προς απογοήτευση των πολιτών που προσφέρουν αμισθί χρόνο και κόπο για την προστασία των δασών.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. απέτυχε, για μια ακόμα φορά, να καταλήξει σε συμφωνία και έτσι το γαλλικό ειρηνευτικό σχέδιο, που παρουσιάστηκε σε αυτό το ξημέρωμα της Τρίτης, κατέληξε στον κάλαθο των αχρήστων.
«